Τα «Λιοντάρια της Καραϊβικής στο επίκεντρο! Το απόλυτο όνειρο του Φιντέλ Κάστρο

Σε μια τυπική συζήτηση εν καιρώ δράσης των εθνικών ομάδων, σπάνια θα αναφερθεί αυτή της Κούβας. Ακόμη και στην ζώνη της Βόρειας, Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής, οι ομάδες που ακούγονται είναι πάνω-κάτω οι γνωστές.

ΗΠΑ, Μεξικό, Καναδάς, Παναμάς, Ονδούρα και τελευταία η Τζαμάικα είναι τα «hot» ονόματα της συγκεκριμένης ποδοσφαιρικής ζώνης. Στο τελευταίο «International break», τα «Λιοντάρια της Καραϊβικής» ήταν αυτά που βρέθηκαν στο επίκεντρο, με απόλυτο στόχο να παραμείνουν εκεί. Η πατρίδα του Fidel Castro, η πατρίδα της salsa, του cha cha cha και της βιομηχανίας πούρων.

Η φτωχή Κούβα αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη οικονομική κρίση μετά από την πτώση της ΕΣΣΔ και του εμπάργκο των ΗΠΑ. Όχι ότι οι κάτοικοι του νησιού είδαν ποτέ τα peso να έρχονται με το «τσουβάλι», αλλά σε μια περιοχή όπου οι κάτοικοι μετρούν και την παραμικρή δεκάρα για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, κάθε μείωση στο εισόδημά τους είναι και ένα χτύπημα κάτω από την μέση. Για να αντιμετωπιστεί η τρέχουσα οικονομική κρίση, η κυβέρνηση αποφάσισε να επιτρέψει ένα «άνοιγμα» στην οικονομία, δίνοντας την ευκαιρία στις επιχειρήσεις να διευρύνουν την παραγωγή τους και τις εξαγωγές, ανοίγοντας ένα μικρό παράθυρο στον καπιταλισμό. Αντίστοιχα φτωχό είναι και το ποδόσφαιρο της χώρας, κάτι που συμβαίνει κατά κόρον με τον «βασιλιά των σπορ» στα νησιά της Καραϊβικής.

Το Campeonato Nacional δέχεται συνεχώς «χτυπήματα» με τις ομάδες που συμμετέχουν στο Champions League της CONCACAF αλλά και την παρουσία της εθνικής στο Gold Cup (το αντίστοιχο Euro), χάνοντας τους καλύτερους παίκτες του νησιού. Σε περίπτωση που δεν καταλάβατε τι εννοώ, το ποδόσφαιρο στην Κούβα έχει μείνει σε μια άλλη εποχή, ή μάλλον καλύτερα σε μια μοναδική μορφή. Οι δυνατότητες είναι περιορισμένες, η προβολή μηδενική και μοναδική ευκαιρία για τους ποδοσφαιριστές του νησιού αποτελεί η είσοδος σε μεγάλες διοργανώσεις. Είτε μέσω του Champions League σε συλλογικό επίπεδο, είτε μέσω του Gold Cup σε εθνικό, αρκετοί παίκτες που ακολουθούν την αποστολή δεν ξαναγυρίζουν ποτέ. Ζητούν άσυλο –συνήθως- από τις ΗΠΑ για να καλλιεργήσουν το ποδοσφαιρικό τους ταλέντο, η χώρα το επιτρέπει αλλά με ένα μεγάλο τίμημα. Την αποβολή από την εθνική ομάδα.

​

Διαβάστε τη συνέχεια πατώντας εδώ

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις