Στη μέση (και κάτι περισσότερο) του προ δύο καλοκαιριών εξαγγελθένοντος, μάλλον αναγκαστικά λόγω συνθηκών, πλάνου ελληνοποίησης στον Παναθηναϊκό. Διάστημα αρκετό για να γίνει ένας ασφαλέστερος απολογισμός για το πως αυτό έχει ουσιαστικά αφεθεί σε δεύτερη μοίρα. Η επιλογή, η αρχή, έγινε από το καλοκαίρι επί Νίκου Νταμπίζα στην τεχνική διεύθυνση, όταν η κεντρική ιδέα – με σύμφωνο φυσικά τον Γιώργο Δώνη - ήταν να μπολιαστεί το ρόστερ με εμπειρία και ποιότητα, που ήταν ευκολότερο να βρεθεί από το εξωτερικό.
Η αφομοίωση και η προσφορά των καλοκαιρινών αποκτημάτων… χιλιοτραγουδισμένη και πασιφανής. Επηρέασε σαφώς όμως την πορεία του πλάνου. Ο περυσινός βασικός Μαυρομάτης, ανανέωσε μεν το καλοκαίρι, πλέον όμως βρίσκεται δανεικός στην Σοντέρισκε. Το κατά πολλούς μεγαλύτερο ταλέντο των ακαδημιών του συλλόγου, ο Εμμανουηλίδης, παλεύει για χρόνο συμμετοχής στον Πανιώνιο. Ο Καμπετσής, ούτε καν τα… ρεπό του Μακέντα δεν παίρνει, ενώ το ίδιο πάνω κάτω συμβαίνει και με τον Χατζηθοεδωρίδη, ο οποίος έχει σαφώς λιγότερο χρόνο συμμετοχής από πέρυσι.
Αποστολάκης και Θεοχάρης, που πήραν παιχνίδια πέρυσι, φέτος αγνοούνται. Ευκαιρίες σε ακόμη νεαρότερους, περιστασιακές και αν. Τι μπορεί να κρατήσει ο Παναθηναϊκός από το περίφημο πλάνο της ελληνοποίησης; Πρακτικά, μόνο τον Πούγγουρα, ο οποίος από 5η λύση στην ιεραρχία των στόπερ, έχει πλέον εξελιχθεί σε αναντικατάστατο, φλερτάροντας με μια κλήση στην Εθνική.
Οσο για τα δύο πιο επιφανή στελέχη αυτής της γενιάς του… μνημονίου των «πράσινων»; Ο Χατζηγιοβάνης έχει σαφώς καλύτερα νούμερα σε σχέση με πέρυσι, αλλά κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως έχει κάνει και βήματα μπροστά, ενώ ο Μπουζούκης, βολοδέρνοντας σε θέση που δεν του ταιριάζει για χάρη ενός δανεικού (Ζαχίντ – δείγμα και αυτό της πλήρους εγκατάλειψης του εν λόγω πλάνου), είναι στην καλύτερη στάσιμος.
Καλώς ή κακώς λοιπόν είναι προφανές πως η συγκεκριμένη επιλογή για τόνωση και ανάδειξη του ελληνικού στοιχείου δεν βγήκε στον Παναθηναϊκό. Ηταν περισσότερο κάτι το ευκαιριακό, μια «χρυσόσκονη» ελπίδας και φρέσκου αέρα που επιδιώχθηκε επικοινωνιακά να ντύσει μια εποχή σκληρής οικονομικής λιτότητας και είναι προφανές από την πορεία των πραγμάτων πως χωρίς υπομονή και κυρίως, χωρίς αποτελέσματα, εγκαταλείφθηκε, αφού κακά τα ψέματα, η αλλαγή αγωνιστικού επιπέδου, στην Ελλάδα και για μια μεγάλη ομάδα, δεν μπορεί να στηριχτεί σε ανάλογες προθέσεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Αδιανόητη ατάκα του Ελβετού διαιτητή της Τούμπας - Τι είπε μετά το "ντου" από τον ΠΑΟ!