Σχεδιασμός στο πόδι

Ο καθρέφτης θα είναι ασφαλώς το γήπεδο, αλλά η πρώτη γεύση από το "πάρε-δώσε" της ΑΕΚ είναι ξινή. Όχι, δηλαδή, ότι δεν ξέραμε πως θα ήταν περιορισμένες οι οικονομικές δυνατότητες για να γίνουν κινήσεις επιπέδου ΑΕΚ και όχι μικρομεσαίας περιφερειακής ομάδας -με εξαίρεση τον Γκούντιονσεν, το κερασάκι που κόστισε ακριβά σε μια άνοστη τούρτα. Αλλά ο σχεδιασμός έγινε στο πόδι. Να πάρουμε 14, να δώσουμε 21, το τεφτέρι, λογαριασμοί, συν πλην. Λες κι επρόκειτο για κανένα συνοικιακό μπακάλικο...

Πήρε, πήρε, πήρε η ΑΕΚ, αισίως έφτασαν 14 οι νεοαποκτηθέντες. Στα Σπάτα 13, ο Φέτσης θα προπονείται υπό τις οδηγίες του κ.Γκουλή στην ομάδα του κ.Ρέστη. Από τους 13, "ενδεκαδάτοι" είναι τέσσερις: ο Ισλανδός, ο Χοσέ Κάρλος, ο Βάργκας και ο Κωνσταντόπουλος. Αν κι εφόσον πείσει ο τελευταίος πως είναι καλύτερος του Αραμπατζή.

Ένας πέμπτος, ο Μπέλεκ, λογικά, θα είναι επίσης βασικός όχι μόνο επειδή δεν έχει άλλο καθαρό σέντερ φορ η ομάδα, αλλά γιατί θα πρέπει να πληρώσει και κάποιες χιλιάδες ευρώ η ΠΑΕ στην Ουντινέζε αν ο "μικρός" Καμερουνέζος δεν παίξει σε τουλάχιστον 20 παιχνίδια. Κι ένας έκτος, ο Κάλα, θα μπαινοβγαίνει στην ενδεκάδα, "σφήνα" στο δίδυμο Δέλλα-Μανωλά.

Από κει και πέρα, Κοντοές και Σιαλμάς θα βολοδέρνουν μεταξύ πάγκου και εξέδρας και θα αναπληρώνουν κενά από τραυματισμούς και τιμωρίες. Με το απίστευτα στατικό παίξιμο της ΑΕΚ, την έλλειψη γρήγορου ρυθμού, ο Σιαλμάς δεν αποκλείεται με όπλο την εκρηκτικότητα, την ταχύτητα, να γίνει περισσότερο απαραίτητος για το παιχνίδι της ομάδας. Ιδίως σε εκτός έδρας παιχνίδια, στα οποία θα βρει ελεύθερους χώρους για να βγει στην "κόντρα".

Ο Χέλγκασον με την εικόνα του στα φιλικά έστειλε ηχηρό μήνυμα ότι προς το παρόν είναι παίκτης για κατώτερη κατηγορία. Για να τον φέρει όμως ο Γκρέταρσον, κάτι παραπάνω θα γνωρίζει. Εμπιστοσύνη στις τεχνικές γνώσεις και στο μάτι του τεχνικού διευθυντή της ΑΕΚ...

Άποψη για τους υπόλοιπους τέσσερις δεν έχω, σχεδόν κανένας μας δεν έχει και μόνον ο προπονητής μπορεί να κρίνει και να μας δείξει με πράξεις ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα ακατέργαστο διαμαντάκι: Τσουκαλάς, Μπουγαΐδης, Τσίτας, Κατσέτης.

Πέρσι τέτοια εποχή η ΑΕΚ ξεκινούσε τη σεζόν με Σκόκο, Τζιμπούρ, Μπλάνκο, Λυμπερόπουλο στην επίθεση. Φέτος με Χοσέ Κάρλος, Μπέλεκ, Γκούντιονσεν, Λυμπερόπουλο. Θεωρητικά υπολείπεται σε ποιότητα, αλλά είπαμε ότι καθρέφτης θα είναι το γήπεδο. Η λογική λέει ότι ο Μπέλεκ δεν "το έχει" (το ένστικτο του σκόρερ) για να πετύχει τα 15 που θα έβαζε ας πούμε ο Μπλάνκο. Αν τα καταφέρει ο ταλαντούχος Καμερουνέζος η ΑΕΚ θα πάει καλά, πολύ καλά, διότι όλες οι ομάδες του κόσμου ζούνε από τα γκολ των σέντερ φορ.
Ο Γκούντιονσεν ήρθε βαρύς, με παραπανίσια κιλά, αλλά αυτό διορθώνεται. Ο Ισλανδός θα είναι και πρέπει να είναι βαρόμετρο. Η εμπειρία του, οι παραστάσεις του σε υψηλό επίπεδο, η κλάση που παραμένει άφθαρτη παρά τα χρόνια, πρέπει να εξαργυρωθούν στο γήπεδο. Στο ελληνικό πρωτάθλημα ο Γκούντιονσεν μπορεί να κάνει πάρτι. Αρκεί να του βρει ο προπονητής τη θέση που θα κάνει τη διαφορά. Πίσω από το σέντερ φορ; Ο ίδιος σέντερ φορ; Δεκτό. Και αρκεί να μην είναι πολλά τα ματς της συνύπαρξης του με τον Λυμπερόπουλο. Δίδυμο που δείχνει να είναι μη συμβατό. Βαριά κορμιά, δεν υπάρχει το ξεπέταγμα, η έκρηξη, η ευελιξία.

Για τον Κάρλος, καλό θα είναι καταρχάς να αποφύγουμε συγκρίσεις με τον Σκόκο, γιατί δεν βγάζουν πουθενά και δεν ωφελούν. Ο Νάτσο πέρα από χαρισματικός, είχε και ηγετικά χαρακτηριστικά, όταν αποφάσιζε να παίξει σαν Σκόκο. Για τον Ισπανό, θα πρέπει πρώτα να δούμε που θα τον τοποθετήσει ο προπονητής του, αν και τα πράγματα είναι λίγο πολύ ξεκάθαρα. Στη δεξιά πτέρυγα θα πάει, με τη λογική ότι πίσω από τον επιθετικό έχει και Λυμπερόπουλο και Γκούντιονσεν. Κρατάμε τον Κάρλος του πρώτου αγώνα με την Τυφλίδα, ξεχνάμε τον Κάρλος της ρεβάνς και περιμένουμε να δούμε πιο θεαματικό και φινετσάτο (και συνάμα ουσιώδες) το παιχνίδι της ΑΕΚ με το παίξιμο του Ισπανού.

Δεν χρειάζεται να κάνουμε καμιά ιδιαίτερη ανάλυση για τα χαφ της ΑΕΚ, το βλέπουν όλοι. Μείον Ντιόπ και Μίτσελ, συν Βάργκας, η ομάδα είναι πολύ πίσω σε σχέση με το δεύτερο γύρο της περσινής σεζόν (όταν δηλαδή ανέβηκε ο Ντιόπ και ήρθε ο Μίτσελ). Είναι το αδύνατο σημείο της ΑΕΚ ο άξονας. Το "οχτάρι" που θα κάνει τη διαφορά, ανασταλτικά και δημιουργικά. Τον Βάργκας τον βάφτισαν "σκύλο" αλλά η ΑΕΚ δεν θέλει παίκτη που μόνον θα "δαγκώνει". Θέλει και παίκτη που θα κατεβάζει την μπάλα, θα τη δίνει γρήγορα και σωστά. Χαφ που θα βγάλει την κάθετη, χαφ που θα βοηθά στη διάσπαση της αντίπαλης άμυνας.

Η ΑΕΚ ήθελε κι άλλο έτοιμο στόπερ, διότι απόντος του Δέλλα το κέντρο της άμυνας θυμίζει και λίγο "παιδική χαρά". Η ΑΕΚ χρόνια τώρα "φωνάζει" πως θέλει πλάγια μπακ επιπέδου. Μπακ που θα κάνουν τη δουλειά τους ανασταλτικά και θα τους νιώθει ο αντίπαλος επιθετικά. Ο Γεωργέας όσο γερνάει γίνεται καλύτερος και πιο ώριμος, σούπερ απαραίτητος, αλλά η στατιστική λέει ότι ο "Φούλης" δεν μπορεί να βγάλει πάνω από τα μισά ματς της σεζόν. Στα άλλα μισά ποιος θα παίξει; Αξιοπρεπής, από πέρσι, η παρουσία του Καράμπελα. Μέχρι εκεί όμως, το κάτι παραπάνω που έδινε ο Κασάπης, δεν το έχει. Τον Κοντοέ να τον δούμε πρώτα, για να σχηματίσουμε εικόνα διαφορετική, απ' αυτήν που είχαμε όσο έπαιζε στον Πανιώνιο. Ποια ήταν αυτή; Για εκεί που έπαιζε, πολύ καλός ήταν. Όσο για το τέρμα, θα το πω όσο πιο διπλωματικά γίνεται. Αν ο Κωνσταντόπουλος δεν αποδειχθεί καλύτερος του Αραμπατζή, θα αναπολήσουμε σύντομα τον Σάχα. Τον καλό Σάχα.

Είναι προφανές ότι δεν υπήρχε κανένας σοβαρός προγραμματισμός από τη διοίκηση. Σχεδιασμός πρόχειρος, σκάουτινγκ που για μια ακόμη φορά δεν λειτούργησε, σχεδόν ανύπαρκτη συνεργασία με τον προπονητή ο οποίος βγήκε φόρα παρτίδα και είπε ότι είναι θέμα της διοίκησης που δεν υλοποίησε τις εισηγήσεις του. Το γνωρίζουμε όλοι ότι χωρίς χρήματα δεν παίρνεις καλούς παίκτες. Ωστόσο στο ποδόσφαιρο δεν ισχύει απόλυτα ο κανόνας της ζωής, ο,τι πληρώσεις παίρνεις. Μ' αυτή τη λογική δεν θα υπήρχε ο Σαβέβσκι και άπειρες περιπτώσεις παικτών ανά την υφήλιο, που κόστισαν ελάχιστα ή καθόλου και μεγαλούργησαν. Το ζητούμενο είναι να ψάξεις να βρεις ευκαιρίες, παντού υπάρχουν λαχεία κι αν το σκάουτινγκ δουλέψει επαγγελματικά θα φέρει αποτέλεσμα.

Ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησε η ΑΕΚ στις μετεγγραφές φαίνεται και από το γεγονός ότι ουδείς από τους καινούριους "ενδεκαδάτους" (Γκούντιονσενν, Βάργκας, Κάρλος, Κάλα, Κωνσταντόπουλος, Μπέλεκ) έχει μεταπωλητική αξία. Άλλοι είναι στα "τριαντα-φεύγα", άλλοι είναι "δανεικοί" και άλλοι έχουν μονοετή συμβόλαια. Φαντασθείτε τον Κάρλος, να βγάλει μάτια το παλικάρι, ασίστ, γκολ, να γίνει ο ηγέτης της ομάδας. Με το μονοετές που υπέγραψε, του χρόνου μην τον είδατε...

Πονεμένη ιστορία στο "πάρε-δώσε" είναι και το "δώσε". Καμιά πρόβλεψη, καμία στόχευση. Πού δίνουμε παίκτες, γιατί δίνουμε εκεί παίκτες, ο,τι κάτσει και ο,τι να' ναι. Την τελευταία στιγμή, όλα στο παρά πέντε. Άραγε, θα υπάρχει πρόβλεψη στη συμφωνία που έγινε με τις ομάδες (Γλυφάδα, Θρασύβουλος, Διαγόρας, Νίκη Βόλου) για τους "μικρούς" να έχει συμπεριληφθεί όρος για μίνιμουμ συμμετοχών; Και να μην επαναληφθεί το φαινόμενο, να "γράφει" δυο συμμετοχές ο Ματεντζίδης στην Καρδίτσα ή να εξαφανίζεται ο Παυλής στον Εθνικό Αστέρα;

Πιο πονεμένο είναι το θέμα μ' αυτούς που έμειναν αμανάτι στην ομάδα. Ο Γκερέιρο που θα συνεχίσει να παίρνει σχεδόν όσα και ο Γκούντιονσεν, αλλά με βάση τα δείγματα που έχει δώσει, η ΑΕΚ δεν μπορεί να περιμένει πολλά. Ο Ρίκκα. Ο Μπερνς. Ο Αργυρίου. Όλοι μαζί μας κάνουν ένα ποσό που αν το είχε η διοίκηση θα έφερνε τρεις καλούς και χρήσιμους παίκτες για την ομάδα....

ΠΗΓΗ: contra.gr