Ο Scottie Pippen (ο οποίος γεννήθηκε μία ημέρα σαν σήμερα, στις 25 Σεπτεμβρίου του 1965, στο Hamburg του Άρκανσας) είναι ο ιδανικότερος συμπαίκτης που θα μπορούσε ποτέ να έχει ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών και κατά πάσα πιθανότητα το καλύτερο νο.2 στην ιστορία του αθλήματος - όσο και να τον αδικεί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός, καθώς μιλάμε για έναν πληρέστατο, εξαιρετικά ταλαντούχο και πολύ μπροστά από την εποχή του παίκτη. Μετά τον Michael Jordan ήταν το αμέσως επόμενο σημείο αναφοράς για την εξαιρετικά λαμπερή και επιτυχημένη ομάδα των Chicago Bulls στα 90s.
Τον Ιανουάριο του 2012 είχε μιλήσει στο αμερικανικό Esquire, καταθέτοντας τα δικά του μαθήματα ζωής.
> Το πρώτο παιχνίδι του ΝΒΑ που είδα από κοντά, ήταν το πρώτο που έπαιξα.
> Ο σεβασμός είναι κάτι που κερδίζεις μόλις πάρεις την μπάλα από κάποιον άλλο.
> Όταν ήμουν τεσσάρων ετών, ο μεγαλύτερος αδερφός μου έμεινε παράλυτος έπειτα από ένα χτύπημα που δέχτηκε στο σχολείο. Έπρεπε εγώ και η υπόλοιπη οικογένεια να τον φροντίσουμε. Αναγκάστηκα να μεγαλώσω αμέσως. Δεν ήμουν παιδί πια.
> Μέχρι κάποιο σημείο, χρειαζόταν να παλεύω κάθε μέρα για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.
> Το κανονικό μου όνομα είναι Scotty. Αλλά για κάποιο λόγο τον άλλαξαν στην πορεία όλοι όσοι συναναστράφηκα στο ΝΒΑ. Μάλλον δεν τους καθόταν καλά το τελικό "y". Στην αρχή το κόντυναν σε Scott και έπειτα -τελικά- σε Scottie.
> Έτσι με ανέφεραν και στο draft του ΝΒΑ: Scott Pippen.Τι να κάνω; Να διαφωνήσω ή να διορθώσω τον κομισάριο;
> Δεν μου χαρίστηκε ποτέ κανείς, ούτε καν στις προπονήσεις. Το να μαρκάρεις τον Michael Jordan ήταν ένα σπουδαίο μάθημα, κάθε φορά. Ήταν όμως και μία απέλπιδα προσπάθεια για να μην σε γελοιοποιήσει. Υπήρχαν κάμερες που κατέγραφαν τα πάντα. Το να μαρκάρω τον Kareem Abdul-Jabbar στα play-offs έμοιαζε ευκολότερο από τις προπονήσεις μας με τον Mike.
> Το μεγαλύτερο κομμάτι στο μπάσκετ είναι πνευματικό. Βοηθά βέβαια και το να έχεις μακριά χέρια. Ο Michael μπορούσε να κρατήσει την μπάλα λες και ήταν μπαλάκι του τένις.
> Ο Michael δεν ήταν και ο πιο εύκολος παίκτης για να συνεργαστείς στα πρώτα στάδια της καριέρας σου. Ήταν ο πρώτος σκόρερ αλλά δεν μπορούσε να κερδίσει. Προσπάθησε να αντιμετωπίσει μόνος του κάθε πρόκληση που παρουσιάστηκε. Αλλά τα πράγματα δεν λειτουργούν έτσι. Όταν ανέλαβε ο Phil Jackson, κύριος στόχος του ήταν να αλλάξει αυτό το σημείο της φιλοσοφίας του Mike. Έπρεπε να τον κάνει να καταλάβει πως χρειαζόταν κι άλλα πράγματα για να γίνει επιτυχημένος.
> Η χημεία είναι ένας σημαντικός παράγοντας που πρέπει να αναπτύξει μία ομάδα μέσα στα χρόνια. Προέρχεται από τη δουλειά στο παρκέ. Προέρχεται από το να παίζεις χαρτιά με τους συμπαίκτες σου. Προέρχεται από το να βλέπεις μαζί τους αγώνες άλλων ομάδων. Ή ακόμη και ταινίες στο ίδιο δωμάτιο. Κυρίως όμως, προέρχεται από το να κερδίζεις.
> Πρέπει να ξέρεις πώς να υπερασπιστείς κάθε φορά τον συμπαίκτη σου.
> Ο Phil μας μύησε στη yoga. Ήταν δύσκολο στην αρχή. Δεν είχαμε ιδέα περί τίνος πρόκειται. Αλλά στη συνέχεια η όλη διαδικασία μας βοηθούσε να χαλαρώσουμε και να μην σκεφτόμαστε μόνο το πότε θα πάμε για ψώνια. Σπάνια μπαίνεις στην προπόνηση και δεν ακούς μπάλες στο παρκέ ή τον ήχο από τις μπάρες στα βάρη. Αλλά ήταν εξίσου σημαντικό μέρος της προετοιμασίας μας. Έγινε ένα σχεδόν ιερό τελετουργικό.
> Κερδίζοντας τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, δύο φορές, σου δίνει τη δυνατότητα να εκτιμήσεις τη σημασία του καθενός ξεχωριστά.
> Δεν απόλαυσα τις κατακτήσεις των τίτλων όσο θα ήθελα. Ήταν μεγάλες σεζόν και όλοι μας ανυπομονούσαμε για το πότε θα τελειώσουν. Οι πανηγυρισμοί διαρκούν μία ημέρα και μετά απλά θέλεις να φύγεις για να ξεκουραστείς.
> Ένα από τα σπουδαιότερα μαθήματα που πήρα είναι να είμαι ευγνώμων.
> Αν έφευγα κάποια στιγμή από τους Bulls τα πρώτα χρόνια, ο Michael θα αναγκαζόταν να παίρνει πολλές περισσότερες προσπάθειες. Δεν προσπάθησα ποτέ να γίνω ο παίκτης που βάζει 30 πόντους, ακόμη κι όταν ο Mike δεν ήταν εκεί. Η νοοτροπία μου ήταν να κάνω πολύ καλά άλλα πράγματα στο παρκέ, για παράδειγμα μπορεί να είχα λίγο μικρότερη συγκομιδή στο σκοράρισμα αλλά ήταν ανεβασμένες οι ασίστ και τα ριμπάουντ.
> Η γυναίκα σου λειτουργεί σαν συμπαίκτης. Κάνεις ότι χρειάζεται να κερδίσετε. Πολλές φορές μπορεί να μη συμβαίνει αυτό αλλά πάντοτε κάτι μαθαίνεις. Τότε προχωράς στην επόμενη ημέρα.
> Ακόμη και η μόδα απαιτεί θάρρος. Ο Dennis Rodman το γνωρίζει καλά αυτό.
> Τα 6 δαχτυλίδια μου είναι αποθηκευμένα σε ασφαλή χώρο. Δεν χρειάζεται να τα φοράω. Μου έχουν γίνει σαν τατουάζ πια, όλοι το ξέρουν.
ΠΗΓΗ: Esquire.com.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Sportdog Team