Η γνωμάτευση του ιατροδικαστή ήρθε να επιβεβαιώσει το κοινό μυστικό του εθισμού του 28χρονου αθλητή στα παυσίπονα, τα οποία μοιραία συνδύασε με αλκοόλ.
Επτά μήνες μετά, οι «Times» της Νέας Υόρκης τοποθετούν σε περίοπτη θέση μια σειρά αφιερωμάτων στη ζωή και την καριέρα του αδικοχαμένου Μπούγκααρντ, όμως εκείνο που έχει τη μεγαλύτερη αξία για τον κόσμο του αθλητισμού είναι οι δεκάδες φωνές ερευνητών, καθηγητών Πανεπιστημίων και έγκριτων γιατρών πως η πραγματική αιτία του θανάτου ήταν ο εκφυλισμός του εγκεφάλου από τα πολλαπλά χτυπήματα που είχε δεχτεί πάνω στον πάγο.
Η ανησυχία για τις συνέπειες των βίαιων σπορ στην υγεία των αθλητών δεν είναι καινούργια υπόθεση, καθώς ο συμβιβασμός των αθλητών είτε του χόκεϊ είτε του μποξ είτε ανάλογης βαρβαρότητας σπορ με σοβαρά προβλήματα υγείας, ακόμη και με τον θάνατο, έχει φτάσει δεκάδες φορές ακόμη και στη μεγάλη οθόνη. Τώρα, μια νέα έρευνα έρχεται να φέρει το φόβο πάνω και από το δημοφιλέστερο σπορ του κόσμου, το ποδόσφαιρο.
Οι κεφαλιές, λένε Αμερικανοί επιστήμονες, βλάπτουν σοβαρά τον εγκέφαλο και μπορεί να έχουν τρομακτικές συνέπειες στην υγεία των επαγγελματιών που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν το κεφάλι για να αποκρούσουν την μπάλα ή να σκοράρουν εντυπωσιακά γκολ. Το ερώτημα που κλήθηκαν να απαντήσουν οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του κολεγίου «Αλμπερτ Αϊνστάιν» της Νέας Υόρκης ήταν απλό.
Τι συμβαίνει μέσα στο κρανίο ενός ποδοσφαιριστή που κάνει διαρκώς κεφαλιές; Η απάντηση, η οποία δόθηκε στο ευρύ κοινό στο πρόσφατο παγκόσμιο συνέδριο της Ραδιολογικής Εταιρείας Βόρειας Αμερικής, δυστυχώς είναι άκρως ανησυχητική. Το δείγμα των ενηλίκων που μπήκε στα ποδοσφαιρικά γήπεδα από την παιδική κιόλας ηλικία και συνέχισε να επιδίδεται σε κεφαλιές για πολλά χρόνια παρουσίασε μεγάλη απώλεια λευκής ουσίας στα τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη μνήμη, την προσοχή και την ικανότητα οπτικής επεξεργασίας.
Σχεδόν με τρόμο οι ερευνητές διαπίστωσαν πως οι άνθρωποι που πήραν μέρος στην έρευνά τους και είχαν βρει με το κεφάλι την μπάλα περισσότερες από 1.100 φορές μέσα σε 12 μήνες είχαν απώλεια της λευκής ουσίας, αυτής δηλαδή που λειτουργεί ως καλώδιο επικοινωνίας μέσα στον εγκέφαλο, ανάλογη με εκείνη που παρατηρείται σε όσους έχουν υποστεί τραυματισμό όπως μια σοβαρή διάσειση.
Τα αποτελέσματα τάραξαν την ποδοσφαιρική κοινότητα, η οποία για πολλές δεκαετίες προσπαθούσε να ξεχάσει τις νύξεις των γιατρών πως οι κεφαλιές ενδέχεται να έχουν δυσάρεστες συνέπειες για τους αθλητές. Οι έρευνες στις αρχές του ’90 που έδειχναν κενά μνήμης σε παλαίμαχους Σκανδιναβούς ποδοσφαιριστές πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων με το πρόσχημα πως όσοι τις διεξήγαγαν δεν έλαβαν υπόψη τους την αγάπη των ποδοσφαιριστών για το αλκοόλ!
Ισως η βιομηχανία του ποδοσφαίρου που στηρίζει σε αυτό κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ και δολαρίων να προσπαθήσει να ξεχάσει και αυτήν την έρευνα. Αλλωστε η είδηση δεν πέρασε ούτε στα ψιλά των εφημερίδων της Ευρώπης ή της Λατινικής Αμερικής, εκείνων δηλαδή που τρελαίνονται για κεφαλιές και πλουτίζουν από αυτές.
«Τι να μας πουν και οι Αμερικάνοι για το ποδόσφαιρο;», θα είναι το βασικό επιχείρημα για να βγει και η νέα έρευνα αναξιόπιστη. Το ερώτημα, όμως, είναι εάν τελικά το χρυσάφι που πέφτει στα πόδια των επαγγελματιών αξίζει τόσο ώστε να παίζουν στην κυριολεξία το κεφάλι τους…
Πηγή: Εξέδρα