Facebook Pixel «Έψαχνα... μαύρες γάτες για την προπόνηση!»
| 2012-11-07 23:04:00

«Έψαχνα... μαύρες γάτες για την προπόνηση!»

«Έψαχνα... μαύρες γάτες για την προπόνηση!»

Ένα από τα καλύτερα καλοκαίρια του ελληνικού μπάσκετ όσον αφορά τις μεταγραφές και τις μετακινήσεις των παικτών ήταν και αυτό του 1994.

Την ώρα που η εθνική μας ομάδα ξεκινούσε την προσπάθειά της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Τορόντο του Κανάδα (4-14 Αυγούστου), στην Ελλάδα άρχισαν να «φουντώνουν» τα σενάρια για τους «αιωνίους» και ταυτόχρονα να... χάνεται η μπάλα με τα εκατομμύρια που έπεφταν (τότε) στο τραπέζι. Τα ονόματα που είχαν δει το φως της δημοσιότητας; Ουκ ολίγα!

Το πρώτο «μπαμ» έγινε όταν ο... πάλαι ποτέ λατρεμένος «ερυθρόλευκος» Ζάρκο Πάσπαλι συμφώνησε με τον Παναθηναϊκό και λίγες μέρες αργότερα ο πρώην «πράσινος» Σάσα Βολκόφ με τον... Ολυμπιακό. Όλα αυτά έγιναν σε διάστημα μικρότερο των 15 ημερών αφού μέχρι τις 20 Αυγούστου είχαν «κλείσει» και οι δύο μεγάλες μετακινήσεις από τον έναν «αιώνιο» στον άλλον.

Το μεγάλο ενδιαφέρον είχε επικεντρωθεί στον παρτενέρ του Ουκρανού φόργουορντ (σ.σ. μιας και ο Παναθηναϊκός είχε καλύψει την άλλη θέση με τον Στόγιαν Βράνκοβιτς), ο οποίος θα αντικαθιστούσε τον Πάσπαλι στο ρόστερ του Ολυμπιακού. Οι τρεις πρώτοι που απασχόλησαν σοβαρά τους «ερυθρόλευκους» ήταν οι Ρίτσαρντ Ντούμας, Άριαν Κόμαζετς και Τζόνι Νιούμαν. Μέχρι τα τέλη του μήνα ήταν εκείνοι που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος, μέχρι να παραμείνει ο Ντούμας (σ.σ. ο οποίος μετέπειτα αγωνίστηκε στη Λάρισα!) στο Φοίνιξ, ο Κόμαζετς να μετακομίσει στη Βαρέζε και ο Νιούμαν να πάει στους Μιλγουόκι Μπακς. Ήταν ξεκάθαρο ότι ο Ιωαννίδης έψαχνε σουτέρ που να είχε διαφορετικό στυλ από αυτό του Πάσπαλι.

Αφού λοιπόν εγκαταλείφθηκαν οι προηγούμενες περιπτώσεις, εκείνος που έμοιαζε να ήταν το μεγάλο φαβορί για τη θέση του Αμερικανού ήταν ο Ντέιλ Έλις! Μάλιστα στις 22 Αυγούστου ο Ολυμπιακός κατέθεσε πρόταση ύψους 400 εκατομμυρίων δραχμών για μονοετές συμβόλαιο στον (τότε) 34χρονο γκαρντ-φόργουορντ αλλά την πρώτη μέρα του Σεπτεμβρίου εκείνος προτίμησε να συνεχίσει την καριέρα του στο ΝΒΑ και από τους Σαν Αντόνιο Σπερς να μετακομίσει στους Ντένβερ Νάγκετς.

Αμέσως μπήκε σε λειτουργία το plan b! Στις 3 Σεπτεμβρίου βλέπει για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας το όνομα του Έντι Τζόνσον! Ένας παίκτης που είχε το μακρινό σουτ για... ψωμοτύρι, ενώ ήταν και από τους καλύτερους σκόρερ του ΝΒΑ ερχόμενος από τον πάγκο. Άλλωστε τη χρονιά (1993-94) που είχε ολοκληρωθεί -όντας 35 ετών- είχε μετρήσει κατά μ.ο. στους Σαρλότ Χόρνετς 11,5 πόντους και 3,1 ριμπάουντ με 59/150 τρίποντα σε 77 ματς. Αριθμοί που δεν πέρασαν απαρατήρητοι από τον Γιάννη Ιωαννίδη, ο οποίος ήθελε έναν παίκτη που να έχει –εκτός των άλλων- και εμπειρία.

«Θα δούμε τι θα γίνει. Περιμένουμε τις εξελίξεις» είχε δηλώσει ο «ξανθός» λίγο μετά την επιστροφή της ομάδας από την Ιταλία όπου είχε πραγματοποιηθεί το βασικό στάδιο της προετοιμασίας. Ήξερε, αλλά δεν έλεγε τίποτα. Την αμέσως επόμενη μέρα ο Τζόνσον έστειλε υπογεγραμμένο το συμβόλαιό του και ειδοποιούσε ότι θα βρίσκεται στην Αθήνα την Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου μέσω Γερμανίας. Τη μέρα δηλαδή που ένας άλλος (ανερχόμενος τότε) σταρ του ΝΒΑ, ο... Σακίλ Ο' Νιλ έδινε τη δική του παράσταση στο ΣΕΦ!!

Όπερ και εγένετο. Ο «Φαστ Έντι» πατάει στο Ανατολικό Αεροδρόμιο και αμέσως ρωτήθηκε για τον προπονητή του, ο οποίος πριν από μερικούς μήνες είχε πετάξει ένα μπουκάλι στον Γιώργο Σιγάλα κατά τη διάρκεια του αγώνα με τη Μπενετόν στο Τρεβίζο: «Μπουκάλι ας πετάξει! Καμιά καρέκλα μην πετάξει και πάθουμε ζημιά» είχε πει χαριτολογώντας ο Τζόνσον και μεταξύ άλλων είχε υπογραμμίσει: «Ήταν δύσκολη η απόφαση για μένα και το σίγουρο είναι ότι δεν ήρθα για διακοπές στην Ελλάδα. Το μπάσκετ είναι η ζωή μου και όταν νικάς τα πάντα είναι όμορφα. Δουλειά μου είναι το σκοράρισμα αλλά δεν λέω ότι θα βάζω 35-40 πόντους σε κάθε ματς. Απλά θα κάνω τα πάντα για να κερδίζουμε όλα τα παιχνίδια. Υπόσχομαι ότι θα ξημεροβραδιάζομαι στο γήπεδο για το καλό του Ολυμπιακού».

Όσο για εκείνους που του είχαν συστήσει την Ελλάδα και το πρωτάθλημα της Α1; «Μίλησα με τον Πι Τζέι Μπράουν και τον Ράντι Ουάιτ. Εκείνοι μου μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για το ελληνικό πρωτάθλημα και μου είπαν να έρθω. Ότι αξίζει να το δοκιμάσω» ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του Τζόνσον, ο οποίος έλαβε 290 εκατομμύρια δραχμές για ένα χρόνο. Ήταν ο καλύτερος 6ος παίκτης του ΝΒΑ. Και παρέμεινε ακόμα και όταν επέστρεψε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού μετά τον Ολυμπιακό τερματίζοντας την καριέρα του στα 40 του χρόνια! Συνολικά μέτρησε 1.288 ματς στο ΝΒΑ (σ.σ. κανονική περίοδος και πλέι οφς) έχοντας 34.748 λεπτά συμμετοχής με 20.370 πόντους (15,8 κατά μ.ο.) και 629 εύστοχα τρίποντα! Και όλα αυτά; Έχοντας επιλεγεί στο νούμερο 29 του ντραφτ το 1981 από τους Κάνσας Σίτι Κινγκς (σ.σ. νούμερο 2 ήταν ο Αζάια Τόμας, νούμερο 5 ο... Ντάνι Βρέινς και νούμερο 9 ο Ρολάντο Μπλάκμαν!) και έχοντας αλλάξει έξι ομάδες (Κινγκς, Σανς, Σόνικς, Χόρνετς, Πέισερς και Ρόκετς) στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Όσο για την Ελλάδα; Μέτρησε κατά μ.ο. 21,1 πόντους και 4,9 ριμπάουντ στο πρωτάθλημα της Α1, ενώ στο ίδιο μήκους κύματος κυμάνθηκαν οι αριθμοί του και στην Ευρώπη όπου είχε 21,9 πόντους (σ.σ. μάλιστα δύο φορές πέτυχε από 34 πόντους κόντρα στην Τσιμπόνα και την Κίντερ Μπολόνια), 4,6 ριμπάουντ και 1,8 ασίστ. Ο Έντι Τζόνσον ή «Φαστ Έντι» ή «Λούκι Λουκ» ή όπως αλλιώς σας αρέσει είναι καλεσμένος του SentraGoal και μιλάει στη στήλη «Χρόνια και Ζαμάνια» για τις μέρες του στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό. Μοιράστηκε μαζί μας τις αναμνήσεις του και πραγματικά είχε πολλά και ενδιαφέροντα να μας πει!

«Τηλεσχολιαστής, προπονητής και οικογενειάρχης!»

Όπως ήταν... αναμενόμενο δεν θα μπορούσε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση και να μην ασχολείται με το μπάσκετ. Εδώ και κάποια χρόνια μοιράζεται τις γνώσεις του με το τηλεοπτικό κοινό της Αμερικής αφού είναι ο επίσημος τηλεσχολιαστής στους αγώνες των Φοίνιξ Σανς στο ΝΒΑ. Γι' αυτά και για πολλά περισσότερα μας μιλάει ο ίδιος: «Όπως πιθανόν να γνωρίζετε τα τελευταία χρόνια εργάζομαι στους Φοίνιξ Σανς ως τηλεσχολιαστής στους αγώνες του ΝΒΑ, ενώ διατηρώ παράλληλα και μια ακαδημία μπάσκετ μαζί με τον Φρανκ Τζόνσον, την οποία μπορείτε να δείτε στο www.2jbasketball.com. Παράλληλα ετοιμάζω και ένα βιβλίο το οποίο θα αφορά μελλοντικούς αθλητές και το τι πρέπει να κάνουν προκειμένου να πετύχουν. Κατά κάποιον τρόπο θα είναι σαν εγχειρίδιο για την επαγγελματική τους καριέρα στο μπάσκετ».

Ακόμα καλύτερη είναι η προσωπική ζωή του Τζόνσον, ο οποίος μοιράζεται με τη στήλη μας την καθημερινότητα με την γυναίκα του και τα παιδιά του: «Είμαι παντρεμένος εδώ και 27 χρόνια με την Τζόι και έχω δύο παιδιά. Τον Τζάστιν ο οποίος είναι 23 ετών και την Τζέιντ που είναι 21. Ο γιος μου έπαιζε μπάσκετ, αλλά τα παράτησε και ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις, ενώ η κόρη μου βρίσκεται στον χώρο του θεάματος. Είναι καλλιτέχνης».

Τι εννοούσε ακριβώς με αυτό; «Έχει κάνει κάποια βίντεο κλιπ τα οποία μπορείτε να δείτε και στο youtube. Πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενος με την επιτυχία της και γενικά για την οικογένειά μου για την οποία είμαι περήφανος».

«Λατρεύω το γκολφ, αλλά έχω ακόμα το σουτ!»

Όσο για την αγαπημένη του ασχολία; «Θέλει και ερώτημα; Γκολφ! Ακόμα και όταν ήμουν στην Ελλάδα πήγαινα κάθε μέρα και έπαιζα στη Γλυφάδα. Είναι το πάθος μου. Και όπως αντιλαμβάνεσαι στην Αμερική συνεχίζω με τους ίδιους ρυθμούς. Είμαστε μια μεγάλη παρέα που πηγαίνουμε και παίζουμε συνέχεια».

Αντίθετα δεν έχει τους ίδιους δεσμούς και ως... παίκτης του μπάσκετ: «Δεν θα έλεγα ότι παίζω ιδιαίτερα. Αν και να σου πω την αλήθεια θα μπορούσα να παίξω και μάλιστα να παίξω καλά! Βρίσκομαι σε εξαιρετική κατάσταση». Ε, η επόμενη ερώτηση ήταν απλή: «Το έχεις ακόμα το σουτ;» Και η απάντηση: «Δώσε μου τη μπάλα και άσε με να σουτάρω (Γέλια)» λέει χαρακτηριστικά αλλά ξεκαθαρίζει ότι δεν είναι στις άμεσες προτεραιότητές του να παίζει μπάσκετ: «Πλέον διδάσκω μόνο στα μικρά παιδιά. Αυτό μου αρέσει να κάνω».

«Ακόμα μετανιώνω που έφυγα από τον Ολυμπιακό...»

Όταν του θέσαμε το ερώτημα να επιλέξει μια εικόνα, μια στιγμή, μια ανάμνηση από την Ελλάδα απλώθηκε η σιωπή στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Το γιατί; «Περιμένεις να επιλέξω κάτι; Δεν γίνεται... Όλη μου η εμπειρία στην Ελλάδα ήταν το κάτι άλλο. Για μένα και την οικογένειά μου ήταν η καλύτερη χρονιά της ζωής μου. Μπορεί να σου ακούγεται υπερβολικό, αλλά είναι 100% αλήθεια. Τα πάντα ήταν υπέροχα. Και να σου πω κάτι; Το μεγαλύτερο λάθος που έχω κάνει στη ζωή μου είναι που έφυγα από τον Ολυμπιακό. Ακόμα μετανιώνω για αυτήν μου την επιλογή» είναι η εξήγηση που δίνει και συνεχίζει λέγοντας:

«Ήξερα ότι είχα και άλλα χρόνια μπροστά μου και πραγματικά τα πήγα καλά στο ΝΒΑ παίζοντας πρώτα στην Ιντιάνα και μετά στο Χιούστον. Όμως τα όσα έζησα στην Ελλάδα δεν συγκρίνονται με τίποτε άλλο. Δεν έχω σταματήσει να μετανιώνω που έφυγα από τον Ολυμπιακό. Μπορώ να σου πω ότι το συζητάω σχεδόν κάθε μέρα με τη σύζυγό μου. Λέμε μεταξύ μας πόσο διαφορετικές θα ήταν οι ζωές μας αν μέναμε στην Ελλάδα. Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω σίγουρα δεν θα έκανα το ίδιο λάθος. Ήθελα να κλείσω την καριέρα μου στον Ολυμπιακό. Όποτε μπορούμε ερχόμαστε όπως πέρσι που γυρίσαμε τα ελληνικά νησιά μαζί με καλούς μας φίλους. Δεν μπορούμε να την αποχωριστούμε εύκολα τη χώρα σας».

«Ο Ιωαννίδης και οι... μαύρες γάτες»

Αρχίζοντας το ταξίδι στο παρελθόν, ο Έντι Τζόνσον προσπάθησε να... ξεσκονίσει τις αναμνήσεις του από τη χρονιά που πέρασε στην Ελλάδα λέγοντας αρχικά ότι «το πρώτο πράγμα που προσπάθησα να κάνω ήταν να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα που μου είχαν παρουσιαστεί όπως επίσης και στον ελληνικό τρόπο ζωής. Και ξέρεις, αυτό ήταν και το συναρπαστικό της υπόθεσης. Κάθε μέρα ήταν μια νέα περιπέτεια για μένα (Γέλια)».

Όσο για το αγωνιστικό κομμάτι; Ένα όνομα του ήρθε στο μυαλό: Γιάννης Ιωαννίδης: «Ειλικρινά δεν έχω συναντήσει πιο προληπτικό άνθρωπο στη ζωή μου. Πραγματικά τον σέβομαι και τον εκτιμώ πολύ, αλλά όταν πρωτοπήγα στην ομάδα δεν πίστευα στα μάτια μου. Θυμάμαι μια φορά που πηγαίναμε στο γήπεδο με το πούλμαν και μια μαύρη γάτα είχε περάσει μπροστά από τον δρόμο. Αμέσως ο κόουτς είπε στον οδηγό να αρχίσει να κάνει βόλτες από άλλους δρόμους. Αν και φτάναμε στο γήπεδο όπου θα γινόταν ο αγώνας, αρχίσαμε τις βόλτες για 20 λεπτά προκειμένου να βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχει πια η μαύρη γάτα εκεί (Γέλια). Πραγματικά είχα γελάσει με την ψυχή μου εκείνη τη μέρα».

Και φυσικά υπάρχει και... συνέχεια: «Το ίδιο είχε συμβεί και σε μια προπόνηση. Μια μαύρη γάτα είχε κάνει την εμφάνισή της στο γήπεδο και ο κόουτς Ιωαννίδης την ακύρωσε!! Ε, μετά έψαχνα εγώ μαύρες γάτες για να τις πάω στην προπόνηση μήπως και τη γλιτώσουμε (Γέλια)». Όπως μας είπε δεν ήταν ο μοναδικός προληπτικός στην ομάδα: «Το ίδιο ήταν και ο Θύμιος (σ.σ. σε εκείνο το σημείο μας ρώτησε για το επώνυμό του και φυσικά αναφέρονταν στον Μπακατσιά). Πολύ προληπτικός και αυτός! Μάλιστα θυμάμαι ότι ήθελε να δένει τα κορδόνια του με έναν συγκεκριμένο τρόπο...»

«Όλοι μου οι συμπαίκτες στον Ολυμπιακό ήταν εκπληκτικοί»

Στη συνέχεια ο «Φαστ Έντι» θέλησε να απονείμει τα εύσημα σε όλους τους συμπαίκτες του λέγοντας ότι «όλα τα παιδιά ήταν εκπληκτικά. Περάσαμε υπέροχες στιγμές μαζί. Μάλιστα με κάποιους συμπαίκτες μου κρατάμε επαφή μέσα από τα social media, αλλά δεν έχουμε τακτική επικοινωνία. Πάντως είναι ωραίο να μαθαίνω νέα τους. Άλλωστε όταν πήγα στον Ολυμπιακό ήμουν ο μεγαλύτερος μέσα στην ομάδα και όλοι οι υπόλοιποι ήταν μικροί σε ηλικία. Σου είπα και πριν. Ήταν ο καλύτερος χρόνος της ζωής μου».

Αν και νωρίτερα μίλησε για τις προλήψεις του Ιωαννίδη, είχε και κάτι περισσότερο να πει: «Η αλήθεια είναι ότι φώναζε όλη την ώρα! (Γέλια). Εντάξει όμως. Ήταν λογικό. Ο κόουτς Ιωαννίδης είχε κερδίσει τον σεβασμό μου και εγώ τον δικό του. Δεν υποχωρούσε για τίποτα και για κανέναν. Και σε εμένα φώναζε γιατί έπρεπε να το κάνει. Όμως είχε δώσει τη δυνατότητα να κάνω το παιχνίδι μου και να είμαι ο ηγέτης της ομάδας. Πάντα μου μιλούσε, πάντα μου εξηγούσε και πάντα ήταν δίπλα μου». Και σε αυτό το σημείο, ο Τζόνσον ήταν εκείνος που είχε μια ερώτηση: «Αλήθεια, που βρίσκεται τώρα; Τι κάνει;» Μόλις του είπαμε, η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: «Ε, τώρα θα φωνάζει στη Βουλή (Γέλια)».

«Ο Ιωαννίδης νόμιζε ότι δεν καταλαβαίνω ελληνικά και την πάτησε!»

Βέβαια όταν επιχειρήσαμε να τον ρωτήσουμε αν θυμάται κάποια ελληνική λέξη –από αυτές που τους έλεγε ο Ιωαννίδης- μας είπε χαρακτηριστικά: «Από τη στιγμή που έχει περάσει τόσο πολύ καιρός είναι δύσκολο για μένα να θυμηθώ κάποιες λέξεις. Μάλιστα όταν ήρθα στην Ελλάδα είχα προσλάβει και δάσκαλο για να μου κάνει μάθημα. Δεν το ήξεραν πολλοί τότε, αλλά ήθελα να καταλαβαίνω τι λένε. Μπορεί να μην μπορούσα να μιλήσω τη γλώσσα, αλλά καταλάβαινα πολλά πράγματα».

Και σε αυτό το σημείο θυμάται ένα περιστατικό σε μια προπόνηση: «Κάποια στιγμή ήταν ο Ιωαννίδης με τον Φασούλα και τα έλεγαν μεταξύ τους. Εγώ ήμουν ακριβώς δίπλα τους, αλλά εκείνοι μιλούσαν στα ελληνικά. Ο κόουτς άρχισε να λέει κάτι για μένα και πίστεψέ με είχα καταλάβει όλα όσα έλεγε. Μετά που γύρισα και του το είπα άρχισε να γελάει δυνατά στην προπόνηση. Από τότε δεν ξαναμίλησε για μένα στα ελληνικά και εγώ να βρίσκομαι κάπου εκεί κοντά (Γέλια)».

«Ο Αλβέρτης με έκανε καλύτερο παίκτη...»

Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην σταθεί στον «αιώνιο» αντίπαλο Παναθηναϊκό κάνοντας ειδική αναφορά στον... νεαρό που τον μάρκαρε: «Πως λεγόταν αυτό το παιδί; Ήταν μικρός και πολύ καλός παίκτης. Φορούσε το νούμερο 4» λέει αρχικά θέλοντας να θυμηθεί τον Φραγκίσκο Αλβέρτη και εξηγεί: «Συνέχεια ήμασταν αντίπαλοι στο παρκέ. Πάντα με μάρκαρε εκείνος. Ήταν ένας από τους λίγους παίκτες που έπαιξα αντίπαλος κατά τη διάρκεια της θητείας μου στον Ολυμπιακό ο οποίος δεν το έβαζε ποτέ κάτω.

Και ξέρεις κάτι ; Του είπα και εγώ ο ίδιος ότι είναι καλός παίκτης και του εξήγησα ότι με έκανε και εμένα καλύτερο παίκτη! Όσο και αν ακούγεται παράξενο, με βοήθησε να προετοιμαστώ κατάλληλα για να επιστρέψω στο ΝΒΑ. Με το πάθος που έδειχνε, τον ζήλο και την αποφασιστικότητά του. Τον εκτιμώ πολύ και δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ τις μεταξύ μας μονομαχίες».

Αν και νωρίτερα είχε αναφερθεί στους παλιούς του συμπαίκτες στον Ολυμπιακό, ο «Φαστ Έντι» είχε και κάτι ακόμα να πει: «Πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον συγκεκριμένα. Όλοι τους ήταν υπέροχοι. Όλοι! Κάναμε εξαιρετική παρέα και ακόμα και τώρα αναπολώ εκείνες τις μέρες».

«Ο ημιτελικός στη Σαραγόσα και ο 5ος τελικός της Α1»

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω και δη στα τέλη του καλοκαιριού του '94, ο Τζόνσον θυμήθηκε τον τρόπο με τον οποίο ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού: «Είχα πάρει την απόφαση να συνεχίσω την καριέρα μου στην Ευρώπη. Ήθελα να δοκιμάσω μια διαφορετική πρόκληση και ήξερα ότι το ελληνικό πρωτάθλημα μαζί με το ιταλικό ήταν τα καλύτερα που υπήρχαν. Τότε λοιπόν ήρθε η πρόταση του Ολυμπιακού. Το έψαξα, ρώτησα, έμαθα, πήρα τις πληροφορίες που ήθελα και ήρθα στην Ελλάδα. Ήταν μία από τις μεγαλύτερες και πιο σημαντικές αποφάσεις που πήρα στη ζωή μου».

Όσο για τα παιχνίδια που του έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη του; «Φυσικά δεν πρόκειται να ξεχάσω τον ημιτελικό του φάιναλ φορ του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στη Σαραγόσα. Θυμάμαι ότι είχα πετύχει αρκετούς πόντους (σ.σ. σε εκείνο το ματς είχε 27 πόντους με 6/19 δίποντα, 4/8 τρίποντα, 2/3 βολές, 10 ρμπάουντ, 1 κλέψιμο, 1 ασίστ, 3 λάθη) αλλά να σου πω κάτι; Μου άρεσαν πολύ τα παιχνίδια που έκανα λίγο απ' όλα και βοηθούσα την ομάδα να κερδίσει. Παρόλα αυτά το παιχνίδι που μου έχει μείνει περισσότερο απ' όλα στο μυαλό είναι το τελευταίο ματς για το πρωτάθλημα. Τότε που είχαμε κερδίσει τον Παναθηναϊκό με αποτέλεσμα να κατακτήσουμε τον τίτλο».

«Στο Σπόρτιγκ ήμουν κακός γιατί δεν ήξερα τι να περιμένω»

Όπως είναι γνωστό ο Έντι Τζόνσον πραγματοποίησε το επίσημο ντεμπούτο του στις 24 Σεπτεμβρίου 1994 στο κλειστό γήπεδο του Σπόρτιγκ. Τότε που διεξήχθη το ντέρμπι των «αιωνίων» μεταξύ Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού για το κύπελλο και τον ίδιο να παρουσιάζεται ιδιαίτερα τρακαρισμένο. Άλλωστε δεν είχαν κλείσει δύο εβδομάδες από τότε που είχε πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα για πρώτη φορά. Τι θυμάται από εκείνο το ματς;

«Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τι να περιμένω και ξαφνιάστηκα βλέποντας τόσο κόσμο σε τόσο μικρό γήπεδο. Δεν είχα παίξει καλά. Θυμάμαι ένιωθα πολύ κουρασμένος και δεν βρισκόμουν στην καλή μου μέρα». Για την ιστορία, σ' εκείνο το ματς (το οποίο είχε κερδίσει ο Παναθηναϊκός με 42-40) ο Τζόνσον είχε 9 πόντους με 3/13 δίποντα, 1/3 τρίποντα, 2 ριμπάουντ και 1 λάθος: «Ε, μετά από κάποιες εβδομάδες πιστεύω ότι έδωσα τις απαντήσεις μου (Γέλια)».

Και μάλιστα δεν άργησε πολύ να τις δώσει αφού στην πρεμιέρα της Α1 (12/10/1994) είχε σημειώσει 25 πόντους (6/6 βολές, 5/9 δίποντα, 3/6 τρίποντα) στο «Αλεξάνδρεια» οδηγώντας τον Ολυμπιακό στη νίκη επί του Άρη με 87-63.

«Δεν ήθελα να παίξω κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας»

Λίγο αργότερα θυμήθηκε και το... φημισμένο (για την υπόθεση των χαλασμένων νερών;) παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο ΣΕΦ. Τότε που είχαν διακομιστεί πέντε παίκτες των Ρώσων στο νοσοκομείο με δηλητηρίαση (Καράσεφ, Πανόφ, Κορνέεφ, Μοργκούνοφ, Κουράσοφ) με αποτέλεσμα να «κατεβάσει» ο Ερέμιν μια πεντάδα σε όλο το ματς και να φτάσει στο σημείο να παίζει με... τρεις λόγω αποβολής των Κουντέλιν και Βαντεέφ με πέντε φάουλ.

«Ακόμα και τώρα θυμάμαι αυτό το παιχνίδι. Δεν σου κρύβω ότι δεν ήθελα να αγωνιστώ γιατί έβαλα και εγώ τον εαυτό μου στην δική τους θέση. Οι μισοί παίκτες της αντίπαλης ομάδας ήταν άρρωστοι και το σωστό θα ήταν να μην γινόταν ο αγώνας. Μην ξεχνάμε ότι όποια ομάδα κέρδιζε θα πήγαινε στο φάιναλ φορ του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Οπότε όσο κρίσιμο ματς ήταν για εμάς, άλλο τόσο ήταν και για εκείνους. Ήταν όμως μια εμπειρία...»

«Πανηγύρισα πέρσι το ευρωπαϊκό του Ολυμπιακού!»

Όπως είναι γνωστό ο Έντι Τζόνσον βρέθηκε πριν από τρία χρόνια στο Βερολίνο και στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας προκειμένου να δει την πρώην ομάδα του να διεκδικεί το τρόπαιο. Μπορεί να μην τα κατάφερε τότε, αλλά όπως μας είπε δεν έπαψε ποτέ να παρακολουθεί τις προσπάθειες των «ερυθρολεύκων» στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση: «Όποτε μου το επιτρέπει ο ελεύθερος χρόνος μου, σίγουρα θα κάτσω να δω ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ειδικά τον Ολυμπιακό που προσπαθώ να ενημερώνομαι για την πορεία του» και αποκάλυψε ότι «πέρσι παρακολούθησα live τον τελικό της Ευρωλίγκας και πραγματικά χάρηκα πολύ που πήραμε το κύπελλο. Το πανηγύρισα με την ψυχή μου!»

Μιλώντας για τον Ολυμπιακό έστειλε τα συγχαρητήριά του λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο και να στείλω τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όλους για αυτό που κατάφεραν. Στους παίκτες που βρίσκονται τώρα στην ομάδα, τον προπονητή, την διοίκηση, σε όλους. Το χάρηκα πολύ» ενώ εξέφρασε την επιθυμία του κάποια μέρα να εργαστεί από κάποιο πόστο στους «ερυθρόλευκους»: «Πιστεύω ότι μπορώ να βοηθήσω και εγώ από την πλευρά μου την ομάδα. Θα ήθελα να παραμείνω μέλος της οικογένειας του Ολυμπιακού γιατί είναι το κλαμπ που αγαπώ πολύ. Στις ΗΠΑ παρακολουθώ κάθε μέρα μπάσκετ, γνωρίζω πράγματα και καταστάσεις, βλέπω πολλούς παίκτες και με τις γνώσεις που έχω θεωρώ ότι μπορώ να προσφέρω και εγώ κάτι από τη μεριά μου».

«Αμαύρωσαν το όνομά μου στην Αμερική»

Αφήνοντας την Ελλάδα για λίγο, ο 53χρονος (πια) Τζόνσον θυμήθηκε την χειρότερη εμπειρία της ζωής του που έλαβε χώρα πριν από έξι χρόνια. Τον Αύγουστο του 2006 και ενώ βρίσκονταν για διακοπές στην Χαβάη το τηλέφωνό του άρχισε να χτυπάει σαν τρελό. Οι ειδήσεις σε ένα κανάλι ανέφεραν ότι είχε κακοποιήσει... σεξουαλικά ένα 8χρονο κορίτσι (!!!) αλλά φυσικά δεν ήταν εκείνος που είχε διαπράξει την αποτρόπαια πράξη. Το είχε κάνει ο –κατά τέσσερα χρόνια μεγαλύτερός του- Εντι Λι Τζόνσον, ο οποίος ήταν παλαίμαχος παίκτης του ΝΒΑ (με τους Ατλάντα Χοκς, τους Κλίβελαντ Καβαλίερς και τους Σιάτλ Σούπερσονικς) και είχε το ίδιο προσωνύμιο με αυτόν: Φαστ Έντι!

«Ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου. Ξέρεις τι είναι να είσαι πολύ καλός άνθρωπος και να σου λένε όλα αυτά τα πράγματα. Αμαύρωσαν το όνομά μου. Τη φήμη μου. Την προσωπικότητά μου. Πραγματικά ήταν δραματική η εμπειρία, αλλά το ξεκαθάρισα μέσω της δικαστικής οδού» λέει ο Έντι Τζόνσον. Όσο για τον άλλον; Εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης σε φυλακές της Σάντα Ρόζα...

«Σας ευχαριστώ για την αγάπη σας...»

Κλείνοντας ο πάλαι ποτέ σούπερ σταρ του Ολυμπιακού έστειλε τα χαιρετίσματά του σε όλους τους Έλληνες λέγοντας «ένα μεγάλο γεια σε όλους τους Έλληνες. Πραγματικά σας ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σας, την οποία και λαμβάνω μέχρι σήμερα. Είναι κάτι το απίστευτο. Επίσης σας ευχαριστώ για την υποστήριξή σας, τόσο σε εμένα όσο και στην οικογένειά μου. Ανυπομονώ να έρθω πάλι στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και να τα πούμε και από κοντά. Να κάνουμε και μερικά σουτάκια (Γέλια).

Θα ήθελα πολύ να έρθω μια μέρα και να παρακολουθήσω ένα παιχνίδι του Ολυμπιακού. Να συναντήσω πάλι τον υπέροχο κόσμο και να νιώσω από κοντά την αγάπη του. Που ξέρετε; Μπορεί κάποια στιγμή να γίνει και αυτό...»

ΠΗΓΗ: Sentragoal.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Tags