Το καρέ των el clasico, η Σακίρα, ο προκλητικός Φέργκιουσον και η μίμηση του Ζήκου από τον Κυριάκο Παπαδόπουλο.
Τι είδαμε
Τη δικαίωση του Μουρίνιο. Με ένα σμπάρο, δύο τριγώνια για τον Πορτογάλο τεχνικό. Αφενός, αποτίναξε πλήρως τον τίτλο του αμυντικογενή προπονητή, μία "ρετσινιά" που του "κόλλησαν" για ολόκληρη την καριέρα του ορισμένα ευρωπαϊκά παιχνίδια της σεζόν 2009-2010 με την Ίντερ. Η σύγχυση της τακτικής προεργασίας με την μαζική άμυνα "καταβαράθρωσε" τη φήμη του "Special One", στοιχείο που διορθώνεται με τον καιρό στη Ρεάλ Μαδρίτης. Αφετέρου, ο Μουρίνιο παίρνει το "αίμα" του πίσω για την κόντρα που είχε με τον Χόρχε Βαλδάνο σχετικά με την ανάγκη (ή μη) απόκτησης επιθετικού, ειδικά μετά τον τραυματισμό του Γκονσάλο Ιγκουαίν. Η εμμονή του Πορτογάλου έφερε τον Εμανουέλ Αντεμπαγιόρ στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου" και με τα 2 τέρματα του Τογκολέζου φορ κόντρα στην... αγαπημένη αντίπαλό του (έφτασε τα 10 σε 13 αγώνες κόντρα στην Τότεναμ) έδωσε ακόμα ένα λάκτισμα κάτω από την ζώνη στον απερχόμενο τεχνικό διευθυντή των "μερέγκες".
Το μεγαλείο Φέργκιουσον. Είναι 69 χρονών και έβαλε πίσω του αισίως το 173ο παιχνίδι στο Champions League ως τεχνικός της Γιουνάιτεντ. Παρ' όλα αυτά, φροντίζει κάθε τόσο να υπενθυμίζει ότι παραμένει το ίδιο "ζωντανός" και πανούργος όσο στα χρόνια του στην Αμπερντίν. Στο παιχνίδι πρωταθλήματος κόντρα στη Γουέστ Χαμ το περασμένο Σάββατο, τοποθέτησε τον Ράιαν Γκιγκς (ο οποίος κόντρα στην Τσέλσι έγινε ο πιο γηραιός παίκτης του συλλόγου στη διοργάνωση, ξεπερνώντας την επίδοση του Λοράν Μπλαν σε ηλικία 37 ετών και 128 ημερών) σε θέση αριστερού μπακ και σε συνδυασμό με την εκτελεστική δεινότητα του Γουέιν Ρούνεϊ έκανε την ανατροπή από το 2-0. Στο "Στάμφορντ Μπριτζ", η κακοδαιμονία τον χτύπησε ξανά, αλλά παρά τον τραυματισμό του Ράφαελ ντα Σίλβα, δεν τα έχασε. Τοποθέτησε τον Αντόνιο Βαλένσια σε ρόλο δεξιού μπακ, έβαλε τον Λουίς Νάνι μπροστά του (ως αλλαγή) και "καρπώθηκε" τα οφέλη, μιας και κινδύνεψε ελάχιστα από εκείνη την πτέρυγα, που ήταν συνάμα η πιο απειλητική στα τελευταία λεπτά που πίεζε η Τσέλσι. Ο Βαλένσια, παρά τα 39 λεπτά του σε μία άγνωστη θέση, δημιούργησε τις περισσότερες ευκαιρίες σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον παίκτη του γηπέδου και η Γιουνάιτεντ συνέχισε με "καθαρό" παθητικό στα φετινά εκτός έδρας ματς της διοργάνωσης (Βαλένθια, Μπούρσασπορ, Ρέιντζερς, Μαρσέιγ, Τσέλσι). Ο Σκοτσέζος επέμεινε, παράλληλα, στον Μάικλ Κάρικ που δέχθηκε πολλά "πυρά" από τον Τύπο της χώρας του τον τελευταίο καιρό, με συνέπεια ο Άγγλος να του ανταποδώσει την εμπιστοσύνη, παίρνοντας τον τίτλο του MVP στο εν λόγω παιχνίδι. Τέλος, εξακολουθεί να στηρίζει με κάθε τρόπο τον Ρούνεϊ, ο οποίος πλέον μετρά 7 γκολ στα τελευταία 8 ματς, έχει σημειώσει τα 5 από τα τελευταία 7 των "κόκκινων διαβόλων" στον θεσμό και με αυτό που σημείωσε στο Λονδίνο έφτασε τα 23 ευρωπαϊκά, ξεπερνώντας στη σχετική λίστα (5ος πλέον) τον "θρυλικό" Μπόμπι Τσάρλτον. Κι επειδή ο προπονητής Φέργκιουσον δεν είναι επιβλητικός μόνο από την άκρη του πάγκου, αλλά και μπροστά από ένα μικρόφωνο, για το πέναλτι που ζήτησε η Τσέλσι στην ανατροπή του Ραμίρες δήλωσε πως "εάν ήταν πέναλτι, είναι η πρώτη υπέρ μας απόφαση μετά από 7 χρόνια, οπότε δεν αισθάνομαι ένοχος γι' αυτό"...
Τον αρχισκόρερ της Ευρώπης, Ραούλ. Πλέον είναι κι επίσημο. Όσο κι αν ο ίδιος δηλώνει ότι προσμένει σε επιστροφή του Φίλιπο Ιντζάγκι και επιθυμεί να δει τον Ιταλό να σκοράρει ξανά, δεν κινδυνεύει. Ο Ραούλ είναι πλέον ο αρχισκόρερ των διεθνών διασυλλογικών διοργάνωσεων από την ζώνη της UEFA, φτάνοντας τα 71 τέρματα. Το καλοκαίρι, όπως επεσήμανε και ο ίδιος, αποχώρησε από την Ρεάλ Μαδρίτης οικειοθελώς (και δεν τον έδιωξε ο Ζοζέ Μουρίνιο) και επέλεξε τη Σάλκε για να συνεχίσει στο ίδιο υψηλό επίπεδο και να καταρρίψει τα ρεκόρ του Γκερντ Μίλερ. Το πέτυχε με το παραπάνω, αφού με 70 γκολ στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και 1 στο Διηπειρωτικό, όχι μόνο είναι ο πρώτος σκόρερ του θεσμού, αλλά και όλων των διασυλλογικών διοργανώσεων, ξεπερνώντας τα 70 γκολ που έχει σημειώσει ο μεγάλος αντίπαλός του, ο "Σούπερ Πίπο", σε Champions League, Κύπελλο Κυπελλούχων, Κύπελλο UEFA, Διηπειρωτικά και Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων. Εδώ και 2 αγώνες, μάλιστα, ο 35χρονος Ραούλ κατέχει τα πρωτεία και σε συμμετοχές στη διοργάνωση έχοντας 141 σε όλα τα παιχνίδια (προκριματικά, τελική φάση, Κύπελλο Κυπελλούχων) έναντι 139 του Πάολο Μαλντίνι και 139 στο Champions League έναντι 123 του Ράιαν Γκιγκς). Ισοφάρισε δε το ρεκόρ του Κλάρενς Ζέεντορφ σε συμμετοχές σε νοκ άουτ αγώνες (43) και αναμένεται να το καταρρίψει στον επαναληπτικό προημιτελικό. Ο Ζούλιο Σέζαρ ήταν ο 140ός διαφορετικός τερματοφύλακας που νίκησε στην καριέρα του, έχοντας σκοράρει εναντίον 78 αντιπάλων σε 59 γήπεδα. Στη διοργάνωση, έχει σκοράρει εναντίον των περισσοτέρων διαφορετικών ομάδων (34), με τον Ρουντ φαν Νίστελροϊ να ακολουθεί (25). Τέλος, ο "ξεγραμμένος" για πολλούς Ραούλ είναι ο 3ος Ισπανός σκόρερ τη φετινή σεζόν, μετά τους Ντάβιντ Βίγια (21) και Πέδρο (20) με 17 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις (όσα έχουν ο Ρομπέρτο Σολδάδο και Άλβαρο Νεγρέδο).
Τι δεν είδαμε
Την πιο παραγωγική επιθετική τριπλέτα. Λιονέλ Μέσι, Ντάβιντ Βίγια και Πέδρο αποτελούν εδώ και καιρό την πιο παραγωγική επιθετική τριπλέτα του κόσμου για φέτος και η συγκομιδή τερμάτων τους υποσκελίζουν ακόμα και την συνολική επιθετική παραγωγή των περισσοτέρων ομάδων της Primera Division. Παρ' όλα αυτά, το τελευταίο σφύριγμα στο ματς με τη Σαχτάρ Ντόνετσκ συνοδεύτηκε από ένα περίεργο στατιστικό. Αυτό σίγουρα δεν ήταν οι 116 πετυχημένες πάσες (94%) του Τσάβι, ούτε η 9η φετινή πεντάρα (έχει και μία οκτάρα), ούτε η ισοφάριση του αήττητου σερί 9 αγώνων στη διοργάνωση, ούτε ότι ο Αντρές Ινιέστα παρέμεινε αήττητος σε αγώνα που έχει σκοράρει (28 νίκες και 3 ισοπαλίες με την Μπαρτσελόνα, 8 νίκες και 1 ισοπαλία με την Ισπανία). Το άξιο αναφοράς στοιχείο είναι το γεγονός ότι από τα τελευταία 10 γκολ που έχουν σημειώσει οι "μπλαουγκράνα", ούτε 1 δεν έχει επιτευχθεί από τους 3 βασικούς επιθετικούς της. Ο Πέδρο άρχισε από τον πάγκο και στα λίγα λεπτά σε αυτό το ματς που πέρασε ως αλλαγή δεν έσπασε την "κατάρα", ο Βίγια έφτασε τα 544 λεπτά δίχως γκολ, ενώ ο Μέσι, ανήμερα του προσωπικού θριάμβου κόντρα στην Άρσεναλ με το καρέ τερμάτων (πριν από ένα χρόνο), έμεινε "άσφαιρος" για 4ο σερί ματς (το χειρότερο σερί είναι τα 5 ματς του περασμένου Απριλίου, 3 παιχνίδια πρωταθλήματος και 3 Champions League). Είναι φυσικό, λοιπόν, τα φώτα της δημοσιότητας να στρέφονται αλλού και η Σακίρα να δράττεται της ευκαιρίας ώστε να γράψει στον λογαριασμό της στο Twitter: "Ζήτω η Μπάρτσα και ζήτω το νούμερο 3 της"...
Το γνώρισμα της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Εάν η Ίντερ έγινε γνωστή για ένα πράγμα την περσινή σεζόν, που την έφερε στην κορυφή όλων των διοργανώσεων, είναι η αμυντική γραμμή της. Ακατάβλητη, αδιαπέραστη, αειθαλής. Λίγους μήνες αργότερα, αυτή η αρετή έχει μετατραπεί σε κατάρα. Οι Λούσιο και Βάλτερ Σάμουελ, το βασικό δίδυμο των στόπερ την περσινή σεζόν, απουσίασαν από το ματς με τη Σάλκε και οι "νερατζούρι" δέχθηκαν 5 γκολ εντός έδρας. Δικαιολογία; Καμία. Η ομάδα του Λεονάρντο, όπως περιπαικτικά έγραδαν οι Ιταλοί, θυμίζει ομάδα του Ζντένεκ Ζέμαν. Εάν ο Μουρίνιο δεν είχε υποχρεώσεις την ίδια στιγμή για λογαριασμό της Ρεάλ Μαδρίτης θα τραβούσε τα μαλλιά του από αυτά που κάνει στο δημιούργημά του ο... επίσημος διάδοχός του. Με τον Ράφα Μπενίτεθ έχει κάκιστες σχέσεις, ωστόσο ο Βραζιλιάνος τεχνικός πήρε το χρίσμα του Πορτογάλου προτού αναλάβει την Ίντερ, αλλά στους 4 μήνες που βρίσκεται στον πάγκο της, έχει αλλάξει πολλά πράγματα. Η Ίντερ, πλέον, είναι μία ομάδα που επιχειρεί να σκοράρει περισσότερες φορές από όσα γκολ θα δεχθεί και το επιδιώξει με τελείως παράλογο τρόπο. Οι 3 μέσοι που την περσινή σεζόν, στα δύσκολα ματς σε Ιταλία και Ευρώπη, μετατρέπονταν στην πρώτη γραμμή οπισθοφυλακής πλέον έχουν προπονητική εντολή να μην γυρίζουν πίσω όταν χάνεται η κατοχής της μπάλας, αλλά να πιέζουν ψηλά. Με τα χρόνια να είναι αμείλικτα, κάτι τέτοιο αποδεικνύεται αδύνατο απέναντι σε γρήγορους παίκτες και τα ματς με τη Μίλαν και τη Σάλκε είναι ενδεικτικά. Συν αυτώ, η παρουσία του Κρίστιαν Κίβου στο κέντρο της άμυνας και του Χαβιέρ Ζανέτι (συμπλήρωσε 140 συμμετοχές στον θεσμό και είναι ο 2ος μη Ευρωπαίος μετά τον Ρομπέρτο Κάρλος που έχει 141) στο αριστερό άκρο καταλήγει ζημιογόνος. Τα ασυμμάζευτα δεν μπορεί να τα διορθώσει ο Αντρέα Ρανόκια όταν βρίσκεται σε κακή μέρα (αν και είχε αρκετές θετικές επεμβάσεις) και το αποτέλεσμα είναι μία ανεπανάληπτη πανωλεθρία για μία ομάδα που πέφτει με την ταχύτητα του φωτός από το ποδοσφαιρικό ζενίθ.
Την εμπειρία της Τότεναμ. Η πρώτη συμμετοχή των "πετεινών" στη διοργάνωση και η πρόκρισή της στα προημιτελικά σαφώς και δεν μπορεί να βρει προετοιμασμένους για το επίπεδο προπονητή και παίκτες. Αυτό αποδεικνύει το γεγονός ότι οι Λονδρέζοι είναι η ομάδα που έχει σημειώσει τα περισσότερα τέρματα στον θεσμό, αλλά και αυτή που έχει δεχθεί επίσης τα περισσότερα γκολ. Η αδυναμία να σταθεί στο εν λόγω επίπεδο, και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, να παίξει σωστή άμυνα σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να προχωρήσει ακόμη περισσότερο, δεν της είχε στοιχήσει μέχρι στιγμής. Τώρα, όμως, απέναντι σε ομάδα, παίκτες και προπονητή που έχουν φάει με τα "κουτάλια" τη διοργάνωση, φάνηκαν οι αδυναμίες του "Δαβίδ". Το man-to-man του Τζερμέιν Τζίνας στον Εμανουέλ Αντεμπαγιόρ κατά το 1ο γκολ της Ρεάλ, το γεγονός ότι ο Πίτερ Κράουτς νόμιζε πως αγωνίζεται ακόμη ενώπιον σφυριχτρών από την Αγγλία, η χρησιμοποίηση του Ράφαελ φαν ντερ Φάαρτ, τη στιγμή που η Τότεναμ ήθελε να παίξει με βαθιές μπαλιές, η αδυναμία/ασθένεια/φοβία του Άαρον Λένον πριν την έναρξη αγώνα κι ενώ το όνομά του βρισκόταν στην ενδεκάδα (αποσύρθηκε τελευταία στιγμή, με τον Τζίνας να παίρνει τη θέση του) είναι μερικά από τα στοιχεία που δείχνουν ότι η Τότεναμ, παρά τα όσα έδειξε στον όμιλο (ή καλύτερα, μαζί με τα όσα έδειξε στον όμιλο) δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με τις υπόλοιπες ομάδες.
Πηγή: contra.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις