Βλέποντας τον Κωστάκη τον Παπανικολάου αμέσως μετά τον πρώτο του τελικό και την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας να λέει πως «το σημαντικότερο ήταν ότι στο γήπεδο ήταν οπαδοί και τον δύο ομάδων και δεν έγινε τίποτα», μπορείτε εύκολα να καταλάβετε σε τι κατάσταση έχουν φτάσει τους αθλητές οι λεβέντες που πάνε στα ελληνικά γήπεδα.

Το παιδάκι αυτό, που δεν έχουν προλάβει να δουν πολλά τα μάτια του, αντί να πανηγυρίζει για το πρώτο του Κύπελλο στο οποίο είχε συμμετοχή, σχολίαζε όσα γίνονταν -ή δεν γίνονταν- εκτός γηπέδου. Λες και την ώρα που μάτωνε το διχτάκι και τον Παναθηναϊκό με καθοριστικά τρίποντα, είχε το νου του μην του έρθει τίποτα στο κεφάλι!

Δεν του ήρθε...

Ευτυχώς!

Και διοργανώσαμε έναν τελικό χωρίς παρατράγουδα, ανάμεσα σε δύο από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Τον Πρωταθλητή Ευρώπης και τη μοναδική ομάδα που τον έχει κερδίσει φέτος τρεις φορές.

Κι αυτό ακριβώς το «ΤΡΕΙΣ», έχω την αίσθηση πως για τον Ολυμπιακό είναι σημαντικότερο κι από το Κύπελλο το ίδιο. Σαν να βρήκε, με την καθοδήγηση του Ντούντα, τον τρόπο να κερδίζει τον Παναθηναϊκό, σαν να ξεφορτώθηκε από πάνω του τη στάμπα του λούζερ που είχε φορτωθεί όλα αυτά τα χρόνια της πράσινης κυριαρχίας.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο www.gazzetta.gr

Κύπελλο Ελλάδας Α1 LIFE Ελλάδα Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός Ίβκοβιτς