Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος γράφει στο blog του για την ευκαιρία που έχασε ο Παναθηναϊκός να κάνει... ποδαρικό στη Βαρκελώνη και την πρόκριση στο Φάιναλ Φορ.
Ο Ολυμπιακός συνέτριψε τη Σιένα και έκανε το 1-0. Ο Παναθηναϊκός έχασε την ευκαιρία για… ποδαρικό με «διπλό» στη Βαρκελώνη. Η ουσία, όμως, μετά τα πρώτα παιχνίδια είναι μια και δεν αλλάζει με κανένα αποτέλεσμα: η ομάδα που θα κάνει τρεις νίκες είναι αυτή που προκρίνεται στο φάιναλ-φορ.
Σιγά την… αποκάλυψη. Άλλο να το λες (να το γράφεις ή να το διαβάζεις) κι άλλο να το πιστεύεις. Οι «ερυθρόλευκοι» που σάρωσαν τους Ιταλούς έχουν τώρα τις ίδιες ακριβώς πιθανότητες να πάνε Βαρκελώνη, όσες αν είχαν αν κερδίσει με ένα καλάθι διαφορά.
Οι 48 πόντοι και τα ρεκόρ είναι καλά για τον κόσμο και φυσικά τους δημοσιογράφους. Όσο για την ψυχολογία; Η Σιένα θα είναι και σήμερα… ζαλισμένη από το ηχηρότατο χαστούκι, αλλά το κλίμα είναι εύκολο να αντιστραφεί για παράδειγμα με δύο γρήγορα καλάθια στο ν 2 προημιτελικό.
Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα τόσο γρήγορο, που όλα αλλάζουν σε μια στιγμή. Σε μια φάση. Κατά τη γνώμη μου το αποτέλεσμα των πρώτων αγώνων είναι… χειρότερο για τον Παναθηναϊκό, με την έννοια ότι μετά την πολύ καλή προσπάθεια που έγινε, το «τριφύλλι» πρέπει να… γεμίσει και πάλι ψυχολογικά, να συγκεντρωθεί και να παλέψει ξανά απέναντι σε έναν πολύ καλό αντίπαλο.
Κόκκινοι από το... ξύλο
Για το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Σιένα λίγα πράγματα μπορεί να πει κανείς. Τα νούμερα τα λένε όλα: μηδέν δίποντα για τους Ιταλούς στο πρώτο δεκάλεπτο, ξεκίνημα 19-0, 9 πόντοι σε ένα ημίχρονο.
Το πώς και το γιατί είναι το ζητούμενο. Όπως είπε κι ο Βαγγέλης Αγγέλου στο συνδρομητικό κανάλι οι παίκτες του Πιανιτζάνι ήρθαν αποφασισμένοι να παίξουν σκληρά τους Πειραιώτες. Από τη στιγμή, όμως, που έγινε το αντίθετο (το «ξύλο» το έριξαν οι γηπεδούχοι που έδειξαν έτοιμοι στο 100% πνευματικά για ένα τέτοιο παιχνίδι)... κόμπλαραν. Από εκεί και πέρα έχασαν και κάποια εύκολα καλάθια, με τους ψηλούς του Ίβκοβιτς να κάνουν εξαιρετική δουλειά στο να μαρκάρουν όσο περισσότερο μπορούν τα σουτ.
Τα πράγματα έγιναν ευκολότερα για τον Ολυμπιακό όταν το κλίμα του αγώνα… πήρε από κάτω την Μοντεπάσκι. Οι παίκτες που έχαναν τη μια προσπάθεια μετά την άλλη, άρχισαν να χαλάνε και τις επιλογές τους. Δεν έκαναν το σουτ που έπρεπε και κατέληγαν να εκτελούν στο τέλος των 24’’ απέναντι σε άμυνα. Ή επιχειρούσαν να φτάσουν εξ επαφής για να σουτάρουν, αντί να κάνουν μια μακρινή μεν, αλλά υπό καλύτερες συνθήκες δε προσπάθεια.
Από τακτικής πλευράς οι «ερυθρόλευκοι» έστειλαν τους περιφερειακούς της Σιένα μες στο καλάθι και στα μεγάλα κορμιά των ψηλών και πέτυχαν διάνα. Αυτή η επιλογή σε συνδυασμό με την πίεση σε όλο το γήπεδο (λόγω της λειψανδρίας των Ιταλών σε «κοντούς» και κυρίως δημιουργούς), έδωσε το έναυσμα για τη νίκη.
Είχε ενδιαφέρον, βέβαια κι η προσέγγιση του Πιανιτζάνι που έπαιξε με την ψυχολογία και κυρίως τον εγωισμό των παικτών του. Με το παιχνίδι να «χάνεται» ουσιαστικά στο ξεκίνημα, δεν άνοιξε όλα τα χαρτιά του. Αντίθετα βρήκε την ευκαιρία να ρίξει το παρκέ και τον ΜακΚάλεμπ, περισσότερο για να τον βάλει στο κλίμα και να τον «ετοιμάσει» για τα άλλα παιχνίδια.
Το ματς εκεί που ήθελε
Ο Παναθηναϊκός από την άλλη έπαιξε πολύ καλά στη Βαρκελώνη. Ίσως να άξιζε να κερδίζει κιόλας. Ίσως να το έκανε αν η Μπαρτσελόνα δεν έβαζε και κάποια μεγάλα σουτ. Βέβαια έβαλαν κι οι «πράσινοι» τέτοια, μόνο που η μπάλα στα χέρια τους (λόγω έδρας) ζυγίζει λιγότερο στα συγκεκριμένα παιχνίδια.
Οι «πράσινοι» κατάφεραν να ελέγξουν τον ρυθμό. Απέφυγαν τις βιαστικές επιθέσεις (αρκετό low-post για να «παγώσει» το τέμπο), πίεσαν τον αντίπαλο στο επιθετικό ριμπάουντ και γενικότερα δεν δέχτηκαν εύκολα καλάθια στον αιφνιδιασμό. Συνολικά η αμυντική τους λειτουργία ήταν πολύ καλή, με το «υψηλό» 83-82 να είναι παραπλανητικό, διότι κι οι δύο ομάδες είχαν πολύ υψηλά ποσοστά αποτέλεσμα της καλής τους μέρας κι όχι της… χαλάρωσης στα μετόπισθεν.
Το πολύ σημαντικό που είχε ο Παναθηναϊκός είναι ότι η ομάδα έμεινε «φρέσκια» χωρίς να χάσει το ρυθμό της. Δηλαδή ο Καλάθης έπαιξε 20 λεπτά και σήκωσε βάρος από τους ώμους του Διαμαντίδη, που μεταφράστηκαν με την πολύ ποιοτική εμφάνιση του αρχηγού του «τριφυλλιού». Ακόμη προστέθηκε και μια λύση με την παρουσία του Μάριτς, ενός σκληρού ψηλού που μπορεί να κάνει φθορά στη φροντ-λάιν των Καταλανών.
Είδαμε και σύνθετες άμυνες! Όλα στο παιχνίδι. Παλιά ο Ομπράντοβιτς σπανίως δοκίμαζε άμυνες ζώνης, ωστόσο, γνωρίζει καλά ότι είναι δύσκολο να παίξει κανείς τη Μπαρτσελόνα στα ίσα. Πρέπει να παίξει με το μυαλό των παικτών της. Εξού και το "τέσσερις ζώνη και ένας μαν-του-μαν" με στόχο τον Ναβάρο, που είχε αποτέλεσμα. Σίγουρα θα δούμε κι άλλα στη συνέχεια της σειράς.
Όσο για το «κέρδος» του Παναθηναϊκού; Δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι έφερε την Μπαρτσελόνα στα μέτρα του. Και με τον τρόπο παιχνιδιού, αλλά και με το μήνυμα που έστειλε ότι μπορεί να κερδίσει στη Βαρκελώνη και να πάρει το εισιτήριο… επιστροφής για το φάιναλ-φορ. Μην ξεχνάμε ότι κάπως έτσι πήγε κι η σειρά των "μπλαουγράνα" με τη Ρεάλ. Το "γύρισε" στο πρώτο ματς η Μπαρτσελόνα, για να χάσει στο δεύτερο.
Κι αυτή η σειρά, όμως, φαίνεται ότι έχει πολύ δρόμο. Το ίδιο ισχύει και για τον Ολυμπιακό. Ο δρόμος είναι μακρύς. Άλλοτε με λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας κι άλλες με στροφές. Η απόσταση ισοδυναμεί σταθερά με τρεις νίκες. Ο Ολυμπιακός δεν κάλυψε παραπάνω μέτρα με τη διαφορά. Ακόμη βρίσκεται στο 1/3 της απόστασης. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Πηγή: sport24.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις