Ο Ολυμπιακός απόψε είχε πολυτιμότερο παίκτη τον προπονητή του και πέρασε σα σίφουνας από το Κάουνας, χάνοντας τη διαφορά στις λεπτομέρειες. Γράφει ο Παναγιώτης Περπερίδης.
Η πραγματική διαφορά του πρωταθλητή Ευρώπης με την Ζαλγκίρις Κάουνας ήταν αυτή που είδαμε απόψε κι όχι εκείνη του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας. Μια ενδελεχής ανάλυση του ρόστερ των δυο αντιπάλων θα σας πείσει για του λόγου το αληθές. Αυτό που έλειπε στον πρώτο γύρο και είχε έρθει η συντριβή ήταν η προπονητική επιρροή και το γενικότερο «ψάξιμο» στο οποίο βρισκόταν (δικαίως ως έναν βαθμό) ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
Κωλοτούμπα θα πείτε κι ότι τα αποτελέσματα αποθεώνουν ή γκρεμίζουν προπονητές και αθλητές από τημια στιγμή στην άλλη. Προφανέστατα όλοι κρινόμαστε από τα αποτελέσματα. Προφανέστατα επίσης στην κριτική δεν υπάρχουν στεγανά και απολυτότητες. Εάν κάποιος μεταμορφώνεται βελτιωμένος από αγώνα σε αγώνα, είναι πολύ περισσότερο μάγκας από κάποιον που προσπαθεί να δικαιωθεί από τις εμμονές του. Αυτό πρέπει να αναγνωριστεί.
Άρα απόψε οι ερυθρόλευκοι ήταν τέλεια στημένοι στο γήπεδο, διαχειρίστηκαν άψογα υλικό και αγώνα, είχαν ρέντα στο σουτ και (κυρίως) άμυνα που κατέστρεψε τα (ας πούμε) συστήματα του Πλάθα.
14/26 τρίποντα ο Ολυμπιακός
Δεν είναι σύνηθες, αλλά όταν έχεις 14/26 τρίποντα εκτός έδρας (έχοντας μάλιστα σουτάρει λιγότερα δίποντα!!!) είναι σχεδόν αδύνατον να χάσεις. Ο Λο, ο Σπανούλης, ο Γκετσεβίτσιους, ο Παπανικολάου, ο Μάντζαρης έβαλαν τα απίστευτα, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι ο Πλάθα έδινε ελεύθερα σουτ για να εξολοθρεύσει τον Σπανούλη. Αν μάλιστα στην τελευταία επίθεση δεν έπαιρνε κακώς το τρίποντο ο Άντιτς, τότε οι πρωταθλητές Ευρώπης θα είχαν καλύψει και τη διαφορά της τυχαίας συντριβής στο Ειρήνης και Φιλίας.
Όλα είχαν ξεκινήσει από την άμυνα
Δεν χρειάζεται να είσαι μετρ του μπάσκετ για να αντιληφθείς ότι η άμυνα ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της νίκης του Ολυμπιακού. Με κορυφαίες στιγμές τη δεύτερη και την τέταρτη περίοδο, όταν δέχθηκε κάτω 9 και 13 πόντους αντιστοίχως, κράτησε τους Λιθουανούς στους 63 και στη συνέχεια τους εκτέλεσε. Για να τα λέμε όλα πάντως, ήταν και μια κακή βραδιά της ομάδας του Πλάθα στην επίθεση με δραματικά ποσοστά.
Οι «ποικιλίες» του Σπανούλη κι η διαχείριση του Μπαρτζώκα
Όλο το διάβασμα του Πλάθα περιστράφηκε γύρω από τον Σπανούλη, ο οποίος για τρεις περιόδους αναλώθηκε σε άσκοπες ποικιλίες. Ο Μπαρτζώκας τον βοήθησε να καθαρίσει το μυαλό του κι ο ηγέτης της ομάδας επανήλθε συνειδητοποιημένος για το τι έπρεπε να κάνει στα τελευταία 6 λεπτά στο παρκέ. Σκόραρε όταν έπρεπε, έφτιαχνε παιχνίδι για τον Παπανικολάου και όχι μόνο, έπαιξε άμυνα.
Αυτή τη φορά ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκανε τέλεια διαχείριση του υλικού του (πέραν του άρτιου στησίματος της άμυνάς του). Πήρε το μέγιστο ακόμα και από τους Γκετσεβίτσιους-Λο που έκαναν την πιο μεστή και αποδοτική βραδιά τους ως τώρα. Χρησιμοποίησε όπως και όσο έπρεπε τον διστακτικό (ακόμα) Πάουελ και βοήθησε τον (για μεγάλο διάστημα) εκτός κλίματος Χάινς να προσφέρει. Κανένας παίκτης του Ολυμπιακού δεν ήταν σε δαιμονισμένη φόρμα απόψε. Ο προπονητής του Ολυμπιακού διαμόρφωσε την εικόνα των πέντε ή έξι (ίσως και παραπάνω) διακριθέντων, απλούστατα γιατί τους χρησιμοποίησε έτσι ώστε να κρύψει τις αδυναμίες τους και να αξιοποιήσει τις αρετές τους. Μάγκας είναι και μπράβο του.
Τα χαμένα ριμπάουντ κι η χαλάρωση της τρίτης περιόδου
Με αν και θα δεν γράφεται ιστορία, αλλά αν ο Ολυμπιακός είχε πάρει μερικά ριμπάουντ παραπάνω (έχασε πάρα πολλά και στις δυο πλευρές του γηπέδου) ,έχοντας καλάθια δεύτερης ευκαιρίας, τότε θα μιλάγαμε για μια τεράστια διαφορά. Το αυτό ισχύει αν δεν χαλάρωνε στην άμυνα της τρίτης περιόδου, όταν δέχθηκε 23 πόντους έχοντας πολύ κακές αλλαγές στο ζωγραφιστό με κύριο υπεύθυνο της καθυστέρησης στις αλληλοκαλύψεις τον Πέρο Άντιτς που απόψε συνολικά δεν ήταν θετικός.
Iσπανικές συνήθειες η Ζαλγκίρις
Η Ζαλγκίρις βαφτίστηκε νωρίς ως ένα εκ των φαβορί,ενώ πολλοί είπαν ότι ο Πλάθα έχει διδάξει ένα πολύ όμορφο,μοντέρνο μπάσκετ με φοβερή επίθεση και γρανιτένια άμυνα. Αποθέωναν μάλιστα το υλικό του. Η αποψινή Ζαλγκίρις είχε για πρώτη φορά μπροστά της έναν σοβαρό αντίπαλο και το κοουτσάρισμα του Πλάθα με έκανε να θυμηθώ τα γέλια που έκανα όταν μετέδιδα ACB και ήταν προπονητής στη Ρεάλ Μαδρίτης. Το αστείο είναι ότι έχει περάσει στους παίκτες του τα ισπανικά καραγκιοζιλίκια με τις συνεχείς διαμαρτυρίες, τις «ηλεκτρικές» αντιδράσεις σε κάθε υποψία επαφής και το θεατράλε στυλ άμυνας. Κατά τ’ άλλα σε αλλαγές άμυνας, σε αδυναμίες επιθετικών συστημάτων και σε διαχείριση αγώνα ήταν ο Πλάθα που αγάπησα, όταν για πλάκα τον κατάπινε η Μπαρτσελόνα προς μεγάλη μου ικανοποίηση. Εξάλλου ο Πόποβιτς, οι Λαβρινόβιτς, ο Τζάαμπερ κι ο Γιανκούνας μόνο με έναν άψογο ενορχηστρωτή μπορούν να δείξουν άτρωτοι. Δεν είναι δα και κάτι το τόσο εξαιρετικό. Μισθοφορικές αποστολές εκτελούν άλλοτε με επιτυχία,άλλοτε όχι. Ο Καουκένας είναι μια διαφορετική εξαιρετική περίπτωση. Είναι πάντως ύβρις στην Ζαλγκίρις του 1999 να μιλάει κανείς για «καταπληκτική Ζαλγκίρις» του 2012. Το να κάνεις μια Λιθουανική ομάδα ισπανική είναι τουλάχιστον αστείο και δε νομίζω ότι μπορεί να φέρει αποτέλεσμα.
Υ.Γ: Δεν βλέπω στην φετινή Ευρωλίγκα κάποιον αισθητά καλύτερο από τον καλό Ολυμπιακό που είδαμε απόψε.
Υ.Γ (2): Οι εμπνευστές των ιστοριών για το ΝΒΑ γίνεται να κόψουν τις παπαριές γιατί κάνουν κακό; Δε λέω αν κάτι ισχύει ή όχι. Λέω όμως ότι το μομέντουμ είναι τουλάχιστον ατυχές. Έλεος πια. Με αυτούς που τρομπάρουν (μυαλά) χάνει ισορροπία κι ο πιο ισορροπημένος κι εγκρατής ενήλικας. Πόσο μάλλον παιδιά (μικρότερα ή μεγαλύτερα) που φοράνε σορτσάκι...
Πηγή: pamesports.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις