Ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ έλεγε ότι «τέλος καλά, όλα καλά» και αυτή είναι μια στάση ζωής η οποία αρέσει στην εθνική ομάδα μπάσκετ, χώρια που, εκτός από την ικανοποίηση, της προσφέρει και την απαραίτητη τόνωση της ψυχολογίας της εν όψει της επιχείρησης στο Ζάγκρεμπ και στη Λιλ.
Δεν ήταν όλα καλά από την αρχή στον χθεσινό ακροτελεύτιο αγώνα του τουρνουά της Ξάνθης, αλλά έγιναν τέτοια στον επίλογό του, όταν η ελληνική ομάδα επέδειξε τα κατάλληλα ανακλαστικά και τον ισχυρό χαρακτήρα της. Το αποτέλεσμα; Ετρεξε ένα επιμέρους σκορ 39-23, μετέτρεψε το 41-42 σε 80-65, καθάρισε την μπουγάδα, χαροποίησε τον κόσμο που την αγκάλιασε με αγάπη και επιστρέφει στην Αθήνα για να συνεχίσει τη δουλειά της...
Πραγματικά, όπως είπε και ο Φώτης Κατσικάρης, το χθεσινό ματς ήταν καλύτερο κι από... παραγγελιά! Η επιλογή του Ζαχάρ Πασούτιν να οχυρώσει τη ρωσική ομάδα επί 36 λεπτά σε άμυνα ζώνης έμοιαζε (και αξιοποιήθηκε αναλόγως) με μια θεόσταλτη ευκαιρία για την Εθνική να δοκιμάσει τις αντοχές της, την εξυπνάδα της, την υπομονή της και τις αντιστάσεις της στον πειρασμό των σουτ τριών πόντων!
Ναι, όντως οι επιδόσεις της από τα 6.75 μέχρι στιγμής δεν διεκδικούν δάφνες, ωστόσο ουδέν κακόν αμιγές καλού: αντί οι παίκτες να παρασυρθούν ενώπιον της άμυνας χώρου και να βαράνε ασυστόλως τρίποντα, είδαν τη φάκα και δεν δελεάστηκαν από το τυράκι!
Τα δυο εύστοχα τρίποντα (διά χειρός Ζήση) φαίνονται λίγα, αλλά και τα 15 σουτ τριών πόντων απέναντι στη ζώνη δεν είναι πολλά: η Εθνική ακολούθησε μια λελογισμένη τακτική, διάβασε σωστά τις καταστάσεις, βρήκε ασφαλές σκορ από τους ψηλούς της (46 πόντοι), δεν καταλήφθηκε από πανικό και διαχειρίστηκε με σωστό τρόπο την υπόθεση.
Δεκατρείς ημέρες πριν από την πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ, η ελληνική ομάδα ξελύνεται ολοένα και περισσότερο, διορθώνει τα κακώς κείμενα και κοιτάζει προς τα εμπρός. Στον ορίζοντά της δεν βλέπει προς το παρόν τον εναρκτήριο αγώνα του Ευρωμπάσκετ με τους Σκοπιανούς, ούτε καν το τουρνουά Ακρόπολις, που θα αποτελέσει την πρόβα τζενεράλε: αυτό που βλέπει, διότι προέκυψε ως ζήτημα από τον χθεσινό αγώνα, είναι η ανάγκη να βελτιώσει την αμυντική επίδοση της απέναντι στα pick n' roll των αντιπάλων της.
Χθες η Εθνική επέλεξε μια άμυνα 2-2 χωρίς βοήθειες, η οποία έπασχε στις περιστροφές και επέτρεψε στους Ρώσους να τη σημαδέψουν με τους φόργουόρντ τους και να σκοράρουν με άνεση: το πρόβλημα επισημάνθηκε και προφανώς θα αποτελέσει την άμεση προτεραιότητα των επόμενων ημερών.
Σε πείσμα αυτής της ανορθογραφίας και του... πάρτι που έκανε ο σεληνιασμένος Σέμιαν Αντόνοφ, οι Ρώσοι, οι οποίοι είχαν σκοράρει 82 και 86 πόντους στα προηγούμενα δυο ματς, χθες «κόλλησαν» στους 65. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η ελληνική ομάδα, η οποία δέχτηκε 56 πόντους από τους Τσέχους και μόλις 44 από τους Βόσνιους, φορά και πάλι τη σιδηρά αμυντική πανοπλία της με όλα τα παρελκόμενά της: το άνοιγμα του ρυθμού, τη δημιουργία και την παραγωγικότητα.
Εν κατακλείδι ο χθεσινός αγώνας εξελίχθηκε σε μια εξόχως ωφέλιμη εκπαίδευση της Εθνικής, που ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του δύσκολου τεστ και τώρα διαβάζει για να περάσει και τις επόμενες εξετάσεις, όπου τις δώσει...
Πηγή: Goal