O Άρης Λαούδης γράφει για την κατάσταση στον μπασκετικό Παναθηναϊκό.
Αν ο «Αρτζι» είχε τη δυνατότητα να… εξαφανίσει έναν μήνα του χρόνου από το ημερολογίο του, τότε σίγουρα αυτός ο μήνας θα ήταν ο Νοέμβριος. Τον 11ο του 2012 βρέθηκε με… ενάμιση πόδι εκτός ΟΑΚΑ, τον 11ο του 2013 άρχισε η παραφιλολογία από το Ισραήλ – κι όχι μόνο – για την εικόνα που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός.
Ηταν 15 Νοεμβρίου του 2012 λοιπόν, όταν ο «Αρτζι» κλήθηκε να παίξει το κεφάλι του «κορώνα – γράμματα» στον εντός έδρας παιχνίδι με τη Ρεάλ. Πιθανή ήττα θα τον οδηγούσε προς την έξοδο, η μεγάλη νίκη τον κράτησε στο ΟΑΚΑ και επί της ουσίας έδωσε την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να φτάσει εν τέλει μέχρι την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου.
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πως θα είχε γραφτεί η ιστορία, σε περίπτωση που οι πρωταθλητές Ελλάδας γνώριζαν την ήττα από τη «βασίλισσα» στην Αθήνα, ούτε βέβαια τώρα μπορεί κανείς να προδιαγράψει το μέλλον του Παναθηναϊκού με ή χωρίς τον Πεδουλάκη στην τεχνική ηγεσία.
Αναμφισβήτητα, ο Παναθηναϊκός προβληματίζει έντονα με τις εμφανίσεις του και είναι δεδομένο ότι ο αγώνα με την Μακάμπι θεωρείται κομβικός.
Μπορεί οι Ισραηλινοί να το παρατράβηξαν με το σενάριο αποχώρησης, αλλά η αλήθεια είναι πως υπάρχει «μουρμούρα» στο εσωτερικό του Παναθηναϊκού για την εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα κι αυτό αποτυπώνεται πλήρως από τη φράση «τραγική εικόνα» που αναφέρουν οι «κύκλοι» στην απάντηση – διάψευσης…
Είναι δεδομένο ότι ο Πεδουλάκης έχει πολλά ελαφρυντικά για την εικόνα που παρουσιάζουν οι «πράσινοι». Από την ελλιπέστατη προετοιμασία λόγω των εθνικών ομάδων και των τραυματισμών (π.χ. Ούκιτς, Λάσμε), μέχρι το εβδομαδιαίο ταξίδι στην Κίνα που αποτελεί «σκότωμα» για κάθε ομάδα.
Από το γεγονός ότι δεν έχει δώσει κανένα ευρωπαϊκό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, μέχρι του ότι αναγκάζεται να κάνει μισές προπονήσεις με ταξίδια κάθε λίγο και λιγάκι, χάνοντας πολύτιμο χρόνο σε μια περίοδο που ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλη ανάγκη να βρεθεί όλος μαζί…
Ταυτόχρονα, οι πρωταθλητές διαθέτουν υλικό που χρειάζεται ειδική μεταχείριση, την οποία μάλιστα είναι σε θέση να την καθορίζουν οι ίδιοι οι παίκτες. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις του Διαμαντίδη και του Μπατίστ που δεν είναι 25άρηδες και ξέρουν πολύ καλά πώς και πότε θα είναι στο 100% της φόρμας.
Θα ήταν παράλογο, ειδικά για τον Μπατίστ που έχει πατήσει τα 37, να παίζει όπως έπαιζε τον Νοέμβριο του 2007. Τόσο ο αρχηγός, όσο και ο Μάικ θα είναι παρόντες, όταν πρέπει κι αυτό το ξέρουν τόσο οι ίδιοι όσο και το προπονητικό τιμ.
Προσωπικά, θεωρώ πως είναι άδικο να τίθεται θέμα Πεδουλάκη αυτή την ώρα, είτε σε μορφή σεναρίων, είτε σε μορφή «μουρμούρας». Πρώτον, γιατί είναι ένας προπονητής που κατάφερε το ακατόρθωτο την περσινή χρονιά με πολύ λιγότερες δυνατότητες και δεύτερον για τον απλούστατο λόγο πως δεν υπάρχει καμία καλύτερη λύση στην αγορά.
Ανέκαθεν ήμουν της άποψης πως το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον επόμενο προπονητή μετά τον Ομπράντοβιτς δεν ήταν η διαχείριση του υλικού, αλλά το «βάρος» του «φορτίου» των έξι αστεριών.
Ο Πεδουλάκης, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα κατάφερε, κέρδισε σε πολύ μεγάλο βαθμό την εμπιστοσύνη του κόσμου κι αυτό δεν το «πετάς» για να αρχίσεις πάλι από την αρχή, μ' έναν προπονητή που θα περάσει πάλι την… ιερά εξέταση της αμφισβήτησης και της σύγκρισης!
Θα το συζητούσα, αν στην αγορά υπήρχε ο κορυφαίος όλων, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά από την στιγμή που η πόρτα έκλεισε, ο Παναθηναϊκός θα ήταν καλό να βαδίσει με την υπάρχουσα κατάσταση και την ίδια εμπιστοσύνη που έδειξε στον Πεδουλάκη από την... 16η Νοεμβρίου του 2012 και μετά.
Πηγή: sentragoal.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις