"Ο Ομπράντοβιτς με αγκάλιασε στα επεισόδια, ο Γιατράς έβριζε την οικογένεια και τα παιδιά μου"

Αποκαλύψεις που θα συζητηθούν διεθνή διαιτητή!

O διεθνής διαιτητής, Xάρης Καρακατσούνης, έδωσε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη, αναφερόμενος στα καλώς και τα κακώς κείμενα που συνάντησε στην πορεία του στο ελληνικό μπάσκετ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι ιστορίες που αφηγείται με Ομπράντοβιτς, Κακιούζη αλλά και Γιατρά.

Αναλυτικά όσα είπε ο ρέφερι Καρακατσούνης στο «e-thessalia»:

Για τη σχέση του με προπονητές και καλαθοσφαιριστές: «Αυτό θα το κρατώ για πάντα. Υπήρξαν προπονητές όπως οι Ομπράντοβιτς, Ίβκοβιτς, Γιαννάκης, Γκέρσον, Μπαρτζώκας, Μεσίνα και αρκετοί άλλοι που με σεβάστηκαν εντός και αγωνιστικού χώρου. Δεν θα ξεχάσω τον 2ο τελικό «αιωνίων» στο ΟΑΚΑ το 2011, όταν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού είχαν προκαλέσει επεισόδια. Ο κ. Ομπράντοβιτς με αγκάλιασε στη γραμματεία και μου είπε «αυτοί δεν είναι οπαδοί, είναι κάφροι. Είναι ζούγκλα». Δεν τον ένοιαζε ότι κέρδιζε και έπαιρνε τον τίτλο, αλλά η ατμόσφαιρα που επικρατούσε. Επίσης παίκτες σαν τον Κακιούζη, τον Χατζή, τον Τόμιτς, τον Τάρλατς, τον Διαμαντίδη, τον Τσαρτσαρή με τίμησαν με το παραπάνω.

Από την άλλη πλευρά ήρθαν προπονητές από το πουθενά και μέσα στο γήπεδο έβριζαν την οικογένεια και τα παιδιά μου. Ένας συγκεκριμένος το έκανε δύο φορές, τη μία σε τελικό και την άλλη σε ημιτελικό. Μάλιστα κατέχει και θέση ομοσπονδιακού τεχνικού. Αναφέρομαι στον προπονητή του Προμηθέα Πατρών, Μάκη Γιατρά. Ποτέ στα 22 χρόνια μου στην Α1 δεν συνάντησα τόσο απαράδεκτη και υβριστική συμπεριφορά. Ως όφειλα τον απέβαλα και τιμωρήθηκε, όπως συνέβη με τον Δημήτρη Αγραβάνη, ο οποίος μετά μου ζήτησε συγνώμη. Το θέμα είναι ότι στην Ελλάδα δεν τηρούνται οι νόμοι, αλλά μόνο οι διαπροσωπικές σχέσεις. Αυτή η συμπεριφορά θα μου μείνει αξέχαστη».

Για το γεγονός ότι λόγω της πανδημίας επεκτάθηκε το όριο ηλικίας για τους διαιτητές της γενιάς του: «Ναι λόγω της διακοπής των πρωταθλημάτων λόγω κορωνοϊού ο Καρλ Γιούγκενμπραντ ως υπεύθυνος διαιτησίας της FIBA World μάς έδωσε το δικαίωμα να ολοκληρώσουμε την καριέρα μας τον Αύγουστο του 2021. Μια απόφαση που δεν άρεσε καθόλου στην Ελλάδα, όπως ένιωσα από την αντιμετώπιση που είχα. 

Μας είχαν ξεγραμμένους μαζί με τον Αναστόπουλο και τον Σχινά κι ενώ ήμουν ο μόνος από αυτούς που έπαιρνα παιχνίδια στη FIBA. Δεν μας ήθελε κανείς αλλά συνεχίσαμε χάρη στο έγγραφο της FIBA.

Όταν ήρθε η πρόσκληση να πάω στην τελευταία μου διοργάνωση, έλαβα μηνύματα μόνο από δυο-τρεις συναδέλφους και από την Ομοσπονδία Διαιτητών. Ούτε η ΕΟΚ, ούτε η τότε ΚΕΔ δεν με πήραν τηλέφωνο να μου δώσουν συγχαρητήρια. Εκείνες τις ημέρες ένιωσα «ξένος». Προσωπικά έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό και τίμησα όσο μπορούσα την ελληνική διαιτησία».

Για το αν είναι υπέρ ή κατά του ορίου ηλικίας στους διαιτητές: «Οι έμπειροι διαιτητές μπορούν να προσφέρουν πολλά. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος έχει πείρα, μπορεί και να τη μεταδώσει. Τα τεστ είναι σημαντικά και δύσκολα τόσο αγωνιστικά, όσο και θεωρητικά. Πρέπει να διαβάζεις, να ενημερώνεσαι. Στο ΝΒΑ και την Ευρωλίγκα συνδυάζουν την ωριμότητα με τα νιάτα, κάτι που δεν έχουν πετύχει στη ΦΙΜΠΑ και στην Ελλάδα. 

Πλέον η ΦΙΜΠΑ αποφάσισε ότι μπορείς συνεχίσεις μέχρι τα 52, αν έχεις κάποια εχέγγυα όπως τα δικά μου, δηλαδή αν έχεις συμμετάσχει σε ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο πρωτάθλημα και βρίσκεσαι στο «Ελίτ Γκρουπ». Αυτό είναι σημαντικό βήμα για τη ΦΙΜΠΑ πλησιάζοντας πιο κοντά στην Ευρωλίγκα. 

Από την άλλη το χειρότερο που προκάλεσε η Ευρωλίγκα ήταν ο διχασμός του μπάσκετ από το 2000 και μετά, κάτι που επηρέασε και τη διαιτησία. Από το 2009 ως το 2012 ο κ. Ρήγας έδωσε την ευκαιρία μόνο σε μία-δύο από τις αρκετές σημαντικές προσωπικότητες της διαιτησίας. Εμένα και κάποια άλλα παιδιά δεν μας κάλεσε ποτέ στην Ευρωλίγκα, διότι εκεί πας μόνο με πρόσκληση και όχι με εξετάσεις. 

Δυστυχώς εμείς οι Έλληνες βγάζουμε μόνοι τα μάτια μας. Όταν το 2012 του ζήτησα να μου δώσει την ευκαιρία, ο κ. Ρήγας απάντησε ότι ήμουν μεγάλος σε ηλικία κι ενώ τότε εγώ ήμουν 42 ετών. Δηλαδή είχα άλλα οκτώ χρόνια καθαρά στη διαιτησία. Και τώρα αν με βάλεις να δώσω τα τεστ θα περάσω αρκετούς.

Έχω διαγράψει τη δική μου πορεία. 

Θεωρώ ότι δικαίωσα όσους με πίστεψαν στην Ελλάδα και στη ΦΙΜΠΑ. Τελείωσα στο Στρασβούργο με ψηλά το κεφάλι, με θετικές αναφορές και με φίλους απανταχού που με αγαπούν και με σέβονται, άσχετα στην Ελλάδα εγώ και κάποιοι συνάδελφοι τελειώσαμε τιμωρημένοι και… κυνηγημένοι. Ποτέ δεν υπήρξε μια επίσημη αιτιολογία γι’ αυτό. Δεν σβήνεις μια πορεία 32 ετών. 

Πάντα ήμουν «στρατιώτης» της Ελλάδας, της ΕΟΚ και του ΣΔΚΜ. Ποτέ δεν ζήτησα χρήματα από την ΕΟΚ για να κεράσω έναν καφέ ή ένα κρασί σ’ έναν διεθνή συνάδελφο. Ήταν μια πικρία που έσβησε από την αναγνώριση και τον σεβασμό της ΦΙΜΠΑ και του κ. Νάκιτς. Δεν κρατώ κακία σε κανέναν. Αυτό έκριναν, αυτό έπραξαν».

Για το ποσό δύσκολη είναι η διαιτησία στο μπάσκετ: «Είναι πολύ δύσκολος ο χώρος. Στη Ελλάδα η διαιτησία είναι το πρώτο άλλοθι για όποιον χάνει. Οφείλεις να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, να κάνεις αυτοκριτική και να έχεις δίπλα σου έναν-δύο ανθρώπους που εμπιστεύεσαι από την αρχή της καριέρας σου, γιατί μπορεί στη συνέχεια κάποιοι να μην είναι τόσο αληθινοί, είτε δάσκαλοι είτε καθηγητές σου. Προσωπικά το έχω νιώσει μέχρι την τελευταία τιμωρία μου και αναφέρομαι στον ελληνικό χώρο».

 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις