Η Εθνική Ελλάδας προσπάθησε, το ήθελε πολύ, αλλά καταποντίστηκε την Τρίτη (13/9), χάνοντας με κατεβασμένα τα χέρια από την Γερμανία. Είναι μία εξέλιξη, που δεν την περιμέναμε, ειδικά από την στιγμή, που κλείσαμε το πρώτο μέρος με 61-57 υπέρ μας, ενώ δεν είχαμε παίξει καλά.
Στο δεύτερο ημίχρονο, όμως, ξεκινήσαμε πολύ άσχημα, η Γερμανία είχε επιμέρους σκορ 20-1 και κάπου εκεί τελείωσαν τα πάντα. Η ήττα είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα, αλλά η ευκολία με την οποία ήρθε, πείραξε πολύ.
Τώρα το ενδιαφέρον στρέφεται στο Παγκόσμιο του επόμενου Αυγούστου, εκεί, όπου η Εθνική δεν έχει προκριθεί ακόμη, αλλά είναι κοντά στο να τα καταφέρει.
Η ομάδα θα είναι πολύ πιο δεμένη την επόμενη χρονιά, αλλά το ζητούμενο είναι με ποιο ρόστερ θα εμφανιστεί. Αν θα παίξουν, δηλαδή, όλοι οι παίκτες, που εμφανίστηκαν στο Μιλάνο και στο Βερολίνο.
Το καλό είναι ότι το Παγκόσμιο γίνεται σε μία εποχή, που το ΝΒΑ δεν έχει υποχρεώσεις κοντά σε αυτές τις ημερομηνίες. Αρα καλώς εχόντων των πραγμάτων ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα δώσει το παρών. Γιατί αν δεν υπάρχει Γιάννης στην Εθνική, δεν πάμε για τίποτα. Εδώ με τον Γιάννη στο ρόστερ και δεν τα καταφέραμε για μία ακόμη φορά.
Περιμένουμε, πάντως, και ενισχύσεις. Η μία ελπίζουμε να είναι ο Μήτογλου, που περιμένουμε να μάθουμε την τιμωρία του, και η άλλη ο Ναζ Μήτρου-Λονγκ. Ο τελευταίος είναι παίκτης, που μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω. Εχει μάθει το μπάσκετ στις ΗΠΑ, έχει παίξει στο ΝΒΑ, πλέον είναι στην Αρμάνι, θα είναι προσθήκη που ταιριάζει απόλυτα στις σύγχρονες απαιτήσεις του αθλήματος.
Ο Δημήτρης Ιτούδης συνεχίζει βεβαίως στο πόστο του. Εβαλε τις βάσεις στα αποδυτήρια, του χρόνου θα προσπαθήσει να βγάλει ένα καλύτερο αποτέλεσμα στο παρκέ. Παρότι ο συντελεστής δυσκολίας θα είναι μεγαλύτερος στο Παγκόσμιο. Αφού θα υπάρχει εκτός των άλλων και η Αμερική.
Η απογοήτευση για τον αποκλεισμό στο Ευρωμπάσκετ είναι μεγάλη, ο κόσμος έχει ξαναδεθεί με την ομάδα και στεναχωρήθηκε τρομερά, η ζωή όμως συνεχίζεται. Πάντως, τα 13 χρόνια μακριά από βάθρο είναι μεγάλο νούμερο και πρέπει αυτό το αρνητικό σερί να διακοπεί γιατί δεν είναι μία κατάσταση, που κολακεύει το ελληνικό μπάσκετ. Και αν δεν διορθωθεί όσο είναι μέσα στην ομάδα ο Giannis, τότε ίσως πάμε για μία σχεδόν 20ετία γεμάτη αποτυχίες.