ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας. Υποτίθεται. Γιατί επί της ουσίας παπάρια μάντολες. Γκαζοζέν, όπως λέει ο Αλέφαντος.
Γράφει ο Κώστας Καίσαρης.
Και δεν μιλάμε για εξτρίμ καταστάσεις όπως η χθεσινή έφοδος των ταξιτζήδων σε αεροδρόμιο και λιμάνι λες και επρόκειτο για τα χειμερινά ανάκτορα του τσάρου. Λέμε για νορμάλ: Παρασκευή απόγευμα, λοιπόν, στο λιμάνι της Ραφήνας. Το «γρήγορο» για Τήνο-Μύκονο φεύγει στις τεσσεράμισι.
Διακόσοι τόσοι νοματαίοι περιμένουνε με τα μπαγκάζια στα χέρια. Αν και «γρήγορο» όμως, δεν είχε ξεκινήσει ποτέ. Είχε μείνει λόγω βλάβης στη Μύκονο. Πότε το μάθανε αυτό οι επιβάτες που περιμένανε; Στις 4 και 25 στόμα με στόμα: Οτι την κάτσαμε τη βάρκα. Με κάποιους μάλιστα να έχουνε τηλεφωνήσει στις 4 μ.μ. στο Λιμεναρχείο και να τους έχουν απαντήσει ότι όλα είναι ΟΚ. Κι εντάξει. Και οι βλάβες μέσα στο πρόγραμμα είναι. Οταν όμως ξέρεις σαν Λιμεναρχείο και σαν εταιρεία ότι το πλοίο δεν έχει καν ξεκινήσει πριν δυόμισι ώρες για τη Ραφήνα, ενημερώνεις τον κόσμο. Για λιμάνι μιλάμε.
Αλλος έχει πάει μια ώρα πριν και περιμένει. Μ' ένα μεγάφωνο, λοιπόν, με μια ντουντούκα, ενημερώνεις έγκαιρα τον κόσμο να κάνει το κουμάντο του. Κόσμος κάθε διαλογής: Από τουρίστες που έχουνε φύγει από τα ξενοδοχεία τους και δεν έχουνε πού να κοιμηθούνε. Από οικογένειες προσκυνητών της Τήνου με μικρά παιδιά. Από βιζιτούδες που πάνε να κάνουνε ένα εξτραδάκι το Σαββατοκύριακο στη Μύκονο. Ο καθείς, λοιπόν, θα κάνει το κουμάντο του. Αλλος θα γυρίσει τα πίσω μπρος στο σπίτι του. Αλλος θα ψαχτεί να βρει πτήση με το αεροπλάνο.
Αλλος να βρει λύση μέσω Πειραιά. Αλλος θα πάει να βγάλει εισιτήριο με το πλοίο της γραμμής, τον «Θεολόγο», που έφευγε στις πεντέμισι και σε πέντε ώρες θα είχε φτάσει. Εν πάση περιπτώσει, αν είσαι σοβαρό κράτος, αν είσαι σοβαρό Λιμεναρχείο, αν είσαι σοβαρή εταιρεία, σέβεσαι τον πελάτη. Σέβεσαι αυτόν που πληρώνει. Και τον ενημερώνεις έγκαιρα. Αν είσαι το μπουρδέλο που λέγεται Ελλάδα, τον γράφεις στα παπάρια σου. Το μαθαίνει στο παραπέντε και μένει κάγκελο με τις βαλίτσες στο χέρι. Και τρέχουνε σαν τους τρελούς διακόσιοι τόσοι νοματαίοι να πατάει ο ένας τον άλλον μπας και προλάβουνε να κόψουνε κάποια από τα λίγα εισιτήρια που έχουνε απομείνει με το συμβατικό.
Το θετικό είναι η προέλευση και η νοοτροπία του
ΚΑΤ' αρχάς, η κίνηση του Αδαμίδη ήταν έξυπνη; Αφήνουμε τον Σάχα που έχει συμβόλαιο οχτακόσα χιλιάρικα ελεύθερο να φύγει και φέρνουμε με 650 τον Γκουντγιόνσεν. Και οικονομία κάνουμε και το αεροδρόμιο γεμίζουμε και πέφτουνε τα τσιμέντα. Εξι χρόνια φόρεσε τη φανέλα της Τσέλσι ο Ισλανδός και τρία της Μπαρτσελόνα. Από κει και πέρα, από το 2009 και μετά τον πήρε η κάτω βόλτα. Τέσσερις ομάδες άλλαξε μέσα σε δύο χρόνια.
Μέχρι που τώρα στα 33 του βρήκε μπατζανέμι στην Ελλάδα. Η πρόταση της Γουέστ Χαμ που παίζει στην Τσάμπιονσιπ ήταν κατώτερη απ' αυτή της ΑΕΚ. Και για ένα χρόνο μάλιστα. Οχι για δύο. Ιδού, λοιπόν, ο «ξανθός Μαραντόνα» με τα κιτρινόμαυρα. Ιδού, λοιπόν, η Νο 1 μεταγραφή του καλοκαιριού.
Οι δημοσιογραφικές αναλύσεις μάλιστα είναι αφοπλιστικές: Ναι μεν ο Γκουντγιόνσεν έχει χάσει την ταχύτητα και την εκρηκτικότητά του, αλλά στο εύκολο και αργό ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί να κάνει τη διαφορά. Αν ήταν τόσο εύκολο και τόσο απλό, ο γίγας Κονσεϊσάο θα είχε κάνει λαμπρή καριέρα στον Παναθηναϊκό. Δεν θα είχε κόψει την μπάλα φεύγοντας. Οπως επίσης θα είχε διαπρέψει ο Μπίσκαν. Κι ο εκπληκτικός Ντάνι, που επίσης είχε φορέσει την τιμημένη φανέλα της Μπαρτσελόνα, στον Ολυμπιακό. Να μην πολυλογούμε λοιπόν:
Η καριέρα του Γκουντγιόνσεν έχει πάρει την κατηφόρα. Γι' αυτό κι έρχεται στην Ελλάδα μ' εξίμισι κατοστάρικα το χρόνο. Επειδή δεν μπορεί να βρει αλλού περισσότερα. Και καλύτερα. Το θετικό για την περίπτωση του Ισλανδού είναι η προέλευση και η νοοτροπία του. Πάνω απ' όλα είναι αθλητής. Είναι επαγγελματίας. Δεν θα δει δηλαδή το πέρασμά του από την ΑΕΚ σαν αρπαχτή. Θα την ιδρώσει τη φανέλα. Ο,τι έχει να δώσει, θα το δώσει. Δεν θα συμπεριφερθεί αγωνιστικά σαν απατεώνας. Θα τα σεβαστεί τα λεφτά που θα πάρει. Το θέμα και το ζητούμενο είναι τι κουράγια έχει. Χαίρετε.
Εχει πάρει όλη τη δουλειά πάνω του
ΤΟ να κάτσεις αυτήν την εποχή σαν δημοσιογράφος να δεις φιλικά παιχνίδια ή θα πρόκειται για επαγγελματική διαστροφή ή για καταναγκαστικά έργα. Δεν έχω πέσει σε καμιά τέτοια κέντα οπότε δεν χάνω δύο ώρες για να βλέπω ματς σαν κι αυτό του Παναθηναϊκού με την Κολωνία. Αυτό που βλέπω αντίθετα είναι ότι ο Φερέιρα έχει πάρει όλη τη δουλειά πάνω του. Και οι τρεις πρώτες μεταγραφές του Παναθηναϊκού είναι δικές του.
Αυτός έδωσε το ΟΚ να πάρουνε τον τρέλαρχο τον Κουίνσι επειδή τον ήξερε από τη Μάλαγα. Δικιά του επιλογή είναι κι ο Τοτσέ. Σαν να λέμε ο Σαϊτιώτης της Σεγούντα Ντιβισιόν. Με 37 γκολ τα δύο τελευταία χρόνια στην Καρταχένα και είναι ζήτημα αν μέχρι τώρα στα 28 του χρόνια έχει κάνει έστω κι ένα ματς στην Πριμέρα Ντιβισιόν.
Αναλαμβάνει την ευθύνη
ΔΙΚΕΣ του επιλογές είναι και οι δύο Πορτογάλοι ποδοσφαιριστές. Ο Ζέκα που πάνε να πάρουνε δανεικό από τη Σετούμπαλ κι ο Κάστρο επίσης δανεικός από την Πόρτο. Δεν είναι κακό ο προπονητής μιας ομάδας να έχει γνώμη και άποψη για τις μεταγραφές. Το αντίθετο μάλιστα. Θετικό είναι. Εστω όμως κι αν μιλάμε για επιλογές από το κάτω ράφι, αυτό σημαίνει ότι αναλαμβάνει και την ευθύνη. Ο Φερέιρα λοιπόν πέρα από την αγωνιστική ευθύνη θα έχει ταυτόχρονα κι αυτή για τις μεταγραφικές επιλογές.
Ενας ακόμη λόγος δηλαδή για να πετύχει ή να αποτύχει. Κατά τα άλλα, μια χαρά τα πάει ο Κατσουράνης στο νέο του ρόλο. Οπως έχει συμφωνήσει δηλαδή να αναλάβει σαν ειδικός και τον τομέα της επικοινωνίας. Φεύγοντας η αποστολή από το αεροδρόμιο είχε διαβεβαιώσει τον κόσμο του Παναθηναϊκού ότι η ομάδα φέτος θα πάει καλά. Τώρα, σε νεότερη δήλωσή του, τόνισε ότι πλέον είμαστε μια οικογένεια και μέσα στο γήπεδο τρέχουμε και οι έντεκα. Και θα επανέλθει με νέες δηλώσεις.
Τους ζώνουνε τα φίδια
Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε, που έλεγε ο Χαρίλαος Φλωράκης. Μάπα το καρπούζι ο ΠΑΟΚ σ' ένα ακόμα φιλικό. Κι όσο κι αν τα ματς προετοιμασίας Ιούλιο μήνα δεν έχουνε μεγάλη σημασία, έχουνε αρχίσει να τους ζώνουνε τα φίδια από τις δηλώσεις του Μπόλονι. Τη μία λέει «δεν είμαι θεός για να ξέρω αν θα είμαστε έτοιμοι στο πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι». Προχθές το πήγε ακόμα παραπέρα και είπε ότι τον τρομάζει το επίπεδο κάποιων ποδοσφαιριστών του. Το μόνο που δεν έχει πει ακόμα είναι πού ήρθα κι έμπλεξα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Οταν λέει ο Κατσουράνης «φέτος πρεσάρουμε όλοι μαζί», βάζει και τον εαυτό του μέσα;
Το θέμα δεν είναι ποιοι μίλαγαν με τον Τσακογιάννη. Είναι ποιοι δεν μίλαγαν.
Πηγή: Goal
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις