Εκπλήσσει ευχάριστα και δυσάρεστα. Δεν μπορείς να τη ζήσεις με συνταγή. Σε αναγκάζει να προσαρμοστείς σε αυτή την αβεβαιότητα του αύριο. Ετοιμάζεσαι για όλα και προσπαθείς για το καλύτερο.

ΟΛΑ ΑΥΤA, ισχύουν και για το παιχνίδι που αγαπούμε. Ενα παιχνίδι όπου δύο εκατοστά χωρίζουν τον θρίαμβο από τραγωδία. H Εθνική βρίσκεται σε Μουντιάλ Τρίτη φορά, δεύτερη συνεχόμενη. Η πρώτη ήταν μία αθλητική τραγωδία. Χωρίς καμία σοβαρή αγωνιστική προετοιμασία πήγε στις ΗΠΑ σαν τσίρκο και έγινε σάκος του μποξ. Τη δεύτερη φορά, 14 χρόνια μετά πήγαμε με έναν αέρα από το Euro και με πολλούς παίκτες που διάβαζαν ακόμη τη συνταγή Ρεχάγκελ.

 

 

ΗΜΑΣΤΑΝ σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου βλέπαμε την πρόκριση στους «16» εφικτή. Η ποδοσφαιρική πραγματικότητα εκείνου του Μουντιάλ μά ς είχε ξεπεράσει, αλλά δεν μας ξέφυγε. Με τη μόνη νίκη που κάναμε, την πρώτη σε Μουντιάλ, ήταν σαν να προλάβαμε να πηδήξουμε στο τελευταίο βαγόνι του τρένου της εμπειρίας. Σε αυτό το Μουντιάλ, ο διακηρυγμένος πλέον στόχος ήταν η πρόκριση στους «16». Η σταδιακή αγωνιστική μεταμόρφωση στα τρία παιχνίδια του ομίλου και η πρόκριση, έδειξε ότι η Εθνική ομάδα και εκείνοι που την αποτελούσαν, ήταν ώριμοι για να πετύχουν την είσοδο στη φάση των νοκ άουτ παιχνιδιών. Τον στόχο που είχαν θέσει εξ αρχής.

 

 

ΑΝ OΛΑ κρίνονται εκ του αποτελέσματος, έχουν πετύχει. Οτιδήποτε περισσότερο μετά την ισοφάριση του Παπασταθόπουλου, είναι φάρος-οδηγός και κατάθεση εμπειρίας για εκείνους που θα ακολουθήσουν. Και θα έχουν στόχο να πάνε παραπέρα τα σύνορα του ακατόρθωτου. Αυτοί εδώ, το αθλητικό τους καθήκον, το έκαναν. Τα αν, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν γράφουν ιστορία.

Πηγή: SportFM.gr

MUNDIAL 2014