Οι φιλοξενούμενοι αν και έμειναν πίσω στο σκορ κατάφεραν να κλέψουν τις εντυπώσεις από τους ομολογουμένως πιο άπειρους γηπεδούχους σε μια αναμέτρηση με περιορισμένες φάσεις κατά τη μετάβαση και με το τακτικό ενδιαφέρον να επικεντρώνεται μοιραία στην τακτική συμπεριφορά των δύο ομάδων κατά τις φάσεις άμυνας και επίθεσης.
Ο πολλά υποσχόμενος τεχνικός των κυανέρυθρων παρέμεινε πιστός στην προσφιλή του διάταξη του 4-2-3-1 και σε αυτή την περίπτωση διατηρώντας παράλληλα τα βασικά συστατικά της φιλοσοφίας και της στρατηγικής που συνέβαλλαν στην παρούσα βαθμολογική θέση της ομάδας της Ν.Σμύρνης στην κατάταξη της Superleague.
Οι βασικοί άξονες του τακτικού σχεδιασμού του Δημήτρη Ελευθερόπουλου:
Σχόλιο: Η παραπάνω προσέγγιση κρίνεται ορθή και θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα αφού είχε ως άξονα τη συνοχή και τις μικρές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών εξωθώντας τους αντιπάλους σε ανορθόδοξο τρόπο ανάπτυξης με παιχνίδι αποκλειστικά από τα πλάγια και σέντρες.
Ο Πορτογάλος τεχνικός δεν επεφύλασσε εκπλήξεις παρατάσσοντας την ομάδα του και σε αυτή την περίπτωση σε διάταξη 4-3-3 και τοποθετώντας τους Γκρέκο και Ιμπαγάσα στον χώρο του άξονα σε ρόλο box-to-box και επιτελικού μέσου με καθήκοντα οργανωτή αντίστοιχα. Σχετικά με την επιθετική του γραμμή βασίστηκε στις εμπνεύσεις των Αμπντούν και Μασάδο πλαισιώνοντας παράλληλα τον τελικό αποδέκτη και καθοριστικό φέτος στο Ελληνικό πρωτάθλημα Ράφικ Τζεμπούρ. Όσον αφορά την ανασταλτική λειτουργία εμπιστεύτηκε τους Πάμπλο Κοντρέρας και Κώστα Μανωλά στη θέση των κεντρικών αμυντικών με τον δεύτερο να κατεβάζει συχνά πυκνά μπάλα αφού από τα πόδια του περνούσε στις περισσότερες των περιπτώσεων η πρώτη πάσα. Αξίζει να σημειωθεί πως στη δημιουργία και εκμετάλλευση του πολύτιμου επιθετικού πλάτους συνέβαλλαν καθοριστικά με τις προωθήσεις τους οι Χολέβας και Μανιάτης ενώ στο χώρο της μεσαίας γραμμής βρισκόταν ο Φρανσουά Μοντεστό επιχειρώντας ως καθαρό 6αρι.
Οι βασικοί άξονες του αγωνιστικού πλάνου του Λεονάρντο Ζαρντίμ:
Σχόλιο: Η προσέγγιση του προπονητή των ερυθρολεύκων κρίνεται ελλιπής αφού και σε αυτή την περίπτωση ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε προβληματικός αδυνατώντας επανειλημμένα να αποδώσει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Ακόμα και αν η ανάπτυξη των Πειραιωτών έγινε πιο ορθολογική με τη χρησιμοποίηση του Κώστα Μήτρογλου – ενός τελικού αποδέκτη καταλληλότερου αν λάβουμε υπόψη μας τον τρόπο ανάπτυξης των πρωταθλητών – ο παραγκωνισμός του Γιάννη Φετφατζίδη ενός ποδοσφαιριστή με απαράμιλλη ικανότητα στο 1v1 και τουλάχιστον απαραίτητου σε ματς ειδικών συνθηκών όπως το χθεσινό εγείρει αντιδράσεις και δημιουργεί δικαιολογημένα ερωτήματα στον κόσμο των ερυθρολεύκων.
Η λήξη της αναμέτρησης δικαιολογημένα αφήνει μια γλυκόπικρη αίσθηση στους νικητές αφού ο Ολυμπιακός αδυνατεί να προσφέρει θέαμα στο κόσμο του επιβεβαιώνοντας παράλληλα πανηγυρικά την εν γένει ανωτερότητα του απέναντι σε ταλαιπωρημένους οικονομικά και όχι μόνο αντιπάλους. Είναι πλέον ευρέως αποδεκτό ότι ο φετινός Ολυμπιακός εξαρτάται από τις ορέξεις συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών του για την επίτευξη του τελικού αποτελέσματος με την αναβάθμιση του τακτικού πλάνου των πρωταθλητών να κρίνεται επιβεβλημένη.
ΠΗΓΗ: Overlap.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις