...Προσοχή όμως, το παραδέχεται μπροστά στις κάμερες σε ηλικία 11 ετών, όταν ακόμη μοιραζόταν μεταξύ των πιτσιρικάδων της Γάνδης και της Γκενκ, φυσικά χωρίς να γνωρίζει ακόμη το λαμπρό μέλλον που θα του έστρωνε η μοίρα στα πόδια του.
Ήταν επίσης η εποχή, προ 20ετίας που ο 32χρονος σημερινός αρχηγός της εθνικής Βελγίου, νικητής των πάντων με τη Μάντσεστερ Σίτι, πρωταθλημάτων, Champions League και κυπέλλων, με αποκορύφωμα το φετινό Treble μόλις είχε υποστεί την πρώτη ψυχρολουσία της (μικρής, ακόμη) καριέρας του έχοντας κοπεί από ένα δοκιμαστικό με την Άρσεναλ.
Τη δεύτερη θα την πάθαινε τη διετία ’12-’14, όταν αποκτήθηκε από την Τσέλσι, με 7εκ. ευρώ αλλά το στιλ του δεν άρεσε στον Μουρίνιο που πρότεινε τον δανεισμό του στη Βέρντερ Βρέμης. Από κει και πέρα, αποκτήθηκε από τη Βόλφσμπουργκ 22εκ. και μοσχοπουλήθηκε το ’15 στη Σίτι με 58 έχοντας γίνει ένα αναντικατάστατο γρανάζι στον μηχανισμό του Γκουαρδιόλα.
Οι παιδικές αγάπες όμως, έτσι και σου αποτυπωθούν, δύσκολα φεύγουν, είτε από την καρδιά, είτε από το μυαλό σου. Η Λίβερπουλ, το «Άνφιλντ» ή ο Μάικλ Όουεν θα έχουν πάντα μία ξεχωριστή σημασία για τον Ντε Μπρόινε, άσχετα εάν ως επαγγελματίας την κέρδισε πέντε φορές πανηγυρίζοντας, για την ακρίβεια και για σεβασμό, χωρίς να τα πανηγυρίσει τέσσερα γκολ…