Ο σεβασμός είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Η μία όψη απεικονίζει τον οφειλόμενο των Ελλήνων στον Σάντος . Και λάμπει. Η άλλη εκείνο τον επίσης οφειλόμενο του Φερνάντο στους Έλληνες. Θόλωσε κομματάκι…

Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

Δεν ξέρουμε πόσα εκατομμύρια Γερμανοί ξενύκτησαν αλλά ένας Πορτογάλος το έκανε. Είναι ο Ζοσέ Μουρίνιο. Ήθελε να δει το νέο του «πουλέν», τον Αντρέα Τσίλερ. Και πήρε βαθιά χαρά. Το 1-0 άνοιξε τον δρόμο για τα «πάντσερ» στην παράσταση. Για 90 λεπτά οι «αλεπούδες της ερήμου» είχαν μπλοκάρει τις «ερπύστριες» των αντιπάλων τους. Η Αλγερία έπαιζε ηρωικά μαχόμενη για να ξεπλύνει την «ντροπή της Χιχόν». Την συμπαιγνία Γερμανών κι Αυστριακών για να την αφήσουν έξω από τις 16 του Μουντιάλ της Ισπανίας.

Δε λέμε. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο το οποίο τρώγεται κρύο. Η Αλγερία το είχε χρόνια στην κατάψυξη. Για να το σερβίρει στη Γερμανία. Παίρνοντας τη ρεβάνς για την «ντροπή της Χιχόν». Ελάτε όμως, που θυμηθήκαμε πάλι, τον Γκάρι Λίνεκερ. Και την διαχρονική δήλωση του : «Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που παίζεται από 22 ανθρώπους. Τρέχουν τριγύρω,. Κλωτσάνε την μπάλα. Με έναν διαιτητή που κάνει μερικά λάθη. Και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί» Όπως έγινε και στο Πόρτο Αλέγκρε!

Η Γερμανία τα βρήκε σκούρα με την Αλγερία. Ο Βαχίντ Χαλίλχοτζιτς έβαλε τα δυο πόδια του Γιοακίμ Λεβ σε ένα παπούτσι. Ο προπονητής της Γερμανίας όμως, έχει βάθος πάγκου. Αυτή η διαφορά έκρινε τον αγώνα. Κι άφησε την εξαιρετική αφρικανική ομάδα εκτός «8» των Μουντιάλ.

Ο Γιοακίμ Λέβ διάλεξε τον Αντρέα Τσίρλε αντί του Μάριο Γκέτσε. Και στο β΄ημίχρονο η Γερμανία κυριάρχησε. Ο φορ της Τσέλσι στα 22 του εξασφάλισε στα «πάντσερ» διέξοδο από τα αδιέξοδα των «αλεπούδων». Και βύθισε τον Ζοσέ Μουρίνιο σε βαθιά χαρά!

Το γκολ του Εζίλ στο 120ο λεπτό απλά, άλλαξε το σκορ για την ιστορία, σε 2-0. Κι ο Ντζαμπού στις καθυστερήσεις πέτυχε το γκολ της τιμής για την Αλγερία.

Τα 30 λεπτά της παράτασης πάντως, στην επική αυτή μάχη άξιζαν διπλά και τριπλά από όσα (εάν) άξιζαν τα 90 του κανονικού αγώνα!

Κι από τη βαθιά χαρά του ενός Πορτογάλου στην άβυσσο της ψυχής του άλλου…

Ειλικρινά. Είδαμε τον Φερνάντο Σάντος… τόσο νεφελώδη (αν και σπάνια είναι …αίθριος) στον αγώνα με την Κόστα Ρίκα. Κι εύλογα προκλήθηκε η απορία: Ποια μύγα τον τσίμπησε; Και γιατί;

Τον είδαμε «μολυβένιο ουρανό» από το ξεκίνημα του αγώνα. Τον είδαμε και στο τελείωμα να αστράφτει και να βροντά. Δεν τον είχαμε ξαναδεί έτσι τον Πορτογάλο. Ειλικρινά.

Εκεί όμως, που πέσαμε από τα σύννεφα ήταν η αποχώρηση του ωσάν κυνηγημένου από την εθνική Ελλάδας. Ήθελε – λένε - προλάβει την πτήση για Λισσαβόνα. Έδειχνε βέβαια,πως κάτι δεν τον κρατούσε εκεί. Δίπλα στους παίκτες με τους οποίους «έκτισαν» την εντυπωσιακή επιτυχία στην Βραζιλία. Για την πανηγυρική επιστροφή στην Ελλάδα.

Να μας συγχωρήστε, όσοι διαφωνείτε με την αναφορά μας αυτή αλλά… Με όλον τον προσήκοντα σεβασμό στον πρωτομάστορα της επιτυχίας στη Βραζιλία, μας στενοχώρησε. Μας ξάφνιασε δυσάρεστα. Μας χάλασε. Πώς να το πούμε; Τόσο βία πια, για να φύγει από την Εθνική μας; Να μην επιστρέψει καν στην Ελλάδα μαζί με τους διεθνείς μας;

Εκτός κι εάν κι εφ’ όσον οτιδήποτε πολύ προσωπικό και πολύ σοβαρό τον ανάγκασε να είναι και λίγο νευρικός πριν τον αγώνα. Πολύ νευρικός στην διάρκεια. Δίχως φυσικά, τα νεύρα του να επηρεάσουν αρνητικά την προσπάθεια της Εθνικής. Και πάρα πολύ νευρικός μετά τον αγώνα.. Δεν μας έχει συνηθίσει έτσι ο Φερνάντο Σάντος. Ως εκ τούτου απορούμε. Δεν εξιστάμεθα πάντως!

Εάν κι εφ’ όσον υπήρχε προσωπικό θέμα… Πάμε πάσο. Ζητούμε και ταπεινά συγνώμη. Εάν δεν υπήρχε παίζουμε τα ρέστα μας. Άβυσσος η ψυχή του Φερνάντο Σάντος.

Δεν έκανε βέβαια, καλή εντύπωση η άρον – άρον αποχώρηση από την αποστολή της εθνικής Ελλάδας. Μας στενοχώρησε. Δεν του κρατάμε κακία. Αυτό έλειπε. Αχάριστοι δεν είμαστε…

Όπως και να το κάνουμε όμως, όφειλε στο φίλαθλο κοινό του τόπου, να μείνει μια - δύο ημέρες με τους παίκτες του. Να μην τους αποχαιρετίσει με το ένα πόδι στο αεροδρόμιο! Να μην αποχαιρετίσει κι όλους τους Έλληνες από τη Βραζιλία…

Δεν ψάχνουμε ψύλλους στα άχυρα. Δεν ψάχνουμε για θεωρίες συνομωσίες. Δεν ψάχνουμε - στο κάτω κάτω της γραφής- τον μπελά μας. Με όσους παρεξηγήσουν κακοπροαίρετα την απορία μας : Ποια μύγα τσίμπησε τον Φερνάντο Σάντος; Και γιατί;

Το γεγονός μας στενοχώρησε. Ίσως και να μας ενόχλησε. Έφυγε πλήρης η εθνική Ελλάδα. Γύρισε με έναν σημαντικό απόντα. Και μη μας πείτε: Μα, ο άνθρωπος θα έφευγε μετά το Μουντιάλ. Ναι, έτσι είναι. Μετά αλλά όχι … Στο Μουντιάλ και δε από τη Βραζιλία. Εκεί συναντήθηκε με την Εθνική για να ξεκινήσουν τον ταξίδι για τις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου; Δεν έπρεπε, μείνει με την ομάδα, την δική του ομάδα μέχρι και την επιστροφή της;

Τέλος πάντων. Να είναι καλά, όπου κι εάν είναι. «Έκτισε» μια εντυπωσιακή επιτυχία στο Μουντιάλ. Τον ευχαριστούμε αλλά… Κι απορούμε: Ποια μύγα τον τσίμπησε; Και γιατί;

Πηγή: pamesports.gr

MUNDIAL 2014