Έντονος, ηγέτης, καβγατζής, αθυρόστομος, μέλος της θρυλικής Dream Team του 1992, Hall of Famer, αμφιλεγόμενος, φιλάνθρωπος, συναισθηματικός, πληθωρικός, παικταράς.
Υπάρχουν αμέτρητοι χαρακτηρισμοί που θα μπορούσαν να προστεθούν δίπλα από το όνομα του Charles Barkley, που σε καμία των περιπτώσεων δεν ήταν ποτέ μία συνηθισμένη περίπτωση μπασκετμπολίστα.
Ο Round Mound of Rebound κλείνει σήμερα τα 57 του χρόνια και στις παρακάτω γραμμές θα διαβάσεις κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές ιστορίες γι' αυτόν.
Στο Auburn μέσω strip show
Ο Sir Charles έπαιξε κολεγιακό μπάσκετ στο Auburn για τρεις σεζόν. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως βρέθηκε σε αυτό μάλλον τυχαία, καθώς ο scout του πανεπιστημίου είχε πάει σε έναν αγώνα της ομάδας του σχολείου του -του Leeds High School- για να παρακολουθήσει το τότε μεγαλύτερο ταλέντο της Αλαμπάμα, τον Travis Abernathy.
Αυτά όμως που είδε από τον 15χρονο Charles, τον έκαναν να αλλάξει γνώμη. Ακόμη πιο αξιόλογη από όλα τα παραπάνω είναι η ιστορία στρατολόγησης του παίκτη από το κολέγιο, μέσα από δικά του λόγια: "Όταν το Auburn με προσέγγισε για να τους επιλέξω, με πήγαν σε ένα στριπτιτζάδικο. Μόλις είδα τις γκόμενες, κατάλαβα πως αυτό το πανεπιστήμιο καλύπτει της ακαδημαϊκές ανάγκες μου". Σε κάθε περίπτωση, δεν έκαναν λάθος, με τον φοιτητή Barkley, παρά τα περιττά κιλά του, να αποδεικνύεται εξαιρετικός παίζοντας συνήθως ως σέντερ (!) και κυρίως crowd-pleaser, με τα εντυπωσιακά coast to coast που κατέληγαν σε εκκωφαντικά καρφώματα.
Έτρωγε για να μην πάει στους Sixers
Στο draft του 1984, επιλέχθηκε στο νο.5 από τους Philadelphia 76ers. Εκείνη την περίοδο ζύγιζε 135 κιλά. Υπενθυμίζουμε πως το ύψος του φτάνει τα 1,98 μ. Αιτία των μάλλον λίγο παραπάνω από το επιτρεπτό περιττών κιλών ήταν η απογοήτευσή του για το πρώτο συμβόλαιο που του προσέφερε ως rookie η ομάδα της Φιλαδέλφεια, οι απολαβές του οποίου έφταναν τα $75.000/σεζόν. "Δεν άφησα το κολέγιο για 75.000 δολάρια, οπότε το έριξα στο φαγητό" δήλωνε τότε χαρακτηριστικά, με την ελπίδα πως οι Sixers θα τον απορρίψουν. Ευτυχώς για τον ίδιο, στην πόλη της αδερφικής αγάπης συνάντησε τους Julius Erving και Moses Malone, οι οποίοι αποτέλεσαν τους μέντορές του, βάζοντάς τον στο σωστό δρόμο.
Οι θερμοί εναγκαλισμοί με τον Shaquille
Με τον Shaq τους δένει πια στενή φιλία και άγαστη συνεργασία στην ενδεχομένως πιο cool μπασκετική εκπομπή που υπάρχει, το Inside the NBA του ΤΝΤ. Πολύ πριν από αυτό όμως και συγκεκριμένα στις 10 Νοεμβρίου του 1999 λίγο έλειψε να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον και μάλιστα εντός παρκέ, σε έναν από τους επικότερους καβγάδες στην ιστορία του ΝΒΑ.
MVP, MVP!
Οι Phoenix Suns της σεζόν 1992-93 ήταν από μόνοι τους ένας λόγος για να λατρέψει κάποιος το ΝΒΑ. Ο coach Paul Westphal είχε δημιουργήσει μία φανταστική ομάδα, με πρώτα βιολιά τους Kevin Johnson, Danny Ainge, Cedric Ceballos, Tom Chambers, Dan Majerle και ασφαλώς τον Barkley, που έπαιζε σίγουρα το καλύτερο μπάσκετ εκείνης της σεζόν. O Sir Charles έγραφε 25,6 π., 12,2 ρ. και 5,1 ασ. κατά μέσο όρο, κερδίζοντας το βραβείο του MVP στο φινάλε της regular season.
Άρχοντας στη Δύση με τους Suns αλλά...
Η συγκεκριμένη σεζόν ήταν η κορυφαία της καριέρας του, με τον Chuck να οδηγεί τους Phoenix Suns αρχικά στους τελικούς της Δύσης και έπειτα σε εκείνους του ΝΒΑ. Στην πρώτη περίπτωση, οι Suns επικράτησαν σε μία μυθική σειρά των Seattle Supersonics με 4-3, με τον Barkley να ισοπεδώνει τους πάντες στο Game 7 παίζοντας 46' και έχοντας 44 πόντους και 24 ριμπάουντ. Δυστυχώς για τον ίδιο και την ομάδα του, στους τελικούς έπεσαν πάνω στους Chicago Bulls του Michael Jordan.
Spit happens
26 Μαρτίου 1991. Οι Philadelphia 76ers αγωνίζονται εναντίον των Nets και ο Barkley κυριαρχεί στο παρκέ. Ένας θεατής τον βρίζει όλη την ώρα του ματς, χρησιμοποιώντας αρκετούς ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς. Ο Chuck μαζεύει... αρκετό πράγμα στο στόμα του προκειμένου να τον φτύσει, κάτι που πραγματοποιεί. Τα πυρά ωστόσο δεν βρίσκουν τον σωστό αποδέκτη αλλά προσγειώνονται σε ένα μικρό κοριτσάκι που κάθεται κοντά του. Το ΝΒΑ τιμωρεί τον παίκτη με πρόστιμο $10.000. Ο ίδιος ζητά συγγνώμη από την μικρή και την οικογένειά της, γίνεται φίλος με την ίδια και της στέλνει συνεχώς εισιτήρια για παιχνίδια του ΝΒΑ.
Χάμπουργκερ στο στεφάνι
Η καριέρα του είναι γεμάτη με θανατηφόρες ατάκες. Είναι γνωστό άλλωστε πως ήταν από τους πιο ενδιαφέροντες trash talkers κατά τα χρόνια της δράσης του. Βέβαια, δεν έκανε διακρίσεις ανάμεσα σε συμπαίκτες και αντιπάλους όταν είχε κάτι έξυπνο, προσβλητικό ή αστείο να πει. Για παράδειγμα, όταν το καλοκαίρι του 1992 είδε τον rookie των Phoenix Suns Oliver Miller στην πρώτη προπόνηση της ομάδας δεν δίστασε να τον καλωσορίσει λέγοντάς του: "Μικρέ, να βάλουμε κανένα χάμπουργκερ στο στεφάνι μήπως και πάρεις κανένα ριμπάουντ;". Βλέπεις, ο πληθωρικός Oliver -που για την ιστορία έπαιξε και στο ελληνικό πρωτάθλημα με τη φανέλα του Ηρακλείου το 1998- είχε αρκετά κιλά παραπάνω.
Παίζοντας -παράξενο- γκολφ με τον Air
Εκτός των άλλων λάτρευε και λατρεύει το γκολφ, παίζοντας συχνά με τον Michael Jordan. Κάποια στιγμή μάλιστα αντιμετώπισε ένα πρόβλημα "μπλοκαρίσματος". Συγκεκριμένα, όπως ο ίδιος είχε αποκαλύψει στην εκπομπή της Oprah Winfrey δεν μπορούσε να χτυπήσει απευθείας το μπαλάκι, αλλά λίγο πριν την επαφή με το μπαστούνι σταματούσε, για να ακολουθήσει μία δεύτερη, πιο ομαλή κίνηση, σχεδόν σαν ρομπότ. Παραδέχτηκε ότι δεν το έχει ξεπεράσει ακόμη παρότι έχει κάνει άπειρα μαθήματα με προπονητές γκολφ αλλά και τον ίδιο τον Tiger Woods. Όταν η Oprah τον ρώτησε γιατί δεν τα παρατά, αυτός αρκέστηκε να της πει το προφανές: "I'm not a quitter".
Κυβερνήτης της Αλαμπάμα
Το 1996, λίγα χρόνια δηλαδή πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση, έδωσε μία συνέντευξη στο περιοδικό George, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε πως έχει βλέψεις για πολιτική καριέρα και μέσα στις σκέψεις του είναι να θέσει υποψηφιότητα για Κυβερνήτης της Αλαμπάμα. "Θέλω να βοηθήσω τους ανθρώπους που δεν έχουν στήριξη. Όταν είμαι στην Αλαμπάμα, έρχονται καθημερινά τουλάχιστον 100 άνθρωποι και μου λένε πόσο θα ήθελαν να βάλω υποψηφιότητα. Το ότι είμαι ο Charles Barkley μου εξασφαλίζει μεγαλύτερο ακροατήριο. Το ότι είμαι μαύρος σημαίνει ότι πολλοί περιμένουν να τα σκατώσω για να με κυνηγήσουν" είχε πει ανάμεσα σε πολλά άλλα.
Ένας ακόμη άνεργος μαύρος
Στις 8 Δεκεμβρίου του 1999, η καριέρα του θα ολοκληρωθεί ακριβώς εκεί όπου ξεκίνησε. Οι Houston Rockets (τρίτη και τελευταία ομάδα του στο ΝΒΑ) παίζουν εναντίον των Sixers στην Φιλαδέλφεια. Ο 36χρονος πια Barkley προσπαθεί να αμυνθεί εναντίον του Tyrone Hill, πέφτει άτσαλα στο παρκέ και κρατά το γόνατό του. Αποχωρεί την ώρα που δέχεται το standing ovation από το κοινό. Ο ίδιος γνωρίζει πως όλα τελείωσαν. "Ήξερα ότι όλα τελείωσαν μόλις είδα το γόνατό μου. Αμέσως σκέφτηκα, ok, καλά περάσαμε" θα πει αργότερα, ενώ χαρακτηριστική παραμένει η ατάκα του σε κάποιους δημοσιογράφους την ώρα που άφηνε το παρκέ: "Πλέον είμαι ένας ακόμη άνεργος μαύρος, αυτό που χρειάζεται η Αμερική".
ΠΗΓΗ: Esquire.com.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Sportdog Team