Στις 29 Οκτωβρίου 1959 έγινε το πρώτο δυστύχημα της νεοσύστατης τότε Ολυμπιακής του Αριστοτέλη Ωνάση. Πρόκειται για την πτήση 214 Από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη, με τριμελές πλήρωμα και 15 επιβάτες, εκ των οποίων δύο ήταν Αυστριακοί. Το αεροπλάνο, ένα ελικοφόρο DC-3 τύπου Ντακότα, με πιλότο τον απόστρατο σμήναρχο της Πολεμικής Αεροπορίας Αναστάσιο Καλοβυρνά, αναχώρησε από το αεροδρόμιο του Ελληνικού με δεκάλεπτη καθυστέρηση, στις 17:10.

Δύο λεπτά μετά την απογείωση του αεροσκάφους ο κυβερνήτης ανέφερε το «έχειν καλώς» μέσω του ραδιοτηλεφώνου στον πύργο ελέγχου, ενώ είχε την υποχρέωση, σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς, να έρθει σε επαφή με το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τανάγρας για να ενημερώσει για την πορεία του μέχρι τις 17:25. Η εν λόγω επαφή δεν έγινε την προκαθορισμένη ώρα. Ωστόσο, ο αρμόδιος αξιωματικός της Τανάγρας δεν ανησύχησε, καθώς υπέθεσε ότι ο κυβερνήτης δεν είχε επικοινωνήσει ακόμη εφόσον η πτήση είχε ξεκινήσει με καθυστέρηση.

Όταν όμως πέρασε η ώρα και ο κυβερνήτης του DC-3 δεν έδωσε κανένα σημείο ζωής, τότε σήμανε συναγερμός΄. Η αρμόδια υπηρεσία της Ολυμπιακής Αεροπορίας μάταια προσπαθούσε να επικοινωνήσει με το αεροπλάνο. Τα κακά νέα δεν άργησαν να φθάσουν. Ένας βοσκός είδε το Ντακότα της Ολυμπιακής να πέφτει τυλιγμένο στις φλόγες μεταξύ της Αυλώνας και της Μαλακάσας και ειδοποίησε τη Χωροφυλακή και εκείνη τις αρμόδιες Αρχές. Το θέαμα στο σημείο της πτώσης ήταν αποτρόπαιο. Τα πτώματα των επιβατών ήταν καμένα και διαμελισμένα, και τα περισσότερα ήταν σχεδόν αδύνατον να αναγνωριστούν.

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, ένα από τα φτερά είχε αποκοπεί και είχε «πετάξει» σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από την άτρακτο του αεροσκάφους. Κατά την έρευνα για τα αίτια του δυστυχήματος υπήρξαν αντιφατικές εκτιμήσεις. Η κυβέρνηση Καραμανλή επικαλέστηκε «τις άσχημες καιρικές συνθήκες», ενώ η Ένωση Ιπταμένων Πολιτικής Αεροπορίας θεώρησε «υπεύθυνη την ιδιοκτησία της Ολυμπιακής Αεροπορίας», δηλαδή τον Αριστοτέλη Ωνάση, για «ελλιπή συντήρηση των αεροσκαφών» και «υπεραπασχόληση του προσωπικού» των αεροσκαφών. Το επίσημο πόρισμα, που εκδόθηκε μήνες αργότερα, υπέδειξε ως βασικό αίτιο του δυστυχήματος τη βλάβη του κινητήρα κατά τη διάρκεια της απογείωσης.

Η συντριβή του αεροπλάνου της Ολυμπιακής, στις 29 Οκτωβρίου 1959, βύθισε στη θλίψη συγγενείς, φίλους και αγαπημένα πρόσωπα ανθρώπων που χάθηκαν μέσα στο κουφάρι του μοιραίου. Από τη μοιραία πτήση εκείνη την εποχή γλίτωσαν δύο ποδοσφαιριστής του Απόλλωνα Καλαμαριάς, η ιστορία των οποίων έγινε πρωτοσέλιδο στις αθλητικές εφημερίδες.

Ο λόγος για τον Παράσχο Αυγητίδη και τον Σάββα Σφαιρόπουλο, οι οποίοι ήταν μαζί σε αυτήν την πτήση. Για λόγους που θα εξηγηθούν παρακάτω, οι δύο συμπαίκτες δεν κατάφεραν να ταξιδέψουν και στη θέση του ενός εκ των δύο έκατσε ο άτυχος Γιώργος Βολοβότσης.

Το πρωτοσέλιδο απ'την «Αθλητική Ηχώ» στις 30 Οκτωβρίου 1959 είναι αποκαλυπτικό. «Πως εσώθησαν από τον θάνατο οι άσοι του Απόλλωνα Θεσσαλονίκη», αναφέρει η εφημερίδα, η οποία παρουσιάζει δηλώσεις των δύο ποδοσφαιριστών, οι οποίοι είχαν στην κυριολεξία Άγιο.

Σφαιρόπουλος: «Χρωστάω τη ζωή μου σε μια κοπέλα που με εμπόδισε να φύγω.

Αυγιτίδης: «Ένα όνειρο με έκανε να αναβάλλω την αναχώρησή μου».

«Οι δύο λεβέντες του Βορρά μετέβησαν χθες αεροπορικώς στη Θεσσαλονίκη μετά το αεροπορικό δυστύχημα», ανέφερε το περιοδικό «Ομάδα».

Αμφότεροι συνδέθηκαν και με άλλο παιχνίδι της μοίρας, αφού λίγα χρόνια αργότερα πήραν μαζί μεταγραφή για τον Ολυμπιακό του Μπούκοβι. Ο Σάββας Σφαιρόπουλος, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Μάρτιο του 2018, σε ηλικία 83 ετών, ήταν ο πατέρας του πρώην προπονητή των Ολυμπιακού, Μακάμπι Τελ Αβίβ και νυν του Ερυθρού Αστέρα, Γιάννη Σφαιρόπουλου.

Ο Σάββας Σφαιρόπουλος δεν ήταν τυχαίος αθλητής. Υπήρχε μεγάλη κουβέντα γύρω από το όνομά του, θεωρείτο παίκτης με ιδιαίτερο ταλέντο. Εν τέλει δεν κατάφερε να καθιερωθεί στον Ολυμπιακό.

Σπούδασε όμως οδοντίατρος στην Αθήνα και άνοιξε οδοντιατρείο στη γενέτειρά του Καλμαριά.

Με την ιστορία της μοιραίας αυτή πτήσης ασχολήθηκε διεξοδικά η εκπομπή του πέμπτου προγράμματος της ΕΡΤ, «Ώρα Ελλάδας», που παρουσιάζει ο Νίκος Αγγελίδης.

Ακούστε τις ενδιαφέρουσες ιστορίες που μεταφέρθηκαν: