Βαρκελώνη μέρα τρίτη και τα μάτια πλέον έχουν βαρύνει. Είναι η ώρα για να ξεκουραστεί ο πολεμιστής, αφού η μάχη συνεχίζεται και μάλιστα, την Κυριακή κορυφώνεται.
Από το πρωί υπήρχε κίνηση στο ξενοδοχείο. Διάφοροι τύπου με πράσινα έρχονταν για να πάρουν ένα εισιτήριο, μία πρόσκληση, κάτι τέλος πάντων για να μπουν το απόγευμα στο γήπεδο. Κάποιες φορές οι τιμές ξέφυγαν, μα και πάλι, το πάθος για να δει ο κόσμος που έκανε το ταξίδι τον Παναθηναϊκό, αυτόν τον Παναθηναϊκό τον μπασκετικό, ξεχείλιζε.
Το όλο θέμα παίχτηκε πάντως κατά τις 4 το απόγευμα. Τότε, κατέφθασαν μιλούνια άνθρωποι με τα μπαγκάζια τους και κάτι κίτρινο πάνω τους, ένα μπλουζάκι, ένα μαντήλι, μία τσάντα, κάτι που να παραπέμπει σε Μακάμπι. Ναι, αυτήν που θα αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός στον τελικό...
Στο γήπεδο, το πάρτι άρχισε από νωρίς. Οι παίκτες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς έπαιξαν μέχρι το μέσο του κοντέρ, επειδή είναι αυτοί όμως κέρδισαν. So what? «Μισή νίκη», μου είπε ένα στέλεχος της ομάδας, στιγμές μόλις εξασφαλίστηκε η πρόκριση. «Ας μην τρελαινόμαστε», πρόσθεσε φεύγοντας. Εγώ, βέβαια, κάθισα να σιγοντάρω λέγοντας πως για σήμερα αυτό μπορούσες να κάνεις, μισή νίκη, να προκριθείς στον τελικό, και μεθαύριο κάνε το άλλο κόλπο. Είναι αξιοθαύμαστο το αποτέλεσμα της εμπειρίας όμως, αυτοί που έχουν ξαναπερπατήσει το μονοπάτι γνωρίζουν καλά πως πριν να… τραγουδήσει η χοντρή, πριν τέλος πάντων σηκώσει ο Διαμαντίδης την κούπα, τίποτα δεν έχει κατακτηθεί. Τίποτα; Ε, όχι δα, δεν θα γίνουμε εξολοκλήρου αμερικανάκια…
Ο Ζήσης από την άλλη, ήταν ντυμένος από απογοήτευση. «Θα είσαι στον τελικό με τον Παναθηναϊκό;», τον ρώτησα. «Ε, ναι», κόμπιασε, μέσα στην πίκρα του, λες και του έριχνα αλάτι στην πληγή. «Ελληνική ομάδα είναι, μαζί της θα είμαι».
Και μετά; Ήρθε ο έρωτας! Αυτός που έχουν οι οπαδοί της Μακάμπι με τα τρομερά μωρά του Ντέιβιντ Μπλατ. Οι άνθρωποι, 5.000 από δαύτους, έστησαν ένα μοναδικό πάρτι κι αυτό ακριβώς το πνεύμα είναι που θα κάνει δύσκολη την Κυριακή τη Μακάμπι. Συν τον Σχορτσανίτη που έχει καλή παράδοση απέναντι στους ψηλούς του Παναθηναϊκού, μα, από την άλλη, και οι «πράσινοι» ξέρουν πώς να τον αντιμετωπίσουν. Του κλείνεις την πρώτη ντρίπλα, έρχεται βοήθεια δεύτερος παίκτης και όλα τα άλλα γίνονται…
Με το που τελείωσαν οι αγώνες, πάντως, ξεκίνησε η διαδικασία προσέγγισης της Σιένα και της Ρεάλ. Τα εισιτήρια των οπαδών τους είναι άχρηστα πλέον, και οι περισσότεροι θα πάρουν το δρόμο της επιστροφής. Πόσα θα εξασφαλιστούν για να κάνουν τελευταία στιγμή το ταξίδι από την πατρίδα;
Εμείς, παρακαλούσαμε για να κερδίσει ο Παναθηναϊκός. Συν όλων των άλλων λόγων, κάποιος με ρώτησε, τι θα ήθελα, αν ένας αποκλεισμός θα μετέτρεπε τον υπόλοιπο χρόνο στη Βαρκελώνη σε διακοπές. «Ας κερδίσει η ομάδα κι ας τρέχουμε», αποκρίθηκα.
Ούτως ή άλλως, τους Κήπους του Γκαουντί θα τρέξουμε αύριο για να τους δούμε. Όπως και τα συντριβάνια που ανάβουν το βράδυ και συγκεντρώνεται πλήθος χιλιάδων ανθρώπων για να δει το παιχνίδι με το φως και το νερό. Ποιος είπε, όμως, πως η διαρκής ενασχόληση με το μπάσκετ υπολείπεται ομορφιάς;
Πηγή: Contra.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις