Η σεζόν 2019/20 για τις περισσότερες ομάδες των μικρότερων κατηγοριών αποδείχτηκε εφιαλτική. Η περίοδος της πανδημίας του Covid-19 επέφερε τεράστιες οικονομικές ζημίες, με την Football League να κάνει ότι μπορεί ώστε να βοηθήσει τους συλλόγους να ανασάνουν. Η τελική απόφαση να ολοκληρωθεί η σεζόν πάρθηκε ομόφωνα στις 9 Ιουνίου, στερώντας το δικαίωμα στις περισσότερες ομάδες να διεκδικήσουν τους στόχους τους.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Εκμεταλλευόμενη την πρωτοφανή συνθήκη, όπως είναι αυτή μιας παγκόσμιας πανδημίας, η ομάδα της Coventry City είναι ίσως η μόνη ομάδα στο ποδοσφαιρικό νησί που έχει λόγο να ‘’χαμογελάει’’. Με 9 παιχνίδια να απομένουν, οι Sky Blues ολοκλήρωσαν την σεζόν στην πρώτη θέση με 67 βαθμούς, μόλις 5 βαθμούς πάνω από την δεύτερη Rotherham United (έχοντας μάλιστα παιχνίδι λιγότερο). Η απογοητευτική κούρσα των φαβορί-μεγαθηρίων της κατηγορίας (Sunderland,Portsmouth) καθώς και η αδυναμία της νεοφερμένης από την Championship Ipswich Town να απειλήσει, αποτελούν άλλους δύο από τους παράγοντες της μεγάλης απόδρασης από την καταραμένη για τα ιστορικά σωματεία League One. Η μεγάλη αλήθεια, όμως, αποτελεί το γεγονός ότι απέναντι στα προγνωστικά και στις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει ο σύλλογος, η Coventry με όπλα το ωραίο και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο κατάφερε να αποστομώσει ακόμα και τον τελευταίο που δεν πίστευε.
Για να μπορέσει να κατανοήσει κάποιος το μέγεθος αυτής της επιτυχίας, αρκεί μόνο να ανατρέξει στην ιστορία και στα γεγονότα που εξελίχθηκαν τα τελευταία 19 χρόνια στον σύλλογο. Αφού πρώτα αναφέρουμε ότι μέχρι και την άφιξη του millennium, η Coventry City ζούσε τις ‘’καλές’’ της μέρες ως ‘’περήφανο’’ ιδρυτικό μέλος της Premier League. Με εξαίρεση την ‘’χρυσή’’ 16η Μαιου του 1987, όταν και κατέκτησε το FA Cup απέναντι στην Tottenham, ο ρόλος της στο κορυφαίο επίπεδο του αγγλικού ποδοσφαίρου ήταν να αποκλείεται αρκετά νωρίς στα κύπελλα και να παλεύει για την σωτηρία της στο πρωτάθλημα. Και φτάνουμε λοιπόν στο 2001 και τον μοιραίο υποβιβασμό μετά από 34 χρόνια στα μεγάλα σαλόνια. Στην αρχή του κατήφορου.
Για τα επόμενα 6 χρόνια ο στόχος της ανόδου γρήγορα θα γινόταν ένα όνειρο, με την ομάδα να μην πείθει ούτε μια σεζόν. Ταυτοχρόνως, χτίζεται ένα καινούργιο στάδιο για το παγκόσμιο κύπελλο του 2006 (το οποίο εν τέλει φιλοξένησε η Γερμανία), με σκοπό να γίνει και η καινούργια έδρα των μπλε. Με την αυλαία να πέφτει το 2005 στο ιστορικό Highfield Road και την αλλαγή της έδρας (Ricoh Arena), σε συνδυασμό με το αλησμόνητο operation Premiership του ιδιοκτήτη Paul Fletcher, ‘’άνοιξαν την όρεξη’’ στους οπαδούς. Εν τέλει το πλάνο δεν πέτυχε ποτέ και ο Fletcher παράτησε την ομάδα γεμάτη χρέη. Επόμενος ιδιοκτήτης (ο οποίος είναι και ο νυν) αναδείχτηκε ο Ray Ranson και η εταιρία του SISU Era. Επί των ημερών του, η ομάδα έφτασε μέχρι την League Two, ενώ το 2013 δήλωσε πτώχευση. Συν της άλλης, ο Ranson απέτυχε να έρθει σε συμφωνία με την Higgs Charity, την εταιρία στην οποία ανήκει η Ricoh Arena, με αποτέλεσμα η ομάδα να μην έχει δικιά της έδρα!!!
Φέτος, η Coventry μπήκε στην μάχη της League One χωρίς ιδιαίτερες πιθανότητες, για απευθείας άνοδο τουλάχιστον. Μετά από 5 χρόνια φιλοξενίας στο ‘’σπίτι’’ που φτιάχτηκε για αυτήν, αναγκάστηκε να αγωνιστεί για άλλη μια φορά μακριά από την πόλη (η προηγούμενη φορά την σεζόν 2013-14 στο Sixfields Road της Northampton Town). Αυτήν την φορά δηλώθηκε το St Andrew’s Stadium του Birmingham, έδρα της ομώνυμης ομάδας. Με προπονητή τον πρώην επιθετικό της Manchester United Mark Robins και μπροστάρηδες τους Fankaty Dabo (αμυντικός), Liam Kelly (μέσος, ο αρχηγός), Liam Walsh (μέσος), Matt Godden (επιθετικός, πρώτος σκόρερ), η ομάδα ξεκίνησε δυνατά τα πρώτα 10 παιχνίδια χωρίς ήττα.
Μια ισχυρή ‘’σφαλιάρα’’ από την Rotherham United (4-0) καθώς και μια ήττα εκτός προγράμματος από την Tranmere Rovers μέσα στο St Andrew’s (0-1) αποτέλεσαν τα μόνα μελανά σημάδια στο φετινό μαγικό ταξίδι των Blues, οι οποίοι έδειξαν χαρακτήρα και ολοκλήρωσαν την σεζόν με μόλις 3 συνολικά ήττες!!! Όλο το ποδοσφαιρικό νησί έτριβε τα μάτια του με το πόσο εύκολα μια ομάδα της League One μπόρεσε να υπερισχύσει, σε ένα πρωτάθλημα οπού τα εξευτελιστικώς μικρά μπάτζετ των ομάδων δεν μπορούν να ξεχωρίσουν και όπου όποια ομάδα έχει την ατυχία να βρεθεί εκεί, ανεξαρτήτως μεγέθους και φανέλας, δύσκολα ξεφεύγει.
Η απόδραση από την ‘’κόλαση’’ της League One έδωσε μια μεγάλη ανάσα αισιοδοξίας και ελπίδας στους οπαδούς της ομάδας. Από ότι φαίνεται, θα συνεχίσει να αγωνίζεται και του χρόνου στο ‘’γούρικο’’ St Andrew’s, καθώς η ομάδα ράγκμπι Wasps, στην οποία ανήκει πλέον το γήπεδο, αρνήθηκε για άλλη μια φορά να μοιραστεί το γήπεδο με το ποδοσφαιρικό τμήμα του Coventry.Ως αποτέλεσμα, το σενάριο να προχωρήσει η ομάδα στο χτίσιμο του δικού της γηπέδου είναι πιο πιθανό από ποτέ. Μέχρι τότε, πάντως, το Sky Blue Army, το οποίο την περσινή σεζόν υποστήριξε την ομάδα σε ικανοποιητικό βαθμό, θα πρέπει να ταξιδεύει 20 μίλια κάθε βδομάδα. Τέλος, στο αγωνιστικό κομμάτι, η ομάδα μπήκε δυνατά στο κομμάτι της ενδυνάμωσης του ρόστερ. Αρχικά, έδεσε ένα από τα βασικά γρανάζια της στην περσινή σεζόν, τον Callum O’ Hare. Στην συνέχεια έφερε τρεις ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, τους Gustavo Hamer, Julien Dacosta και Marcel HilBner. Η συνέχεια αναμένεται απρόβλεπτη αλλά το ταξίδι αναμένεται πολύ ενδιαφέρον. Άραγε η Coventry πράγματι βγήκε από το σκοτάδι;
ΠΗΓΗ: eyap.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Sportdog Team