Ο Θεός απουσιάζει 365 μέρες – Οι ιστορίες που έκαναν τον Μαραντόνα αιώνιο (ΒΙΝΤΕΟ)
Του Μιχάλη Σοφιανού
Του Μιχάλη Σοφιανού
Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την μέρα που ο Ντιεγκίτο πέρασε στην αιωνιότητα, αφήνοντας παρακαταθήκη εκτός από το ταλέντο του, τις ιστορίες που γιγάντωσε τον μύθο του.
Ντιέγκο Μαραντόνα: Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος από την μέρα που ο πλανήτης πάγωσε για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι οι πάντες να συνειδητοποιήσουν πως ο "Θεός του ποδοσφαίρου", ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, είχε αφήσει την τελευταία του πνοή μετά από πολλά προβλήματα υγείας τα οποία είχε για αρκετά χρόνια. Ο Αργεντίνος για πολλά χρόνια ξεγελούσε τον… θάνατο ζώντας στα όρια, όμως στις 25 Νοεμβρίου 2020 η καρδιά του σταμάτησε σε ηλικία 60 ετών αφήνοντας τον πλανήτη να τον θυμάται για όσα είχε κάνει τόσο εντός αλλά όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου.
Η UEFA, άνθρωποι του αθλήματος, η FIFA, ο μεγάλος εχθρός του Ντιεγκίτο, έστειλαν τα δικά του μηνύματα για τον θάνατο του Pipe de Oro. " Ήταν ένα πανό στην Αργεντινή νομίζω, πριν από ένα χρόνο το διάβασα. Έγραφε, ό,τι κι αν έκανες στη ζωή σου Ντιέγκο, σημασία έχει τι έκανες για τις ζωές μας. Νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα με αυτό που μας έδωσε αυτός ο τύπος. Ο άνθρωπος της χαράς, της ευχαρίστησης και της δέσμευσής του στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, έκανε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο καλύτερο. Η απόδοσή του, αυτό που είχε κάνει στη Νάπολι, και ειδικά στην εθνική ομάδα στην Αργεντινή, στο Μεξικό το 1986, ήταν κάτι απίστευτο. Αναπαύσου εν ειρήνη και εκ μέρους της Μάντσεστερ Σίτι φυσικά, μια μεγάλη αγκαλιά για όλη την οικογένειά του", είχε πει ο Πεπ Γκουαρδιόλα.
Τον μύθο όμως που κουβαλούσε και θα έχει αιώνια το όνομα του Ντιέγκο Μαραντόνα τον έφτιαξαν τόσο το ποδοσφαιρικό του ταλέντο, αλλά και οι ιστορίες που έχει αφήσει παρακαταθήκη στον κόσμο που αγαπάει το άθλημα. Παράλληλα η άρνηση στην εξουσία, η βοήθεια στον αδύναμο αλλά και η χαρά και η ευτυχία του ένιωθε με τα καθημερινά πράγματα, έκανε πολλούς να τον θεωρούν έναν άνθρωπο της διπλανής πόρτας.
Ο Αργεντίνος ήταν πάντα αντίθετος με την πολιτική της FIFA και σε πολλές περιπτώσεις σε υπερθετικό βαθμό. Αυτό που έχει μείνει περισσότερο από όλα στην ιστορία ήταν όταν ο Νιτεγκίτο ήταν καλεσμένος στο γκαλά της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας ώστε να ανακηρυχθεί "Παίκτης του Αιώνα", ένα βραβείο που θα μοιραζόταν με τον Πελέ, παρά το γεγονός ότι στην ψηφοφορία ο Μαραντόνα είχε κερδίσει. Η FIFA αποφάσισε να προσθέσει και ένα δεύτερο βραβείο για τον Βραζιλιάνο, με αποτέλεσμα ο Ντιεγκίτο μόλις πήρε το δικό του να αποχωρήσει άμεσα.
Για δύο χρόνια ο Μαραντόνα ήταν ποδοσφαιριστής της Μπαρτσελόνα, περίοδος με πολλά προβλήματα για τον Αργεντίνο, όμως ο τελικός του Copa del Rey το 1984 ήταν σίγουρα από τις στιγμές που δεν θα ξέχασε μέχρι που πέθανε. Ο Ντιεγκίτο αντιμετώπιζε την ομάδα που του είχε κοστίσει έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό, την Ατλετίκ Μπιλμπάο, κάτι που δεν είχε ξεχάσει και μετά το σφύριγμα της λήξης επιδόθηκε σε μια επίδειξη… καράτε που έχει μείνει στην ιστορία.
Ο Pipe del Oro βρέθηκε στον πάγκο της Χιμνάσια και ήρθε αντιμέτωπος με την Νιούελς Ολντ Μπόις, ομάδας τη φανέλα που είχε φορέσει όταν αγωνιζόταν. Έτσι οι διοικούντες του συλλόγου έδωσαν μια καρέκλα – θρόνο που είχαν φτιάξει για εκείνον στο γήπεδο Μαρσέλο Μπιέλσα, ώστε να κάτσει εκεί κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης σε μια κίνηση απόλυτου σεβασμού.
Βρισκόμενος στον πάγκο της εθνικής Αργεντινής τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα για τον Ντιέγκο, μιας και χρειάστηκε ένα γκολ τα τελευταία λεπτά του Μάρτιν Παλέρμο, στον αγώνα με το Περού για να πάρει την πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010. Όταν ο θρύλος της Μπόκα σκόραρε, ο Ντιεγκίτο θυμήθηκε τα… νιάτα του και πανηγύρισε έξαλα βουτώντας σε έναν λάκκο με νερά με την κοιλιά. Κατά τη διάρκεια μάλιστα του Μουντιάλ δεν κατάφερε να ηρεμήσει τα νεύρα του από τα όσα άκουγε και πέρασε με το αυτοκίνητο πάνω από το πόδι ενός δημοσιογράφου της Telegraph φωνάζοντάς του παράλληλα «είσαι μια κ@@@τρυπα».
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο η Αργεντινή έφτασε στον τελικό της διοργάνωσης αποκλείοντας τους διοργανωτές Ιταλούς στον ημιτελικό, σε έναν αγώνα που άναψε… φωτιές. Στον μεγάλο φινάλε με την Γερμανία, στην Ρώμη, οι Ιταλοί αποδοκίμασαν έντονα τον εθνικό ύμνο της Αλμπισελέστε, με τον Μαραντόνα να είναι έξαλλος, ενώ μόλις τελείωσε ο φακός τον έπιασε να φωνάζει προς τον κόσμο στις εξέδρες "hijos de puta".
Το 2010 η Αργεντινή αντιμετώπιζε την Γερμανία για φιλικό αγώνα με τον Μαραντόνα να είναι στον πάγκο της εθνικής ομάδας. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου από πλευράς των Πάντσερ είχε κληθεί να μιλήσει ένας ανερχόμενος, νεαρός, ποδοσφαιριστής, ο Τόμας Μίλερ. Ο Ντιεγκίτο, όταν έφτασε η σειρά του ανέφερε πως δεν πρόκειται να κάνει δηλώσεις αν δεν έφευγε το… ball boy, προκαλώντας αμήχανα χαμόγελα από όλους.
Η Αργεντινή στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής πήγε με μεγάλη αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του Ντιέγκο που ήταν ο Ομοσπονδιακός τεχνικός. Στην φάση των ομίλων η Αλμπισελέστε έκανε το απόλυτο απέναντι στην εθνική μας ομάδα, την Νιγηρία και τη Νότια Κορέα περνώντας πανηγυρικά στην επόμενη φάση. Ο Pipe del Oro στην συνέντευξη Τύπου τους… περίμενε στην γωνία και δήλωσε " Σε αυτούς που δεν πίστεψαν σε εμάς, κυρίες και κύριοι συγγνώμη, μπορούν να μου ρουφήξουν…. και στην συνέχεια να πιπιλίσουν"! Φυσικά η FIFA δεν εντυπωσιάστηκε από όλα αυτά και τον τιμώρησε με ποινή δύο μήνών εκτός γηπέδων.
Από πολύ μικρή ηλικία ο Αργεντίνος έγινε πρώτο θέμα στους δημοσιογράφους ολόκληρου του πλανήτη που έφτασαν πολλές φορές σε ακρότητες. Κάτι τέτοιο έγινε και το 1994, όταν κάποιοι θέλησαν να εισβάλουν στην προσωπική του ζωή, κυνηγώντας ένα πλάνο στο σπίτι του στο Moreno. Ο Ντιέγκο… τρελάθηκε, έβγαλε όπλο και πυροβόλησε προς αυτούς, με κάποιους να τραυματίζονται ελαφρά.
Αν κάποιος αναφέρει το όνομα Ντιέγκο Μαραντόνα το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό φυσικά και είναι το γκολ του απέναντι στην Αγγλία, για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, στον προημιτελικό. Βέβαια λίγο μετά θα βάλει το "Γκολ του Αιώνα", περνώντας την μισή ομάδα των Τριών Λιονταριών. Το τέρμα όμως που άνοιξε το σκορ ήταν το "Χέρι του Θεού", με τον Ντιεγκίτο να σκοράρει καθαρά με το χέρι να νικάει τον Σίλτον και να παίρνει την δική του εκδίκηση για τον πόλεμο των Φώκλαντ. Μάλιστα ο ίδιος για το συγκεκριμένο γκολ είχε πως μπήκε με "λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού".
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
