Τέλος, λέει, ο Κομπότης. Που δεν είναι βέβαια τέλος. Αλλά ας πούμε τέλος. Για την οικονομία της συζήτησης. Και τι έγινε; Θα σωθεί το ποδόσφαιρο; Το καλοκαίρι του 2011 φύγανε από το ποδόσφαιρο Μπέος-Ψωμιάδης. Εγινε καλύτερο το ποδόσφαιρο; Επαναλαμβάνω την ερώτηση: Στα τέσσερα χρόνια που περάσανε το ποδόσφαιρο έγινε καλύτερο ή χειρότερο; Καμία σχέση, αλλά τη δεκαετία του '80 η μισή και πλέον ποδοσφαιρική Ελλάδα τα είχε με τον Βαρδινογιάννη.

Κι ειδικά οι γάβροι, για τα δέκα πέτρινα χρόνια. Ο Καπετάνιος, όπως τον έχει βαφτίσει ο Καίσαρης, έφυγε από το ποδόσφαιρο μόνος του. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα στα χρόνια που ακολούθησαν; Είχε ήδη έρθει ο Κόκκαλης. Πολύ χειρότερο το ποδόσφαιρο. Δεκατέσσερα στα δεκάξι ο Σωκράτης κι η ταπεινότητά μου έχει γράψει ότι επρόκειτο για (ποδοσφαιρική) δικτατορία, χειρότερη κι απ' αυτήν του Τσαουσέσκου. Αποχωρεί κι ο Σωκράτης μόνος του. Εγινε καλύτερο το ποδόσφαιρο; Χειρότερο και κατά πολύ μάλιστα. Να σας πω κι έναν ακόμα που έφυγε; Τον Βασίλη τον Γκαγκάτση. Και σχετικά πρόσφατα. Το 2008. Επτά χρόνια έχουν περάσει.

Πώς παρέδωσε ο Γκαγκάτσης το ποδόσφαιρο και σε τι κατάσταση είναι σήμερα; Κι εξηγούμαι, για να μην παρεξηγούμαι: Δεν λέω ότι ο Βαρδινογιάννης ήταν ίδια περίπτωση με τον Κόκκαλη κι οι Μπέος-Ψωμιάδης ίδιες περιπτώσεις με τους προηγούμενους δύο. Λέμε ότι όποιοι και να φύγουνε, ό,τι και να γίνει, χειρότερο γίνεται το ποδόσφαιρο, καλύτερο δεν γίνεται. Προς τι, λοιπόν, οι χαρές και τα πανηγύρια, «τέλος ο Κομπότης»; Που κάποιοι, μάλιστα, τον ανακάλυψαν μόλις χθες. Προχθές είχαν ανακαλύψει την Αμερική. Οταν η ταπεινότητά μου, σχετικά με τον μέγα αυτόν Βοιωτό, έχει το copyright. Τα πνευματικά δικαιώματα. Για το νεροπίστολο δηλαδή και τα συναφή σχόλια. Να πούμε, λοιπόν, τούτο: Το να μην ασχολείται ο Κομπότης (φωτό) με το ποδόσφαιρο δεν είναι ποινή.

Είναι περιοριστικός όρος. Και δεν τον έβαλε μόνος του ο Ανδρεάδης. Για τους περιοριστικούς όρους συναποφασίζουν ανακριτής και εισαγγελέας. Κι αν διαφωνήσουν, η υπόθεση μεταβιβάζεται επί τόπου στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών. Ο όποιος, όμως, περιοριστικός όρος δεν είναι δεδομένος. Δεν είναι τελεσίδικος. Δεν σημαίνει ότι θα ισχύει επ' άπειρον. Μέχρι δηλαδή να φτάσει ή να μη φτάσει ο όποιος Κομπότης στο ακροατήριο. Ο Σπανός για την υπόθεση της λαθρεμπορίας πετρελαίου είχε κριθεί προφυλακιστέος. Σε δύο μήνες έκανε αίτηση άρσης του περιοριστικού όρου και βγήκε. Αίτηση μπορείς να κάνεις και μέσα στις πρώτες πέντε μέρες μάλιστα. Την οποία θα εξετάσουν ανακριτής-εισαγγελέας. Η οποία όμως κατά κανόνα απορρίπτεται.

Στη συνέχεια κάνεις μία και παραπάνω αιτήσεις στο συμβούλιο Πλημμελειοδικών. Που είτε απορρίπτονται είτε, στις πλείστες των περιπτώσεων, κάποια στιγμή γίνονται δεκτές. Σήμερα ο όποιος περιοριστικός όρος ισχύει, αύριο δεν ισχύει. Και του Κομπότη, μάλιστα, του ήρθε κουτί: Ούτε προφυλακιστέος κρίθηκε, ούτε του απαγορεύθηκε η έξοδος από τη χώρα, ούτε το «παρών» θα δίνει κάθε πρώτη και δεκαπέντε του μηνός στο Αστυνομικό Τμήμα Λεβαδειάς. Και σε δύο αγωνιστικές το πρωτάθλημα τελειώνει. Εχει μπροστά του, δηλαδή, Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο και μισό Αύγουστο. Τέσσερις σχεδόν μήνες να ξεκουραστεί, μέχρι να αρχίσει το επόμενο. Να κάνει τα μπάνια του, δηλαδή, μέχρι κάποια στιγμή να γίνει δεκτή η αίτηση άρσης του περιοριστικού όρου και να επιστρέψει δριμύτερος. Αυτά.

Το θέµα είναι ότι κακώς όλες αυτές οι οµάδες των χιλίων εισιτηρίων παίζουν στη Σούπερ Λιγκ

ΜΕΣΑ σ' όλα, υπάρχει κι ένα πρωτάθληµα. Ενα πρωτάθληµα της πλάκας, µ' αυτό το ψευτοποδόσφαιρο που παίζεται στα γήπεδα. Δύο αγωνιστικές πριν από το φινάλε, όλα σχεδόν έχουν τελειώσει. Με τον Πανθρακικό, πλέον, να είναι µε το ενάµισι πόδι στον τάφο. Εχει όµως καµία σηµασία αν θα πέσει στη βήτα εθνική ο Πανθρακικός ή ο Κοµπότης; Ενα και το αυτό είναι. Οπως, επίσης, καµία σηµασία δεν έχει ότι έπεσε ο Εργοτέλης και σώθηκε ο Πλατανιάς. Κι αν γινότανε το αντίστροφο, µία από τα ίδια θα ήτανε. Το θέµα δεν είναι ποιοι πέφτουνε.

Το θέµα είναι ότι κακώς όλες αυτές οι οµάδες των χιλίων εισιτηρίων παίζουν στη Σούπερ Λιγκ. Από κει και πέρα, αν υπάρχει αυτήν την εποχή µία οµάδα, αυτή είναι ο ΠΑΣ Γιάννινα. Με τον Ολυµπιακό να τα έχει παρατήσει και Παναθηναϊκό-ΠΑΟΚ να έχουν καταρρεύσει, ο ΠΑΣ είναι µακράν η καλύτερη οµάδα: Εύκολα έριξε τρία τεµάχια στον Ολυµπιακό. Ξεκούραστα έφυγε µε το 1-1 από το Περιστέρι, ενώ άξιζε να κάνει και το διπλό. Ακόµα καλύτερος στην Τούµπα, µε το 1-1 µε τον ΠΑΟΚ να τον αδικεί κατάφωρα. Με τον Χριστοβασίλη όµως για δεύτερη φορά, σε ό,τι έχει να κάνει µε την άδεια για να παίξει Ευρώπη, να τα έχει κάνει µούτι.

Ο Κοντονής είναι σαν τη Λερναία Υδρα: Ενα κεφάλι κόβεις δύο φυτρώνουν

ΕΙΝΑΙ πλέον βέβαιο: Αυτός ο Κοντονής δεν παλεύεται µε τίποτα. Ανίκητος είναι. Σαν τη Λερναία Υδρα: Ενα κεφάλι του κόβουνε, δύο φυτρώνουνε. Και χωρίς να υπάρχει Ηρακλής, να τον φέρει βόλτα. Και να λέει αρλούµπες και σαχλαµάρες όταν µιλάει στους δηµοσιογράφους, είναι κατανοητό. Ποιος να τολµήσει να του πει «Υπουργέ µου, αυτά που λες δεν γίνονται ούτε στο σινεµά»; Κανείς. Μουγγοθόδωροι είναι όλοι τους. Ακόµα και στη Βουλή, όµως, όπου υποτίθεται ότι Αδωνις, Λοβέρδος και σία ασκούν σκληρή αντιπολίτευση, φωνασκώντας και κάνοντας κάθε φορά ατοµικό ρεκόρ στα ντεσιµπέλ, είναι ακόµα χειρότερος. Και για του λόγου το αληθές, ιδού ένα µικρό απόσπασµα της «Κοντονιάδας» στη Βουλή, σχετικά µε το αθλητικό Νοµοσχέδιο:

«Υπάρχουν ΠΑΕ, εµπορικές εταιρείες δηλαδή, που έχουν εισοδήµατα απ' αυτήν τη δραστηριότητα, που δεν πληρώνουν τα στάδια στα οποία παίζουν. Πώς είναι δυνατόν να συµβαίνει αυτό; Αυτό ρυθµίζουµε µε το παρόν Νοµοσχέδιο». Δηλαδή, το ισχύον νοµικό πλαίσιο δεν επαρκεί για την είσπραξη των χρηµάτων. Υπάρχει κενό νόµου, που επιτρέπει σε όσους χρησιµοποιούν ΟΑΚΑ, ΣΕΦ και λοιπά κρατικά ή δηµοτικά στάδια να παίζουν χωρίς να πληρώνουν; Και τα λέει αυτά ένας υπουργός χωρίς να ντρέπεται. Και τα χαϊβάνια της αντιπολίτευσης κάθονται και τον ακούνε. Οτι δεν υπάρχουν Νόµοι για κατασχέσεις. Δεν υπάρχουν νόµοι για εξώσεις. Σε ποιο σινεµά παίζεται αυτό το έργο που λέει ο Κοντονής (φωτό), να πάµε να το δούµε;

ΕΡΩΤΗΣΗ
Σε ποια οµάδα έχει κλείσει εδώ κι έναν µήνα ο Χάβος;

Εννοείται ότι αν κάποιος παραβιάσει τους περιοριστικούς όρους, προφυλακίζεται.
-Observer

Πηγή: Goal