Ο Δημοσθένης Καρμοίρης συνθέτει ένα ψηφιδωτό γεγονότων για το διαζύγιο της χρονιάς στον Ολυμπιακό, που είχε πολύ… από λιποταξία στο φέρσιμο του Πορτογάλου προπονητή χωρίς έλλειψη λάθους και από την πλατεία Αλεξάνδρας
Το ορθολογικό κάνουν στον Ολυμπιακό. Το ένα κεφάλαιο έχει κλείσει, η νέα εποχή Βίκτορ έχει αρχίσει και, εύλογα, σε αυτήν δίνουν τη βαρύτητα που επιβάλλεται και τη συνέχιση της προσοχής.
Επειδή όμως το απροσδόκητο διαζύγιο με τον Μάρκο Σίλβα δεν ήταν μονάχα το θέμα της εβδομάδας, αλλά της χρονιάς για τους πρωταθλητές – αφού η έκφραση «κεραυνός εν αιθρία» με τις εξελίξεις λίγων 24ώρων ίσως και να μην αρκεί για να δώσει τη διάσταση της… βόμβας που έσκασε στα αφτιά της κοινής γνώμης – και μιας που δεν φαίνεται να αποκαλύπτεται η πάσα αλήθεια για το χωρισμό των δύο πλευρών, με τη φημολογία να εξακολουθεί να οργιάζει για την ακριβή αιτία που απέφερε την τελική ρήξη, ας επιχειρήσουμε, έτσι για… την ιστορία, να ρίξουμε λίγο παραπάνω φως στην υπόθεση.
Γρήγορα τουλάχιστο δεν προβλέπεται κάτι συνταρακτικό, ως «αποκάλυψη τώρα» ώστε να μας λυθεί η περιέργεια. Κάποια στιγμή, ο πρώην πια ερυθρόλευκος τεχνικός, κάπου εκεί έξω, στην πατρίδα του το πιο πιθανό – πάντως σε ξένο Μέσο – θα «ξεφουρνίσει» το μεγάλο μυστικό. Θα πει την πάσα αλήθεια, έστω και με τον τρόπο και τους υποκειμενικούς ισχυρισμούς που θα τον βολεύουν.
Έστω και έτσι, πιθανά όμως να το πράξει, όπως συνηθίζουν αρκετοί ακόμα όταν φεύγουν από τη χώρα μας. Εξαρτάται από την περίπτωση, τον επαγγελματισμό και το χαρακτήρα του καθενός.
Πάντως στην διαδικτυακή τοποθέτηση του ο Πορτογάλος είπε το… απόλυτο τίποτα. Σε σημείο που δεν μπορώ να καταλάβω την ικανοποίηση από πλευράς Ολυμπιακού για τα λεγόμενα του.
Προφανώς και χρησιμοποίησαν επικοινωνιακό τρικ στην πλατεία Αλεξάνδρας ώστε να λήξουν το θέμα μονομιάς για να μη «σέρνεται» καιρό ακόμα, χωρίς νόημα, βάζοντας εμπόδια στη γοργή φετινή προετοιμασία της ομάδας, με φόντο την αγωνιστική εμπλοκή της στα προκριματικά του Champions League.
Τι διαφώτιση δηλαδή μας παρείχε ο Μάρκο; Που ευχαρίστησε Μαρινάκη, Βρέντζο, παίκτες και κόσμο; Οι τετριμμένες τυπικότητες σε απόλυτη διάσταση. Την έκανε που την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια, σα που δε ντρεπότανε να μην έλεγε και μια καλή κουβέντα για τα αφεντικά και τους συνεργάτες του! ‘Η που θα ξέχναγε τη λαϊκή κατανάλωση, με το άπλωμα του χεριού του και στους οπαδούς!
Θα σταθώ όμως πιο πολύ στην τελευταία παράγραφο της «ανοιχτής επιστολής» του Σίλβα στο Facebook:
«Σας αποχαιρετώ όλους. Φεύγω αισθανόμενος ότι ολοκλήρωσα το καθήκον μου και περήφανος για όλα όσα πετύχαμε μαζί.
Μάρκο Σίλβα».
Για στάσου ρε Μάρκο, ποιο καθήκον ολοκλήρωσες; Για να μην σου πω ότι πιο περήφανος από σένα μπορεί να δικαιούνταν να έφυγε πέρυσι το καλοκαίρι ως και ο Βίτορ Περέιρα (δε λέω φυσικά ο Βαλβέρδε και ο Μίτσελ, γιατί μηδέ εμού εξαιρουμένου, όλοι μας βιαστικά, εκεί κάπου Νοέμβριο με Δεκέμβριο, ύστερα από το τρίγωνο των ευρωπαϊκών νικών, με Άρσεναλ και Κροάτες της Ντιναμό, στη σειρά, τις κάναμε τις συγκρίσεις του Πορτογάλου με τους Ισπανούς προκατόχους του).
Ο οποίος συνέδεσε το όνομα του με ένα νταμπλ. Ο Σίλβα το Κύπελλο το έχασε με κατεβασμένα χέρια από την ΑΕΚ. Ο Ολυμπιακός επί των ημερών του, τι παραπάνω πέτυχε; Λιγότερα ναι, περισσότερα όχι.
Δεν τον αποκηρύσσω επειδή έφυγε. Δεν λέω ότι ο Βίκτορ είναι ανώτερος, πιο κατηρτισμένος, ότι θα πετύχει σπουδαιότερα πράγματα. Ότι αν έμενε ο Μάρκο ο Ολυμπιακός θα πήγαινε σίγουρα καλύτερα την επόμενη χρονιά, ούτε και το αντίθετο.
Η άποψη μου ότι ο Πορτογάλος είναι εξαιρετικός τεχνικός, πολύ έξυπνο παιδί με μέλλον, παραμένει αναλλοίωτη.
Στον Ολυμπιακό αποδείχθηκε όμως ότι δεν τα χειρίζεται καλά τα θέματα του στα δύσκολα. Στα εύκολα δεν κρίνεσαι. Υπό σκληρές συνθήκες δοκιμάζεσαι.
Το μπάτζετ φαίνεται ότι αυτό το καλοκαίρι θα έχει υποστεί «κουρείο». Προσαρμοσμένο στις συνθήκες και στον αναγκαίο (και μόνο) φτωχό ανταγωνισμό του (δύστυχου) ελληνικού ποδοσφαίρου.
Οι όμιλοι του Champions League δεν ήταν φέτος υπόθεση-μπάι για τους ερυθρόλευκους. Και κάπου εκεί… κώλωσε.
Ο Σίλβα ακόμα, κάπου «μυρίστηκε» ότι δεν θα του τα κάνουν καλά καμωμένα όλα μα όλα φέτος στις εισηγήσεις και υποδείξεις του στα μεταγραφικά.
Γιατί πόσης επιτυχίας έτυχαν δηλαδή οι περυσινές επιλογές του; Και σε τι ποσοστό;
Γιατί να αποφεύγει την «ελληνοποίηση» της ομάδας; Αν είναι να έρχονται στην Ελλάδα παίκτες καλύτεροι από το Γιαννιώτα, τον Μπέρτο, τον Μαρτίνες, το Γούτα και αρκετούς ακόμα «δικούς μας», που τράβαγε στα ονόματα τους σκληρή κόκκινη γραμμή με χοντρό μαρκαδόρο χωρίς καν να τους δοκιμάσει με θετική πρόθεση, ας πούμε σύμφωνοι. Αλλά Σεμπά, Ντα Κόστα και Ερνάνι…
Γιατί στυλώνεις τα πόδια και δεν αποδέχεσαι όπως τους αρμόζει στην ομάδα σταρ σαν τον Καμπιάσο, ρε φίλε; Πώς γίνεται να μην αξιοποιείς μιας τέτοια ομάδα σαν τον Αργεντινό με τη δέουσα διαχείριση του πολύτιμου υλικού σου;
Γιατί δηλαδή να μην πωλείται ο Μιλιβόγεβιτς που σου ζητάει η διοίκηση αν βάλει 10 μύρια στα ταμεία της; Σιγά τα… ωά, που ξεκινάει η 11άδα από τον καλό, αλλά και υπερεκτιμημένο, για μένα, Λούκα. Που στην πρώτη πάσα το λάθος θα το κάνει στο 30-40% των μεταβιβάσεων του!
Και πολλά ακόμα «γιατί» και απορίες, που ένα προς ένα του τα μάζευαν στον Ολυμπιακό. Ειδικά μετά τους αποκλεισμούς από Άρσεναλ
(προετοίμασε την ομάδα να «καρυδώσει» τους Λονδρέζους ενώ περνούσε στους «16» με… 500 ακόμα αποτελέσματα!) και Άντερλεχτ, αλλά ιδιαίτερα μετά το «χουνέρι» του Κυπέλλου.
Όμως αφού έχεις τις αφορμές – στον Ολυμπιακό, άλλωστε, τον προπονητή «τον αγαπάμε» για κάποιους μήνες και ύστερα τον αποδομούμε, γιατί μας μπαίνουν διάφορα στη μύτη και ανέκαθεν είμαστε πολύ δύσκολοι, περίεργοι και μοναδικά απαιτητικοί – γιατί δεν φέρνεις τον Βίκτορ που τον πας με τα χίλια από παλιά, για να δημιουργήσεις κάτι νέο. Ανώτερο; Πιο «γυαλιστερό»;
Και περιμένεις να σε «αδειάσει» πρώτος εκείνος στο… και πέντε, κινδυνεύοντας να γίνεις ρεντίκολο, πετώντας για τη βασική προετοιμασία χωρίς τεχνικό ηγέτη;
Αυτό είναι ένα ερώτημα που πηγάζει από το πλαίσιο των μικρών αλλά υπαρκτών ευθυνών και της ΠΑΕ Ολυμπιακός στο «μυστηριώδες» διαζύγιο με τον Μάρκο Σίλβα.
Πηγή: sportit.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις