Το να μείνει κανείς στην γρήγορη αντίδραση του Ζοζέ Μουρίνιο, μετά την κόκκινη κάρτα στον Νάνι είναι μάλλον το αυτονόητο. Γράφει ο Ανδρέας Δημάτος.
Οπως και απόλυτα λογική, όπως εξήγησε νωρίτερα στον αέρα του Sentra 103.3 o Γιάσμινκο Βέλιτς, ήταν η γρήγορη αντικατάσταση του Αρμπελόα με τον Μόντριτς από τη στιγμή που τα χρονικά περιθώρια για τη Ρεάλ είχαν αρχίσει να στενεύουν και κυρίως δεν είχε βγάλει έως τότε... ζωή στο «Ολντ Τράφορντ».
Αν μάλιστα κρίνουμε τον Ζοζέ Μουρίνιο με άξονα μόνο την προπονητική του ιδιότητα στα δύο ματς της Ρεάλ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μπορούμε εύκολα να τον χαρακτηρίσουμε ηττημένο στην προσωπική του μονομαχία με τον Αλεξ Φέργκιουσον.
Ο επί 26 χρόνια τεχνικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πήγε και τα δύο ματς με τη Ρεάλ και στη Μαδρίτη και στο Μάντσεστερ στο τέμπο, στο ρυθμό, στην τακτική επεξεργασία και στη συνολική τους μορφή εκεί όπου βόλευε μόνο τη δική του ομάδα και περιόριζε κατά πολύ (έως και εκμηδένιζε) τα αγωνιστικά ατού της Ρεάλ.
Μία Ρεάλ που είχε και στα δύο ματς τον απόλυτο έλεγχο, αλλά ταυτόχρονα κορυφαίο τον Ντιέγκο Λόπεζ, μία Ρεάλ που δεν μπορούσε να κάνει φάση στο Ολντ Τράφορντ, μία Ρεάλ που έδειχνε και ήταν μπλοκαρισμένη, αλλά που βεβαίως είναι περίπου απλοϊκό να υποστηρίζει κανείς ότι κατάφερε να ανατρέψει τα δεδομένα μόνο και μόνο επειδή η Μάντσεστερ έμεινε με δέκα παίκτες.
Από την άλλη πλευρά βεβαίως τον Ζοζέ Μουρίνιο δεν τον κρίνεις μόνο ως προπονητή... Αυτός ο άνθρωπος σου δίνει την εντύπωση ότι δεν προετοιμάζει, αλλά ότι σκηνοθετεί έναν αγώνα ποδοσφαίρου στον οποίο θα μετάσχει. Το πώς θα παίξει, πώς θα πανηγυρίσει, πώς θα διαμαρτυρηθεί, τι θα δηλώσει μοιάζουν όλα δουλεμένα στο μυαλό του.
Σκηνοθετεί την όλη του παρουσία καθώς και της ομάδας του. Το πώς θα εμφανιστεί στη συνέντευξη Τύπου πριν από το ματς, το ποιες αντιδράσεις θα έχει στη διάρκεια του ματς, το τι θα πει μετά το ματς, το ποιο θα είναι το ακριβές στίγμα που θα αφήσει αναλόγως αντιπάλου αλλά και χώρας στην οποία βρίσκεται.
Ετσι και χθες τίποτα δεν ήταν τυχαίο για τον Μουρίνιο. Η συνομιλία του με τον Φέργκιουσον στα κλεφτά, το σιγοψιθύρισμα στο αυτί του Σερ Αλεξ, το χάδι στο κεφάλι του Νάνι όταν βγήκε από το γήπεδο έχοντας δει την κόκκινη κάρτα, η στωική αντίδραση στις αποδοκιμασίες των οπαδών της Γιουνάιτεντ όταν πήγαινε στα αποδυτήρια και πάνω απ' όλα η πρώτη του δήλωση μετά το τέλος του ματς στο ITV περί ανωτερότητας της Γιουνάιτεντ.
Είχε πει πριν από το ματς πώς θα αντιδράσει είτε σε περίπτωση αποκλεισμού είτε σε περίπτωση πρόκρισης και δεν ξέφυγε ούτε στο ελάχιστο από την προαναγγελία του... Ο Μουρίνιο που πρόσφατα είχε κατηγορηθεί ότι δεν ξέρει να χάνει, ήθελε επί αγγλικού εδάφους να δείξει ότι τουλάχιστον... ξέρει να κερδίζει. Είχε να παίξει έναν διαφορετικό ρόλο σε σχέση με τον Μουρίνιο με το δάκτυλο προτεταμένο κοντά στο μάτι του... Τίτο Βιλανόβα!
Και βεβαίως είτε το εννοούσε είτε όχι το... «σήμερα έχασε η καλύτερη ομάδα» αποτελεί δήλωση – μνημείο για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο και μάλιστα από το κακό του παιδί. Η καλύτερα από το παιδί που κάποιοι θέλουν να παρουσιάζουν ως κακό ή που εκείνο επιλέγει πότε θα είναι κακό ή καλό. Πόσοι στη θέση του δεν θα είχαν αποθεωθεί σήμερα για το ήθος τους μετά από μία τέτοια δήλωση; Νομίζετε ότι ο Μουρίνιο ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο; Ούτε κατά διάνοια...
Και σε τελική ανάλυση για να μην το πολυκουράζουμε. Θεός δεν είναι. Πρόκειται όμως για μία ανυπέρβλητη προσωπικότητα, που έχει φτιαχτεί για να απαντά στους αμφισβητίες της. Ο Μουρίνιο που τον ετοίμαζαν για... μνημόσυνο μετά το 1-1 με τη Μάντσεστερ στο Μπερναμπέου και με τη Ρεαλ στους 16 πόντους από την κορυφή της Πριμέρα Ντιβιζιόν, ο Μουρίνιο που τον έχουν... ξεγράψει οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές του, ο Μουρίνιο που θα... απομυθοποιηθεί στα αποδυτήρια του «Λευκού Οίκου» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου είναι ο ίδιος Μουρίνιο που από εκείνο το ματς μέχρι χθες το βράδυ κατάφερε μέσα σε είκοσι μέρες να νικήσει δύο φορές την Μπαρτσελόνα στο ρελαντί, να βάλει τη Ρεάλ στους «8» του Champions League (έχοντας αποκλείσει τη νυν και την επίδοξη πρωταθλήτρια Αγγλίας) και να αντικρίζει την πρόκληση του δέκατου με τις πιο σοβαρές πιθανότητες στην τριετία του στον πάγκο της βασίλισσας του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Ενας Μουρίνιο που μάλλον θέλει να τον... πεθαίνουν για να αποδεικνύει ότι παραμένει ζωντανός!
Πηγή: sentragoal.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις