Ο Τόλης Κοτζιάς σχολιάζει τη μεταγραφή του Ματ Χάουαρντ στον Ολυμπιακό.
Aναλυτικά το άρθρο του:
Τις προηγούμενες μέρες κάναμε ένα είδος έρευνας στα αμερικάνικα sites για τον ποιο απόφοιτο κολλεγίου θα μπορούσε να πάρει ο Ολυμπιακός. Υπήρχε βλέπετε η πληροφορία ότι ο τρίτος του ξένος θα είναι κολλεγιόπαιδο, καλός σουτέρ και θα αφορά στην θέση «4».
Κάνοντας, λοιπόν, την διαδικασία αυτή, είχαμε καταλήξει σε 2-3 ονόματα. Στην ουσία, πιο πολύ το μυαλό μας πήγε στο Τσάντλερ Πάρσονς του Φλόριντα και τον Τζον Λέρ του Ουισκόνσιν. Αμφότεροι είναι επιλογές στον δεύτερο γύρο του ντραφτ και με προδιαγραφές σχεδόν ίδιες με αυτές, που αφορούσαν στην σκιαγράφηση του παίκτη, που θα αποκτούσε ο Ολυμπιακός.
Οι Πειραιώτες, όμως, ούτε με τον Πάρσονς ασχολήθηκαν, ούτε με τον Λερ. Καθώς ήδη θα γνωρίζετε ο παίκτης, που θα εντάξουν στο δυναμικό τους είναι ο Ματ Χάουαρντ. Δεν θα τον λέγαμε παντελώς άγνωστο στο ευρύ κοινό, αλλά σίγουρα δεν είναι δα και ένα όνομα, που θα αναγκάσει τον πολύ κόσμο να πει «α, ναι τον ξέρω». Σίγουρα, πάντως, θα ήταν παντελώς άγνωστος, αν δεν ήταν μέλος μίας πανεπιστημιακής ομάδας, που εξέπληξε στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια. Πως όχι άλλωστε από την στιγμή, που βρέθηκε με το Μπάτλερ στα δύο τελευταία φάιναλ-φορ του NCAA. Δεν πανηγύρισε ούτε την μία, ούτε την άλλη φορά, αλλά τον είδε πολύς κόσμος. Τον είδαν και οι άνθρωποι των ομάδων του ΝΒΑ, αλλά καμία τους δεν συγκινήθηκε ώστε να τον επιλέξει στο ντραφτ του Ιούνη. Όπως ο άλλος «ερυθρόλευκος», Κέιλιν Λούκας, έτσι και ο Ματ Χάουαρντ, δεν ανήκει στις 60 επιλογές των ομάδων του ΝΒΑ για το 2011.
Αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά, μπορεί και τίποτα. Δεν επηρέασε, πάντως, αρνητικά τον Ολυμπιακό, ώστε να μην προχωρήσει στην απόκτησή του. Το δόγμα για την νέα χρονιά στον Πειραιά είναι νιάτα και έμφαση στην άμυνα και ο Χάουαρντ κρίθηκε ότι είναι ένα πολύτιμο κομμάτι για αυτή την διαδικασία. Δεν είναι αδικαιολόγητο αυτό. Από την στιγμή, που η ομάδα του Πειραιά πάει σε ένα μοντέλο με τάση αμυντική, ο λευκός φόργουορντ είναι ταμάμ. Οι βουτιές, που θα ρίξει στο παρκέ, θα είναι χαρακτηριστικές. Είναι αυτό, που λένε οι Αμερικάνοι ότι δεν πρόκειται να αφήσει φάση, που να πάει χαμένη. Ο Χάουαρντ είναι μαχητής όσο εκεί, που δεν πάει. Τα φυσικά του προσόντα δεν είναι πλούσια, δεν είναι δυνατός, δεν είναι πολύ ψηλός, αλλά όλα αυτά τα αντιπαρέρχεται με την τεράστια μαχητικότητά του και την επιμονή του. «Αδερφέ, υπάρχει και η επίθεση στο μπάσκετ» θα πουν πολλοί από σας.
Ο Χάουαρντ μέχρι πέρυσι είχε μπόλικα μειονεκτήματα σε αυτό το κομμάτι. Με βασικότερο το σουτ. Όχι ότι δεν το είχε, αλλά δεν το δοκίμαζε. Στις πρώτες του τρεις χρονιές στο Μπάτλερ, είχε 5/20 τρίποντα. Σε 104 ματς, δηλαδή, είχε επιχειρήσει μόλις 20 τρίποντα.
Όταν το «4άρι» σου επιχειρεί ένα τρίποντο ανά 5 ματς, τότε τον πας στην αστυνομία για σύλληψη. Κατευθείαν και χωρίς δεύτερη κουβέντα. Τουλάχιστον όταν μιλάμε για ευρωπαϊκό μπάσκετ, αυτό είναι απαράδεκτο. Την χρονιά, όμως, που μας πέρασε, ο Χάουαρντ κατάλαβε ότι έτσι δεν μπορεί να πάει μπροστά. Δούλεψε και έβαλε για τα καλά το τρίποντο στην ζωή του. Τα αποτελέσματα ήταν ολοφάνερα. Σε 37 ματς επιχείρησε 133 τρίποντα. Κοντά στα 4 ανά παιχνίδι. Κάθε άλλο παρά άσχημα. Και έβαλε τα 53. Ποσοστό, δηλαδή, 39.8%. Και αυτό δεν είναι άσχημο. Κάθε άλλο.
Έγινε πλέον ένας κανονικός παίκτης. Ή μάλλον ένα κανονικό «4άρι». Ένα «4άρι» πάντα έτοιμο να βουτήξει στο παρκέ και να σώσει κάθε μπάλα, που πάει να χαθεί. Τον Ολυμπιακό αν τον σώσει δεν το ξέρουμε. Άλλωστε ο Ολυμπιακός θα στηριχθεί στο σύνολο, την άμυνα και τον Σπανούλη με τον Ζήση, που πιστεύει ότι τελικά θα αποκτήσει. Δεν περιμένει από τον Χάουαρντ να του κάνει την διαφορά.
Πηγή: superbasket.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις