Κατέβασαν τα ρολά, αλλά δεν σκέφτηκαν το κυριότερο οι ιδιοκτήτες των ομάδων της Α1 που αποφάσισαν το λουκέτο. Το "τζάμπα" πέθανε εδώ και καιρό. Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τα αδιέξοδα της πορτοκαλί μπάλας.
Τα ρολά κατέβηκαν, η πινακίδα "κλειστόν" τοποθετήθηκε κι ενώ σε όλη την Ευρώπη παίζουν μπάσκετ, η Ελλάδα έχει ...απεργία των ιδιοκτητών.
Λοκ-άουτ, δηλαδή, όπως έγινε πέρσι στο ΝΒΑ, για να μη λέτε ότι είμαστε και η μοναδική χώρα όπου τα αφεντικά κλείνουν το κατάστημα.
ΝΒΑ και Basket League, βέβαια, έχουν την ίδια σχέση του φάντη με το ρετσινόλαδο, αλλά αυτό είναι μια μικρή λεπτομέρεια.
Στο μυαλό της πλειοψηφίας των ανθρώπων του επαγγελματικού (λέμε και καμιά σαχλαμάρα να περάσει η ώρα) μπάσκετ μπορεί το ελληνικό πρωτάθλημα να παραμένει το ισχυρότερο της Ευρώπης. Μπορεί, επίσης, να θεωρούν ότι δε ζούμε στο 2012, στην εποχή που οι εργαζόμενοι κατεβαίνουν στο δρόμο γιατί είναι έξι μήνες απλήρωτοι και το θέμα της τρόικας είναι αν θα κόψει τις συντάξεις των 1000 ευρώ ή θα "μεταρρυθμίσει" ακόμη περισσότερο τον κατώτατο μισθό (προς τα κάτω, βέβαια, προς τα πάνω δεν είναι μεταρρύθμιση αλλά διολίσθηση του χρέους).
Αυτοί οι ιδιοκτήτες, λοιπόν, θεώρησαν ότι η τελική προσφορά της ΕΡΤ που έφτασε για τις 12 ομάδες στο 1.4 εκατ. ευρώ και συνολικά για το μπάσκετ (δηλαδή η προσφορά σε Ολυμπιακό-Παναθηναϊκό, που έχουν ξεχωριστή συμφωνία συν τον διαφημιστικό χρόνο που προσφέρθηκε σε όλους) στα 3.5 εκατομμύρια, είναι μικρή.
Κι ως μέτρο πίεσης, αποφάσισαν να μη ξεκινήσει το πρωτάθλημα, βάζοντας ...τιμωρία τις ίδιες τις ομάδες τους.
Λένε ότι η όλη φασαρία γίνεται για 400.000 ευρώ. Αν δηλαδή η ΕΡΤ έδινε 1.8εκ ευρώ σε μετρητά, όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι. Και λένε, ακόμη, πως για αυτό το ποσό θα υπάρξει παρέμβαση του ΟΠΑΠ που θα αυξήσει την επιχορήγησή του (καλή ώρα όπως έκανε στο ποδόσφαιρο, με το πρόσχημα της αναδιάρθρωσης).
Όμως, κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα τέλος στο θέατρο του παραλόγου και να αντιμετωπίσουν όλοι την αλήθεια.
Η ΕΡΤ δεν έχει καμιά υποχρέωση να δίνει 3.5 εκατομμύρια ευρώ για να καλύπτει ένα πρωτάθλημα, όπου οι θεαματικότητες, πλην των δυο ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού στη κανονική περίοδο και των πλέι-οφ, κινούνται σε μηδενικά ποσοστά.
Αν λειτουργούσε με αμιγώς οικονομικά κριτήρια και βλέποντας ότι από στη χρονιά που πέρασε από τα 4 εκατ που έδωσε, πήρε πίσω μόλις το 1εκ, δεν θα έπρεπε να ασχοληθεί καν.
Σίγουρα, ο ρόλος της δημόσιας τηλεόρασης δεν είναι αντίστοιχος των ιδιωτικών καναλιών, πρέπει να προβάλλει όλα τα σπορ, πόσο μάλλον ένα άθλημα που για χρόνια τώρα, προσφέρει συνεχόμενες επιτυχίες σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο, αλλά (ειδικά στην εποχή που το δημόσιο χρήμα είναι είδος σπάνιο) πρέπει να υπάρχει ...μέτρο.
Τα 3.5 εκατομμύρια που δίνει φέτος η ΕΡΤ, γίνονται ουσιαστικά 5εκ, αν συνυπολογίσει κανείς το κόστος παραγωγής. "Με αυτό το ποσό θα καλύπταμε όλα τα σπορ για την επόμενη τριετία" έλεγε στέλεχος της κρατικής τηλεόρασης και έχει δίκιο...
Το κόστος για την απόκτηση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της Ευρωλίγκας ανεβαίνει μόλις σε 1.8 εκ ετησίως.
Όλα αυτά δεν φαίνεται ότι απασχολούν τους ιδιοκτήτες και την διοίκηση του ΕΣΑΚΕ, που αποφάσισαν να δώσουν μια κλωτσιά στο ήδη υποβαθμισμένο προϊόν τους. Να το απαξιώσουν ακόμη περισσότερο. Δεν ξέρουμε αν τα 100-120 χιλιάρικα που αναλογεί σε κάθε ομάδα (πλην των "αιωνίων") είναι λίγα για να παραχωρήσουν τα τηλεοπτικά τους δικαιώματα, αυτό που γνωρίζουμε πάντως είναι ότι ένα τέτοιο ποσό αντιστοιχεί σε τρία-τέσσερα συμβόλαια παικτών, που έχουν υπογράψει!
Δεν ξέρουμε αν είναι λογική να κάνεις τον προϋπολογισμό σου κάθε χρόνο, με βάση τα χρήματα που θα εισπράξεις από την δημόσια τηλεόραση και τον δημόσιο (μέχρι τώρα) ΟΠΑΠ.
Δεν ξέρουμε αν αληθεύει ότι σε συζήτηση που είχαν δυο πρόεδροι πρόσφατα, ο ένας παραπονέθηκε στον άλλον ρωτώντας τον "τι θες και συζητάς για διαφημιστικό χρόνο, χαλάς την πιάτσα". Ουσιαστικά παραδεχόταν ότι δεν έχουν κάτι να πουλήσουν για να εκμεταλλευτούν τον διαφημιστικό χρόνο που τους δίνει η ΕΡΤ. Λογικό μοιάζει. Χορηγικό πρόγραμμα από τις 14 ομάδες της Α1 έχουν εκπονήσει μόνο οι δυο μεγάλοι (Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός) και δυο εκπρόσωποι της περιφέρειας (Κολοσσός, Ρέθυμνο).
Δεν ξέρουμε αν η λύση είναι η κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Μπορεί. Στο ποδόσφαιρο Κόκκαλης και Βαρδινογιάννης έδωσαν την συγκατάθεσή τους όταν ιδρύθηκε η Σουπερλίγκα. Στο μπάσκετ, καμιά ουσιαστική συζήτηση δεν έχει γίνει ώστε Αγγελόπουλοι και Γιαννακόπουλος να ...πάνε μαζί με τους υπόλοιπους. Με ευχολόγια δε λύνεται το πρόβλημα, από τη στιγμή μάλιστα που σε αγωνιστικό επίπεδο η διαφορά των 12 με τους 2 είναι χαώδης, σχεδόν όσο και η ...ψαλίδα των εσόδων τους από τα τηλεοπτικά δικαιώματα.
Ξέρουμε σίγουρα ότι από τα χρήματα που εισέπραξαν τόσα χρόνια δεν έγινε ποτέ μια επένδυση στα γήπεδα των ομάδων και φυσικά ουδέποτε συζητήθηκε το μέλλον του πρωταθλήματος. Ακόμη και το σύστημα διεξαγωγής μένει ίδιο και απαράλλαχτο εδώ και ...17χρόνια!
Κι αυτό αυτό που ξέρουμε ακόμη είναι ότι το ..."τζάμπα (κάνουμε τους προέδρους)" πέθανε. Αν θα επιζήσει το μπάσκετ καλύτερα μη ρωτήσετε...
Πηγή: sport24.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις