Όπως ο Χριστοφόρος Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική έτσι κι ο Γιάννης Αλαφούζος ανακάλυψε ύστερα από έξι μήνες το ποδόσφαιρο, τις μηνύσεις εναντίον των διαιτητών και ότι πρέπει να βρει συμμάχους στον αγώνα εναντίον της Παράγκας. Ο Κώστας Καίσαρης σχολιάζει σχετικά.
Υπόθεση εργασίας. Τα έχει φέρει έτσι η ζωή να κάνεις εκπομπή επικοινωνίας σε αθλητικό ραδιόφωνο. Που κακώς δεν εμπίπτει στα βαρέα και ανθυγιεινά αφού έχεις να κάνεις με τον κάθε βαρεμένο.
Ανοίγουν οι γραμμές, λοιπόν, την Κυριακή το βράδυ μετά το Πλατανιάς-Παναθηναϊκός και βγαίνει αγριεμένος ο πρώτος ακροατής: "δεν πάει άλλο, μ' αυτή την καταραμένη παράγκα. Έχουμε αγανακτήσει. Στην ψύχρα μας φάγανε βοηθός και Αρετόπουλος και δώσανε νταηλίκι το ματς στον Πλατανιά. Η γνώμη μου εμένα είναι από εδώ και πέρα να μην αφήνουμε σε χλωρό κλαρί τους διαιτητές. Να τους υποβάλουμε μηνύσεις..."
Εκεί ακριβώς, λοιπόν, είναι που αν είσαι έμπειρος τον κόβεις και δεν τον αφήνεις να συνεχίσει. Του λες κι ευχαριστώ πολύ, υπάρχουν κι άλλοι που περιμένουνε στη γραμμή, τον κλείνεις και πας παρακάτω. Όταν, όμως, αυτά τα λέει ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού τι χαμπάρια μάστορα;
Και δεν είναι ότι τα είπε όλα αυτά ο Αλαφούζος εν θερμώ την Κυριακή το βράδυ και τη Δευτέρα το πρωί τα ξέχασε. Το ρεπορτάζ της επόμενης ημέρας στον Παναθηναϊκό έλεγε ότι θα το τραβήξουνε μέχρι τέρμα κι ότι "έγινε σύσκεψη μεταξύ των νομικών της ΠΑΕ για να δρομολογηθούν οι πρέπουσες ενέργειες". Χαιρετίσματα στις φασκομηλιές, λέει η ταπεινότητα μου.
Και δεν λέμε ότι η σωστή αντίδραση είναι να δέρνεις τους διαιτητές, όπως γινότανε προ πολλού με την περίπτωση Μπάκα ή να τους ανατινάζεις το φούρνο, όπως έγινε πρόσφατα με τον Κωνσταντινέα. Η μήνυση στον διαιτητή που κολλάει; Για ποιο αδίκημα; Ότι έδωσε μαϊμού-πέναλτι εις βάρους του Βύντρα; Και σε ποιο νόμο θα στηρίζεται; Στα διαφυγόντα κέρδη από το Στοίχημα, ότι εγώ το έπαιζα διπλό κι ο διαιτητής με τον βοηθό φέρανε δια της βίας τον άσο; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Και δεν στέκουν πουθενά. Ούτε καν στην Ουγκάντα.
Το ποδόσφαιρο έχει τους δικούς του κανόνες. Αν βρίσεις τα θεία στο δρόμο είναι αδίκημα που σε στέλνει στο δικαστήριο. Αν βρίσει τα θεία ο ποδοσφαιριστής στο γήπεδο αποβάλλεται και η ποινή είναι τέσσερις αγωνιστικές και 200 ευρώ. Δεν τον τρέχουνε στα δικαστήρια. Αν πιάσει τα απαυτά του και τα δείξει στους θεατές είναι δύο αγωνιστικές. Αν κάνει το ίδιο σε δημόσιο χώρο τον μπουζουριάζουνε. Τα περί μηνύσεων, λοιπόν, στους διαιτητές δεν τα λέει ούτε ο Μάρκος Σεφερλής στο Δελφινάριο. Όχι πρόεδρος ομάδας στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και δει του Παναθηναϊκού.
Θα μου πει κάποιος "ρε Καίσαρη αυτό είναι το ζητούμενο"; Οι αντιδράσεις του Αλαφούζου; Κι όχι ότι μας σφάζουνε στο γόνατο; Σωστό κι αυτό. Ότι ο Παναθηναϊκός έχει αδικηθεί εφέτος από τη διαιτησία είναι δεδομένο. Και το λέμε όσοι τα λέμε και το γράφουμε όσοι το γράφουμε. Το θέμα είναι τι κάνεις εσύ σαν Παναθηναϊκός για να αμυνθείς και για να αντιδράσεις.
Κατεβάζει ο Μαρινάκης τον Μώραλη στη Σούπερλιγκα και κατεβαίνουνε στην ΕΠΟ Σαρρής και Γκαγκάτσης. Εσένα σαν Παναθηναϊκός ποιες είναι οι προτάσεις σου; Δεν είσαι Πανθρακικός να κάθεσαι στη γωνία. Αφού οι άλλοι υποψήφιοι είναι εντελοδόχοι, κατέβασε εσύ έναν έντιμο και άφθαρτο. Κι ας πάρει μια ψήφο. Αυτό που έκανε ο Παναθηναϊκός ήταν να κατεβάσει για υποψήφιο στην ΕΠΟ τον Στράτο τον Σωπήλη. Και ξαφνικά κοντεύει να τελειώσει ο πρώτος γύρος, διαβάζουμε στο ρεπορτάζ ότι ο Παναθηναϊκός ψάχνει να βρει συμμάχους σε ότι έχει να κάνει με την παράγκα που λυμαίνεται το ελληνικό ποδόσφαιρο: τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ, τον Άρη και την Ξάνθη.
Κι αφήνουμε στην άκρη τον ΠΑΟΚ που έτσι ή αλλιώς είναι μεγάλο μέγεθος και τώρα με τον Σαββίδη πάει να ξαναγίνει ισχυρός. Τους άλλους τρεις, ΑΕΚ, Άρη, Σκόντα που είναι με το ένα πόδι στη Β' Εθνική τους ρώτησε ο Αλαφούζος με ποιον θέλουνε να είναι; Με τον δυνατό ή με τον αδύνατο;
Το ποδόσφαιρο και δει το επαγγελματικό είναι σαν την Πολιτική. Δεν υπάρχουν ιδεολογίες. Μόνο συμφέροντα. Αυτός που είναι επί ξύλου κρεμάμενος, λοιπόν, σε καμιά περίπτωση δεν πάει κόντρα στον ισχυρό. Αν δεν τρέξει να τον προσκυνήσει και να ζητήσει την εύνοια του, το παίζει ουδέτερος και σηκώνει σημαία Ελβετίας. Με τον αδύνατο, με τον χαμένο δεν πάει με τίποτα. Και πως θέλει να βρει συμμάχους ο Αλαφούζος όταν ψήφισε κατά της αναδιάρθρωσης και τρέχει στα δικαστήρια για να ανατρέψει την απόφαση ΕΠΟ-Σουπερλίγκ για 18 ομάδες; Αν κερδίσει τα δικαστήρια ο Παναθηναϊκός και πέσουνε εφέτος τρεις ομάδες, πως θα σωθούνε η ΑΕΚ, ο Άρης και η Σκόντα που θέλει αν τους κάνει συμμάχους του;
Είπαμε η πολιτική θέλει διπλωματία. Αν πας με τον σταυρό στο χέρι, κάνει για καλόγερος στο Άγιο Όρος, όχι για παράγοντας του ποδοσφαίρου. Σαφώς και η απόφαση για αύξηση των ομάδων είναι παράνομη. Όταν τη θέλουν, όμως, οι 15 στους 16 δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Κι αν κάνεις είναι σαν να δίνεις μπουνιά στο μαχαίρι. Κι αυτή είναι ίσως η μοναδική ικανότητα που έχει ο Αλαφούζος. Να έχει δίκιο, αλλά να έχει άγνοια πως να το υποστηρίξει και να το διεκδικήσει. Κι από ότι φαίνεται να είναι και ανεπίδεκτος μαθήσεως. Όταν ύστερα από έξι μήνες ανακαλύπτει ότι πρέπει να αναζητήσει συμμάχους κι ότι με μηνύσεις θα βάλει τάξη στη διαιτησία, ξαναλέω για δεύτερη φορά: χαιρετίσματα στις φασκομηλιές.
Πηγή: Sport24.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις