Στο Metropolis 95.5 φιλοξενήθηκε ο γυμναστής Νίκος Καρύδας, ο οποίος θήτευσε στο πλευρό του Λάζλο Μπόλονι στη Σαουδική Αραβία. Ο Νίκος Καρύδας σκιαγράφησε το προφίλ της Αλ Ιτιχάντ και αναφέρθηκε στη ζωή στη χώρα της Μέσης Ανατολής.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Ήμουν στην Αλ Ιτιχάντ και αυτό που θα έλεγα στον Πρίγιοβιτς είναι ότι αυτή την στιγμή κανείς δεν φεύγει από τη ζεστή φωλιά του ΠΑΟΚ, όσα και να είναι τα χρήματα. Οι συνθήκες, ποδοσφαιρικές και εξωαγωνιστικές είναι πολύ δύσκολες στη Σαουδική Αραβία. Ποδοσφαιρικά, υπάρχει μια δυσκολία προπόνησης λόγω του τρόπου διαβίωσης των ανθρώπων εκεί. Πιστεύω ότι είναι πισωγύρισμα στην αθλητική εξέλιξη για κάθε ποδοσφαιριστή. Από εκεί και πέρα, και ο τρόπος ζωής είναι δύσκολος. Εννοείται ότι κάθε ποδοσφαιριστής είναι μακριά από τα εγκόσμια αλλά στη Σαουδική Αραβία παραείναι. Οι συνθήκες είναι διαφορετικές όσον αφορά τον καφέ που θα πιεις, το φαγητό που θα φας».
Για την Αλ Ιτιχάντ: «Είναι ίσως το πιο ιστορικό σωματείο στη Σαουδική Αραβία, φημισμένο. Στα εντός έδρας μπορεί είχε ίσως και 60 χιλιάδες κόσμο κάθε Κυριακή. Το ποδόσφαιρο εκεί είναι μια καθαρά ανδρική γιορτή. Μόνο άνδρες υπήρχαν στο γήπεδο. Είναι ένα καλό κίνητρο για κάποιον που θέλει να γίνει δημοφιλής στον λαό εκεί. Από πλευράς υλικοτεχνικής υποδομής, όταν ήμουν εγώ εκεί, δεν ήμασταν καλά. Η μόνη διαφορά με τις υπόλοιπες ομάδες ήταν η προσέλευση του κόσμου. Όλα τα υπόλοιπα δεν θύμιζαν μεγάλη ομάδα».
Για τον τρόπο ζωής στη Σαουδική Αραβία: «Είναι πολύ θερμό το κλίμα. Οι προπονήσεις γίνονται 8 – 8.30 το βράδυ που η θερμοκρασία είναι 35 βαθμούς, η καλύτερη θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αυτό έχει και τις συνέπειές του στον βραδινό ύπνο. Γίνεται μια διαταραχή του κύκλου του ανθρώπου. Δεν θα τον πιάνει ύπνος αμέσως. Δεν υπάρχουν οι γνωστές σε εμάς καφετέριες. Όλη η ζωή είναι σε ένα εμπορικό κέντρο με τα ερκοντίσιον. Είναι ξεχωριστά καφέ για άνδρες και γυναίκες, υπάρχει ξεχωριστό ταμείο στο καφέ. Δεν μπορείς να μπεις σε χώρο με γυναίκες, να κοιτάξεις στα μάτια γυναίκες. Είναι απαγορευμένο το αλκοόλ, απαγορευμένη κάθε μορφή διασκέδασης. Από ότι ξέρω, διότι ποτέ δεν συμμετείχα, όλη η διασκέδαση είναι μόνο κάποια πάρτι σε σπίτια. Είναι δύσκολες οι συνθήκες, εμένα αν μου έλεγαν να ξαναπάω, θα έλεγα όχι. Και ποδοσφαιρικά η παρουσία ενός ποδοσφαιριστή εκεί τον πάει πίσω. Οι Ευρωπαίοι ποδοσφαιριστές είναι κλεισμένοι σε κομπάουντ. Είναι μικρές πολιτείες, περιτοιχισμένες από τείχος για να διαφέρουν από τους μουσουλμάνους. Θα υπάρχει μια δυσκολία προσαρμογής. Η απόφαση, όμως, δεν είναι όλα ρόδινα. Και πολλές φορές πέρα από τα χρήματα πρέπει να βλέπουμε και την ποιότητα της ζωής. Εγώ θα του έλεγα να μην πάει».