Του Μιχάλη Σοφιανού
Σαν σήμερα το 1878 στο Σέφιλντ ένα… πείραμα άλλαξε για πάντα το ποδόσφαιρο δίνοντας ακόμα μεγαλύτερη δυναμική στο άθλημα που άρχιζε να κατακλύζει ολόκληρο τον πλανήτη εκείνη την εποχή
Ποδόσφαιρο: Μπορεί στις μέρες μας να θεωρούμε κάτι περισσότερο από δεδομένο ένας ποδοσφαιρικός αγώνας να γίνεται νύχτα, μιας και ακόμα και τα γήπεδα 5Χ5 έχουν προβολείς, όμως φυσικά κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε πάντα. Από την έναρξη των πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου, κυρίως στην Αγγλία, οι αναμετρήσεις ήταν προγραμματισμένες να γίνονται μεσημέρι, όμως ο κακός καιρός, αλλά και λιγότερες ώρες με ήλιο τον χειμώνα δημιουργούσαν πολλά προβλήματα. Δεν είναι λίγες οι αναφορές που υπάρχουν σήμερα που τονίζουν πως πολλές φορές, στο δεύτερο ημίχρονο των αγώνων τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, αφού δεν υπήρχε επαρκές φως για να μπορούν οι ποδοσφαιριστές να παίξουν.
Έτσι στις 14 Οκτωβρίου 1878 το Σέφιλντ, τόπος που το ποδόσφαιρο είχε γίνει κάτι περισσότερο από ένα σπορ, αποφασίστηκε να γίνει ένα πείραμα, από τον Τζον Τάσκερ, που άλλαξε για πάντα το άθλημα. Αποφασίστηκε να γίνει ένας αγώνας επίδειξης από την ομάδα της πόλης, με την διαφορά ότι αυτός θα γίνει βράδυ. Για να μπορούν οι ποδοσφαιριστές να βλέπουν θα τοποθετηθούν τέσσερις στύλοι που θα βγάζουν φως. Ο Τύπος της εποχής περιγράφει το γεγονός ως εξής: " Σε κάθε γωνία του γηπέδου μπήκε μια ξύλινη στύλος που υψώθηκε περίπου δέκα μέτρα από το έδαφος και στην κορυφή υπήρχε μια λάμπα και ένας ανακλαστήρας. Πίσω από κάθε τέρμα τοποθετήθηκε ένας φορητός κινητήρας, αποτελούμενος από δύο δυναμομηχανές της Siemens για κάθε λάμπα. Η φωτεινή ισχύς ισοδυναμούσε με 8.000 τυπικά κεριά και το κόστος ανά ώρα για κάθε φως ήταν περίπου 3 λίρες και ένα πάουντ".
Η νέα καινοτομία έκανε τον κόσμο να συρρεύσει στο γήπεδο και σύμφωνα με όσα γράφτηκαν τις επόμενες ημέρες 16.000 θεατές, αριθμός ρεκόρ για την εποχή, βρέθηκαν στις εξέδρες του Brame Lane, έδρα της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ σήμερα, και περίπου άλλοι 4.000 ήταν έξω από αυτό παρατηρώντας το τι συμβαίνει, με τις εισπράξεις να φτάνουν στις 300 λίρες. " Όλοι φαίνονταν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα του πειράματος, με το φως να είναι πολύ λαμπερό και αποτελεσματικό. Μπορούμε να πούμε ότι το πείραμα αποδείχθηκε μεγάλη οικονομική επιτυχία, καθώς η καινοτομία συγκέντρωσε μια τεράστια προσέλευση κόσμου, φτάνοντας κατά την εκτίμησή μας, σχεδόν είκοσι χιλιάδες άτομα. Όλα ήταν έτοιμα και στις 7.30 οι διαφορετικές φανέλες ήταν ορατές, αν και ήταν μάλλον δύσκολο να διακρίνουμε την ατομική κίνηση των παικτών στην επάνω πλευρά του γηπέδου".
Η συγκεκριμένη ενέργεια βρήκε πολλούς… μιμητές και σε άλλα γήπεδα του Νησιού τους επόμενους μήνες, όμως τα προβλήματα που υπήρχαν κυρίως λόγω της έλλειψης εμπειρίας στον ηλεκτρισμό, αλλά και το γεγονός ότι δεν γνώριζαν σε πιο ύψος έπρεπε να μπουν οι λαμπτήρες είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει η ίδια επιτυχία. Μάλιστα αναφέρεται πως οι περισσότεροι αγώνες που προσπάθησαν να γίνουν με φως, πραγματοποιήθηκαν με μόλις δύο προβολείς κάτι που δημιούργησε περισσότερα θέματα παρά βοήθησε στην ανάπτυξη του αθλήματος, μιας και οι αναμετρήσεις δεν τελείωναν ποτέ.
Ακόμα ένα ζήτημα ήταν ο καιρός, μιας και οι υγρές συνθήκες που υπάρχουν στην Αγγλία, σε συνδυασμό με το χιόνι, που ήταν σύνηθες φαινόμενο σε ολόκληρη την χώρα ιδιαίτερα στον Βορρά, σε συνδυασμό με την αναξιοπιστία της εταιρείας ηλεκτρισμού, έκανε το… πείραμα να σταματήσει για αρκετά χρόνια. Τα πράγματα θα αλλάξουν, όμως μετά το 1888, όταν θα δημιουργηθεί η λάμπα Wells, που ήταν πολύ πιο αποτελεσματική στην μετάδοση του φωτός.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
