Tο εκκωφαντικό 1-6 δεν άφηνε κανένα περιθώριο για παρερμηνείες ούτε για περισπούδαστες αναλύσεις. Γράφει ο Μιχάλης Λεάνης.
Η Πεσκάρα άντεξε απέναντι στην αγωνιστική υπεροπλία της «Γηραιάς Κυρίας» περίπου 30 λεπτά! Μετά η Γιουβέντους απογειώθηκε και έμεινε να κοιτά από ψηλά τη συμπαθή Πεσκάρα. Ενα πολύ όμορφο γκολ του Τζιοβίνκο και το εξαιρετικό σε εκτέλεση γκολ του Ναπολιτάνου Φάμπιο Κουαλιαρέλα, που με ακροβατικό τρόπο βρίσκει την μπάλα στον αέρα για να τη στείλει στα δίχτυα της Πεσκάρα, προσθέτουν πολύχρωμες πινελιές ποιότητας στην αναμέτρηση.
Το ματς λήγει και οι παίκτες αποχωρούν. Αυτοί της γηπεδούχου, όπως είθισται έπειτα από μια βαριά ήττα, με χαμηλωμένα κεφάλια. Οσοι παρακολουθούν το ματς από την τηλεόραση αλλά και αυτοί που βρίσκονται στο γήπεδο γίνονται ξαφνικά μάρτυρες μιας πολύ συγκινητικής στιγμής.
Ο Μπουφόν πριν ακόμα πάρει τον δρόμο για τα αποδυτήρια δείχνει να αναζητεί επιμόνως με το βλέμμα του κάποιον. Η μοναδική του έγνοια εκείνη τη στιγμή είναι μόνο αυτή. Τελικά τον βρίσκει και κατευθύνεται προς τη μεριά του. Πρόκειται για τον αντίπαλο πορτιέρο. Τον νεαρό Ματία Περίν. Την ημέρα που διεξαγόταν η αναμέτρηση ο πιτσιρικάς είχε τα γενέθλιά του κλείνοντας μόλις την πρώτη εικοσαετία της ζωής του.
Τον πλησιάζει, τον αγκαλιάζει σαν στοργικός μεγάλος αδελφός και του μιλάει για αρκετή ώρα στο αυτί. Λόγος παρηγορητικός, λόγος ενθαρρυντικός. Παρακολουθώ τη φάση και σκέφτομαι ότι αν ήμουν παρών στις κερκίδες του «Αντριάτικο», θα χειροκροτούσα όρθιος.
Τι δουλειA έχει τώρα ολόκληρος Μπουφόν, με τους τόσους τίτλους και διακρίσεις στην καριέρα του, να αφιερώνει πολύτιμο χρόνο για να ασχοληθεί με τον πιτσιρικά Περίν, ένα μειράκιο του ποδοσφαίρου, αντί να πάει στα αποδυτήρια να κάνει το ζεστό του ντουζάκι, να μπει στο πούλμαν, να βάλει μουσική στο mp3, να χαλαρώσει και να απολαύσει την ηρεμία του;
Κι όμως, ο Μπουφόν εκεί, να προσπαθεί να ανυψώσει το ηθικό του νεαρού. Να τον κάνει να σταθεί και πάλι στα πόδια του, να αποχωρήσει από το γήπεδο με το κεφάλι ψηλά σαν σημαιοφόρος. Δεν είναι λίγο να δέχεσαι έξι γκολ και μάλιστα μια μέρα ιδιαίτερη, μια μέρα που κανονικά θα έπρεπε να γιορτάζεις.
Αλλά αυτή είναι η ζωή και αυτή η μοίρα του κάθε πορτιέρο. Και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτή τη μοίρα, που από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι προσπαθούν να προσεταιρισθούν την καλή της πλευρά και να αποδιώξουν την κακή, αυτή την αέναη μάχη με τα θετικά και τα αρνητικά που μας τυχαίνουν στελεχώνοντας αυτό που ονομάζουμε καθημερινότητα, προσπαθούσε ο διεθνής πορτιέρο να ερμηνεύσει στον φέρελπι συνάδελφό του.
Οτι όλοι όσοι αγωνίστηκαν σε αυτό το άθλημα αλλά και στα υπόλοιπα έχουν το δίχως άλλο ζήσει στιγμές αποθέωσης, χωρίς όμως να καταφέρουν να αποφύγουν έστω και μία φορά την ταπείνωση. Είτε λέγεσαι Μπουφόν είτε Περίν, θα το υποστείς.
Κι αυτό το μάθημα ζωής ο Τζίτζι το ξέρει καλύτερα από τον οποιονδήποτε. Εχει περπατήσει στους στρωμένους με ροδοπέταλα δρόμους της δόξας και του θριάμβου, αλλά και στα δύσβατα μονοπάτια της δεύτερης κατηγορίας, της απαξίωσης και της ταπείνωσης, γεμάτα με γαϊδουράγκαθα!
Το χρέος κάθε μεγάλου αθλητή! Να μάθει στον μικρότερο πώς να σηκώνεται! Κι αυτό το χρέος ο Μπουφόν δεν το εκπληρώνει μόνο απέναντι στον συνάδελφο, αλλά κυρίως απέναντι στο ποδόσφαιρο, το άθλημα δηλαδή που τον ανέδειξε. Γιατί γνωρίζει βαθιά πως αν ο μικρός σηκωθεί και σταθεί στέρεα στα πόδια του, δεν θα έχει κερδίσει μόνο ο ίδιος, αλλά το ποδόσφαιρο που μαζί υπηρετούν. Ετσι γίνεται το άθλημα καλύτερο, ποιοτικότερο, αποκτά αρχές και αξίες.
Πριν από πολλά χρόνια ο μεγάλος Φραντσέσκο ντε Γκρεγκόρι είχε τραγουδήσει, και ο στίχος του έμελλε να γίνει θρύλος σε μια χώρα που καίγεται για το ποδόσφαιρο: «Τον μεγάλο ποδοσφαιριστή τον διακρίνεις από το θάρρος και από τον αλτρουισμό του».
Βλέποντας αυτή τη σκηνή στον αγωνιστικό χώρο του «Αντριάτικο», τα ακόρντα από το κομμάτι του Ντε Γκρεγκόρι ξαναζωντάνεψαν μέσα μου και στα αυτιά μου έφτασαν οι στίχοι με τη φωνή του Τζίτζι Μπουφόν. Και ένιωσα ότι ήταν η ωραιότερη μεταφορά σε πρόζα αυτού του εξαιρετικού κομματιού!
Πηγή: Sportday
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις