"Σίγουρα νιώθεις τυχερός"

Ολη η Ελλάδα είδε χθες Νίκο Γκάλη και όλη η Ελλάδα συγκινήθηκε μαζί του! Η χρονομηχανή της Nova μας γύρισε στη δεκαετία του '80 και βοήθησε ώστε να ξαναζήσουμε στιγμές από τα ωραιότερα χρόνια της ζωής μας.Γράφει ο Νίκος Παπαδογιάννης

Ελπίζω ότι ευχαριστηθήκατε τη βραδιά τιμών προς τον Γκάλη όσο ευχαριστηθήκαμε την εμπειρία εμείς που αναλάβαμε την τηλεοπτική παραγωγή και αναμετάδοση. Η φράση που άκουσα περισσότερο από κάθε άλλην τις 24 ώρες της παραμονής μου στη Θεσσαλονίκη ήταν: «Σίγουρα νιώθεις τυχερός». Ή κομμάτι της ιστορίας. Πράγματι, αισθάνομαι τυχερός που έζησα αυτό το γκαλά από απόσταση επαφής με τους πρωταγωνιστές του. Τυχερός και ευλογημένος.

Δεν έπεσα, βέβαια, με αλεξίπτωτο στο (πρώην) Αλεξάνδρειο ούτε βρέθηκα τυχαία να κάθομαι δίπλα δίπλα με τον κορυφαίο αθλητή που έβγαλε ποτέ η Ελλάδα. Δεκάδες αν όχι εκατοντάδες από τους αγώνες στους οποίους ο Γκάλης φιλοτέχνησε τα αριστουργήματά του μεταδόθηκαν στα σπίτια των εκστασιασμένων Ελλήνων φιλάθλων με τη δική μου φωνή, από τις συχνότητες της ΕΡΤ, του Mέγκα και του ΑΝΤ1. Εάν υπήρχε τότε Nova, το λογότυπό της θα γέμιζε τα μάτριξ του Παλέ.

Τα έφερε έτσι η μοίρα, ώστε να περάσει μέσα από τις δικές μας συχνότητες η αποχαιρετιστήρια πινελιά της καριέρας του μεγάλου άσου. Επιτέλους, ένα φινάλε ταιριαστό στον θρύλο του, γεμάτο με χαμόγελα, συγκινήσεις, καμάρι, αναμνήσεις, νοσταλγία, γλυκά δάκρυα. Θα ήταν άδικο και άκυρο να θυμόμαστε ως κύκνειο άσμα του εκείνο το πικρό, θλιβερό απόγευμα του 1994 στο κλειστό του Μετς.

Ο Νίκος Γκάλης ήταν χθες πλημμυρισμένος από συναισθήματα, όσο ποτέ άλλοτε. Τον γνωρίζω 25 χρόνια αλλά δεν τον έχω ξαναδεί έτσι. Εδειχνε έτοιμος να αφεθεί στη συγκίνηση της βραδιάς και να αποτινάξει για μερικές στιγμές το προσωπείο του αλύγιστου «γκάνγκστερ». Τι είδους γκάνγκστερ είναι αυτός, με τόσο φωτεινό χαμόγελο;

Αφησε, τελικά, να μιλήσει η έκφραση του προσώπου του και η υγρασία των ματιών του. Το καπάκι έμεινε στη θέση του και η ευαρέσκειά του μεταλαμπαδεύτηκε στη μικρή Στέλλα, η οποία καταλαβαίνει πια πόσο σημαντικός ήταν ο μπαμπάς της για τον ψυχισμό του νεοέλληνα.
Μέχρι σήμερα, το 7χρονο κοριτσάκι μάθαινε ψηφίδα ψηφίδα την πραγματικότητα μέσα από διηγήσεις και από παλαιά βίντεο αναρτημένα στο διαδίκτυο. Πλέον, ξέρει. Ενιωσε τις εκδηλώσεις λατρείας στο πετσί της και έλαμπε από χαρά, όπως και η σύζυγος του Νικ.

Περισσότερο κι από τα μαγικά που έκανε για το χατίρι των φιλάθλων- ο Γκάλης στο παρκέ της «Nikos Galis Hall», περισσότερο κι από το χειροκρότημα των σπουδαίων του αντιπάλων, περισσότερο κι από την μάσκα ευτυχίας που στόλισε το πρόσωπό του, η εικόνα που μού ζέσταινε την καρδιά για λογαριασμό του παλιού φίλου, του αιώνιου ινδάλματος- ήταν το ενσταντανέ της οικογενειακής του γαλήνης.
Πέρασε πολλές φουρτούνες στην πατρίδα των γονιών του ο Νίκος Γεωργαλής μέχρι να φτάσει σε αυτό το λιμάνι.

Πηγή: novasports.gr

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις