Γιατί τα Χριστούγεννα από γιορτή περισυλλογής και οικογενειακής συνεύρεσης κατήντησε σε... όργιο καταναλωτισμού. Η στήλη «Politically Correct» αναλύει το φαινόμενο της μετατροπής του πολίτη σε πελάτη...
Χριστούγεννα λοιπόν σήμερα, ημέρα χαράς, περισυλλογής, συλλογικότητας και οικογενειακής συνεύρεσης. Ωστόσο, αυτό που μπορεί κανείς να παρατηρήσει αν γυρίσει λίγο είναι ότι δίπλα στην Ελλάδα της κατανάλωσης, των ακριβών εδεσμάτων και διακοπών, των Attica, των Golden Hall και των Mall είναι οι τριακόσιες χιλιάδες οικογένειες που στερούνται ηλεκτρικό ρεύμα, είναι οι χιλιάδες άστεγοι και μοναχικοί άνθρωποι, είναι το ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι είναι η αιθαλομίχλη από τα τζάκια λόγω της έλλειψης χρημάτων για πετρέλαιο. Είναι τα δυο άκρα της κοινωνίας που η απόστασή τους μεγαλώνει, αλλά και το μέγεθός τους μεγαλώνει ιδίως στο «κάτω άκρο» καθώς εντάσσονται πλέον στους νεόπτωχους και εκείνοι που ακόμα εργάζονται και στον ιδιωτικό τομέα (μικρά μαγαζιά που απλά συντηρούνται, υπάλληλοι που τους χρωστάνε μισθούς) αλλά και στον δημόσιο τομέα με τις συντριπτικές μειώσεις των μισθών.
Η ελπίδα που διαφαίνεται από τα χείλη της κυβέρνησης είναι ότι η πολυπόθητη ανάπτυξη έρχεται… ωστόσο η «ανάπτυξη» που έρχεται είναι μια πορεία μοναχική, όπου το άτομο είναι «υπεύθυνο» για της πράξεις του, για την επιτυχία, για την αποτυχία του. Η κοινωνία και κατ’ επέκταση το «κράτος» δεν ασχολούνται με ζητήματα όπως ο περιορισμός της φτώχειας, η μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων. Οι βασικές λειτουργίες του κοινωνικού κράτους όπως η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση, η πρόνοια θεωρούνται πλέον «ακριβές», υπηρεσίες μεγάλου κόστους / σπάταλες και αναποτελεσματικές που ναρκοθετούν την πολιτική για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και πρωτογενές πλεόνασμα. Η πολιτική αυτή που ουσιαστικά διαφοροποιεί τις λειτουργίες του κράτους όπως τις γνωρίζαμε στην Ελλάδα από το 1974 μετά την πτώση της δικτατορίας, δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα της κρίσης, αλλά είναι μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 με βάση το ιδεολόγημα του νεοφιλελευθερισμού, στις ΗΠΑ με τον Ρ. Ρέηγκαν και στο Ην. Βασίλειο με την Μ. Θάτσερ στην πρωτοπορία, μια τάση που κυριαρχεί σε όλες τις χώρες και στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1990.
Τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της πολιτικής είναι η αλλαγή της σχέσης δημοσίου-ιδιωτικού με τον περιορισμό του δημόσιου τομέα διαμέσου της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων των δημόσιων επιχειρήσεων, της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, της μείωσης των προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων, της εισαγωγής Ανεξάρτητων Αρχών και της εκχώρησης κρατικών λειτουργιών σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η μετατροπή του πολίτη σε πελάτη, ενώ το κράτος «αποσύρεται» από βασικές λειτουργίες ιδίως εκείνες του κοινωνικού κράτους που είναι αναγκαίες για την προαγωγή της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Έτσι, ο νέος ατομικισμός που προάγεται διαμέσου του κοινωνικού αυτοματισμού (η μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης) οδηγεί τελικά στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της ζωής μας μακριά από συλλογικότητες και κοινή πορεία. Στο πλαίσιο αυτό, ας ιδιωτικοποιήσουμε λοιπόν τα Χριστούγεννα, τουλάχιστον να μείνει κάτι και στο ΤΑΙΠΕΔ για να μειωθεί το χρέος της χώρας.
Χρύσανθος Τάσσης
Δρ. Πολιτικής Επιστήμης, διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις