"Τη μάνα σου, τον πατέρα σου, τη θειά σου, το γιο σου, την κόρη σου, το σπίτι σου"... Γράφει ο Παναγιώτης Περπερίδης.
Και τι δεν ακούν κατά καιρούς παίκτες και προπονητές στην έδρα του αντιπάλου. Κι άντε μέχρι εκεί είναι κατανοητό. Όχι αποδεκτό, αλλά κατανοητό. Δεν κάνουν σεξ οι άνθρωποι, τρώνε παντόφλα στο σπίτι τους, πάνε στο γήπεδο να ξεσπάσουν και βρίζουν χυδαία τα ιερά και τα όσια των... άλλων, πετούν αντικείμενα, φτύνουν (τα σιχάματα), προκαλούν φθορές. Υπάρχει και μια μερίδα αυτών που λειτουργούν ως επαγγελματίες οπαδοί με ό,τι αυτό προϋποθέτει και συνεπάγεται. Άλλωστε, όλοι τους έχουν εκτραφεί και συντηρηθεί. Διότι ,αν δεν ήταν έτσι, η πλειοψηφία θα τους είχε απομονώσει.
Είναι κι οι άλλοι που επιτίθενται με τον χειρότερο τρόπο στα μέλη της δικής τους ομάδας, όταν δεν ανταποκρίνονται στις «ευγενείς» και μεγάλες προσδοκίες τους. Τους βρίζουν, τους φτύνουν, τους σπάνε τ’ αμάξια, τους προπηλακίζουν έξω από τα αποδυτήρια, πάνε στο σπίτι τους («ξέρω που μένεις ρε μ...»), απειλούν την οικογένειά τους. Αυτή η συμπεριφορά ούτε αποδεκτή είναι, αλλά ούτε κατανοητή. Πόσο ηλίθιος μπορεί να είναι κάποιος για να δημιουργήσει τέτοια πίεση στη δική του ομάδα; Πόσο βλάκας είναι ώστε να μην καταλαβαίνει ότι έτσι κάνει μεγαλύτερη ζημιά από αυτήν που ήδη έχει (ενδεχομένως) γίνει. Και πόσο αλήτης για να τα κάνει όλα αυτά. Φυσικά, οι «στρατοί» ενίοτε τα έκαναν καθ’ υπόδειξη. Είναι πολλοί οι αθλητές που μου έχουν αφηγηθεί τέτοια περιστατικά και (παραδόξως) οι περισσότεροι το έπαθαν στη Θεσσαλονίκη. Εκεί που οι αποστάσεις είναι μικρές και όλοι κάπου, κάπως συναντιούνται. Αφήστε που υπάρχουν ανεκπλήρωτες προσδοκίες. Μέχρι χθες όμως ουδείς τολμούσε να μιλήσει. Μέχρι που βγήκε ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης.
Έκανε λόγο για ζούγκλα, για απαράδεκτες συνθήκες, για προπηλακισμούς και για γεγονότα που έβαλαν βαρίδια στα πόδια των παικτών που φοβόντουσαν. Είναι πολύ λογικό να τρέμεις σύγκορμος, όταν ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθείς αντιμέτωπος με την... οργή του κόσμου που πιστεύει ότι είναι πρόεδρος, προπονητής, παίκτης και γουστάρει να παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, γιατί «ΠΑΟΚ είσαι» κι ο ΠΑΟΚ «σου ανήκει». Χρησιμοποιώ τον ΠΑΟΚ, διότι είναι το αντικείμενο της αντίδρασης του Σαλπιγγίδη. Τα ίδια έχουν συμβεί σε όλες (σχεδόν) της ομάδες. Ακόμα και στον Ατρόμητο, εκεί όπου οι αντιδράσεις του κόσμου είχαν αναγκάσει σε σκέψεις αποχώρησης τον πρόεδρο Σπανό.
Εν ολίγοις το μήνυμα του Σαλπιγγίδη στον Ιβαν ήταν σαφές. Πρώτα καθάρισε το τοπίο απ’ όλους αυτούς για να μπορείς να δουλέψεις απερίσπαστος και μετά κάνε τις επιλογές σου. Όταν τις κάνεις στήριξέ τις. Μην πιέζεσαι από την λαϊκή βούληση. Μην είσαι βιαστικός για αποτελέσματα. Οι ομάδες δεν χτίζονται σε έναν χρόνο. Όταν ψάχνεις την προοπτική θα δικαιωθείς. Όταν ζητάς το άμεσο αποτέλεσμα (όσο βαριά κι αν είναι η φανέλα σου) απλούστατα δεν θα έρθει.
Εξάλλου, αγαπητοί οπαδοί του ΠΑΟΚ ένας πολύ βασικός λόγος που η ομάδα σας ήταν πλίνθοι και κέραμοι (τουλάχιστον σε σύγκριση με τις πραγματικές της δυνατότητες) ήταν η ατμόσφαιρα που δημιουργούσατε σε κάθε στραβή. Ευτυχώς όμως οι ποδοσφαιριστές στον αγώνα τον Ιωαννίνων (και με την παρέμβαση Κατσουράνη) βρήκαν τα ψυχικά αποθέματα να ξεχάσουν το «ή πετυχαίνεις ή σε τρώω ζωντανό». Γράφω «ευτυχώς» , διότι είναι ευλογία για το ελληνικό ποδόσφαιρο η ομάδα των προκριματικών να είναι ο ΠΑΟΚ. Αν ρίξετε μια ματιά στους αντιπάλους στον τρίτο προκριματικό γύρο και στα πλέι-οφ του Τσάμπιονς Λιγκ θα αντιληφθείτε τι λέω. Μόνο ο ΠΑΟΚ μπορεί να διεκδικήσει (έστω) το μικρό ποδοσφαιρικό θαύμα και να βρεθεί στους ομίλους. Κι αν όχι με το σεντόνι του Τσάμπιονς στα σίγουρα στο Europa. Ευτυχώς και για τον Ατρόμητο που είναι δεύτερος, διότι θα αρχίσει να παίζει μπάλα στα μέσα Αυγούστου, έχοντας όλο το χρόνο να κάνει πλάνο, να ξεκουραστούν οι ποδοσφαιριστές και να γίνει άρτιος σχεδιασμός. Το Τσάμπιονς Λιγκ θα ήταν απλώς ένα (και μόνο) ταξίδι, βιασύνη στο σχεδιασμό και εξόντωση. Σχεδόν τα ίδια και για τον Αστέρα Τρίπολης που μόλις και μετά βίας έβγαλε τη σεζόν , καθώς άρχισε να παίζει μπάλα από τον Ιούλιο του 2012. Ένα χρόνο non-stop χωρίς ιδιαίτερο κέρδος πέραν του πρεστίζ και της εμπειρίας. Τα προβλήματα είναι για τον ΠΑΣ Γιάννινα. Εκτιμώ ότι είναι καταστροφική η συμμετοχή του στον Europa League και η άμεση επανέναρξη προετοιμασίας για να παίξει αρχές Ιουλίου. Χωρίς να έχει καν την έδρα του για τον εντός έδρας αγώνα. Καμένος στο ζέσταμα κι η χρονιά θα είναι μεγάλη. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Δεν σηκώνουν όλοι την Ευρώπη.
Ξεφύγαμε όμως από το θέμα μας. Τιμή και δόξα στον Δημήτρη Σαλπιγγίδη που βρήκε το θάρρος να βγει και να μιλήσει για τη ζούγκλα που αντιμετώπισαν. Σε όσους αναρωτιούνται γιατί δεν το έκανε μετά από μια ήττα που έφερε προπηλακισμούς, απαντώ ότι σε μια τέτοια περίπτωση, επιστρέφοντας στο σπίτι του, θα έβρισκε μόνο σκόνη και θρύψαλα.
Είναι καιρός οι επαγγελματίες οπαδοί να φύγουν από τα γήπεδα. Ουδείς τους χρειάζεται. Ας βρουν κάτι άλλο για να σκοτώνουν το χρόνο τους. Δεν είναι ανάγκη να σκοτώσουν κάποιον στο γήπεδο...
Πηγή: pamesports.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις