Για τις παλιοσειρές της Εθνικής ομάδας, που συνεχίζουν αγόγγυστα να φυλάνε σκοπιά και να υπερασπίζονται τις Θερμοπύλες της, το προχθεσινό «comeback» μοιάζει με άλλη μια μέρα στη δουλειά!

Σαν ένα deja vu ή για την ακρίβεια σαν ένα deja joue, διότι αυτό το συναρπαστικό έργο (με τις ανατροπές, τις νεκραναστάσεις και όλα τα συναφή) ο Ζήσης, ο Σπανούλης και ο Μπουρoύσης δεν το 'χουν απλώς ξαναδεί, αλλά το 'χουν ξαναπαίξει πολλές φορές και μάλιστα ως πρωταγωνιστές και όχι ως κομπάρσοι.

Υπάρχει ωστόσο μια ειδοποιός διαφορά που μάλιστα συνδυάζει το τερπνόν μετά του ωφελίμου, υπό την έννοια ότι προχθές στη σκηνή της Αρένας του Ζάγκρεμπ ξανάπαιξαν αυτό το έργο με διαφορετικούς παρτενέρ: τους κατά το μάλλον ή ήττον άμαθους σε τέτοιες ολικές επαναφορές συμπαίκτες τους, οι οποίοι προφανώς ενθουσιάστηκαν με τη συμμετοχή τους σε αυτό το καστ!

Κάποιοι από δαύτους βεβαίως (και κυρίως οι πρώην και οι νυν παίκτες του γαλουχημένου και εθισμένου σε αυτό το modus vivendi Ολυμπιακού) έχουν κολλήσει ένα σωρό ένσημα στο βιβλιάριο των θρίλερ, αλλά προχθές αξιώθηκαν να το διαπράξουν και με τη φανέλα της Εθνικής, οπότε μπορούν να αισθάνονται πλήρεις!

Υπερβολικό, πρόωρο και εν τέλει άστοχο είναι αυτό το οποίο έγραψα, διότι προφανώς η πληρότητα δεν επέρχεται μονάχα με δύο νίκες, χώρια που δεν θα επέλθει ούτε με τις πέντε ούτε με τις έξι! Η περί ης ο λόγος κουβέντα θα έχει νόημα όταν με το καλό η Εθνική περάσει από τη... Σκύλλα του πρώτου χιαστί αγώνα και κυρίως εάν και εφόσον τη σκαπουλάρει και από το συναπάντημά της με τη... Χάρυβδη στον προημιτελικό, που θα ανοίξει ή θα κλείσει την πόρτα προς την τετράδα και προς τη ζώνη των μεταλλίων.

Μέχρι τότε «αμπράγιαρε κουμπάρε», όπως λένε και στο χωριό μου: απολαμβάνουμε τη χθεσινή νίκη, που -με το συμπάθιο για την ιεροσυλία της έκφρασής μου- ήταν «απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων (καλαθοσφαιριστών) τα ιερά» και πάμ' παρακάτω...

Παρακάτω, μετά το χθεσινό ρεπό, στέκονται απόψε η Γεωργία, αύριο η Σλοβενία και μεθαύριο η Ολλανδία. Ακόμη πιο παρακάτω βρίσκεται το ταξίδι στη Λιλ, όπου το μέταλλο της ελληνικής ομάδας θα δοκιμασθεί στη βάσανο των αγώνων, οι οποίοι δεν έχουν ούτε χθες ούτε αύριο!

Σε αυτήν τη διαδικασία της λυδίας λίθου η ελληνική ομάδα θα μετρηθεί, θα ζυγισθεί και ελπίζει να μην ευρεθεί ελλιπής: εάν ?ο μη γένοιτο- αποτύχει στους καθοριστικούς αγώνες και γυρίσει πρόωρα πίσω, τότε κανείς δεν θα θυμάται την προχθεσινή ανατροπή και το πώς αποσβολώθηκαν οι Κροάτες: όπως άλλωστε συνήθιζε να λέει σε τέτοιες περιπτώσεις ο πρώην προπονητής των Εθνικών ομάδων του γουότερ πόλο Κούλης Ιωσηφίδης «δεν θέλω να είμαι έτοιμος εδώ και τώρα, αλλά εκεί και τότε»!

Για τους τρεις σωματοφύλακες της Εθνικής (με τον Πρίντεζη στον ρόλο του Ντ' Αρτανιάν) δεν υπάρχουν ανεξερεύνητες περιοχές, ούτε άγνωστοι προορισμοί ούτε αχαρτογράφητα ύδατα: ο Νίκος, ο Βασίλης και ο Γιάννης ευτύχησαν να βαπτίσουν τη σχέση τους σε μια κολυμπήθρα με σαμπάνια πριν από δεκατρία χρόνια στο Βίλνιους (ως πρωταθλητές Ευρώπης στην κατηγορία των Νέων), τα επόμενα χρόνια ατσαλώθηκαν ως άνδρες, μοιράσθηκαν τις συγκλονιστικές στιγμές στο Βελιγράδι, στη Σαϊτάμα (απόντος του Μπουρούση) και στο Κατοβίτσε και μετά από τόσα χρόνια δεν χρειάζεται να πουν κουβέντα μεταξύ τους...

Μιλούν με τα μάτια και τα βλέμματά τους είναι όντως πολύ εύγλωττα!

Πηγή: Goal

Μπάσκετ SPORTS