Ένα ακόμη θλιβερό της τούρλας του Σαββάτου, είναι ότι χάσαμε τη μπάλα. Έγιναν όλα όσα έγιναν και το μάτι μας δεν καρφώθηκε τόσο όσο θα έπρεπε στην εικόνα που έδειξαν οι δύο ομάδες μέσα στον αγωνιστικό χώρο, πέρα από την πριονοκορδέλα των διαιτητών και τα όσα θλιβερά ακολούθησαν το σφύριγμα της λήξης.

Δώστε μου μάτια για να δω ήταν ο Παναθηναϊκός σ' αυτό το παιχνίδι. Ή μάλλον και σ' αυτό το παιχνίδι, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, γιατί ερχόταν με φόρα από τα προηγούμενα ντέρμπι. Υπήρχε μια συνέχεια - δεν ήταν μια εμφάνιση φωτοβολίδα.

Μετά το 30', δεν χόρταινες να τον βλέπεις έτσι όπως επέβαλλε την κυριαρχία του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Πέτυχε δύο γκολ άσχετα αν μέτρησε μόνο το ένα, κέρδισε πέναλτι που δεν του έδωσαν, είχε δοκάρι, τρεις κλασικές ευκαιρίες και μια οργάνωση στο παιχνίδι του που δεν άφηνε τους άλλους να ανασάνουν.

Δεν υπήρχε καμία μα καμία αμφιβολία για το ποιος ήταν το απόλυτο αφεντικό του αγώνα. Ποιος ο κομπάρσος και ποιος ο πρωταγωνιστής. Ποια ομάδα έχει ποιότητα και ψηλό ταβάνι, ποια παίζει πραγματικά το καλύτερο ποδόσφαιρο και ποια κρατιέται στη ζωή με ενέσεις και μηχανική υποστήριξη.

Ήταν συγκλονιστικός ο Παναθηναϊκός στο Καραϊσκάκη και όλα όσα έγιναν, δεν τον αδίκησαν μόνο βαθμολογικά, δεν του έκλεψαν μόνο τη νίκη. Σε ένα μεγάλο βαθμό, του στέρησαν και τη λάμψη που άξιζε αυτή η μεγάλη εμφάνισή του.

Ποιος ασχολήθηκε όπως θα έπρεπε με την εκπληκτική εμφάνιση του Λέτο; Που κάθε φορά που έπαιρνε τη μπάλα στο β' ημίχρονο, μοίραζε σακούλες και τους έκανε να κουτουλάνε;

Ποιος έγραψε κάτι παραπάνω για τον απίστευτο Γκοβού; Που μπήκε μέσα και τους έκανε γιο-γιο, περνώντας τους σαν σταματημένους; Έτριβα τα μάτια μου μ' αυτά που τους έκανε ο Γάλλος, σε μια παράσταση που μας τη χρώσταγε και μας την πρόσφερε και με το παραπάνω.

Ποιος μίλησε γι' αυτήν την ψυχάρα, τον Σαριέγκι; Μια μπουκιά τους έκανε ο Βάσκος, νόμιζες ότι έβλεπες τον Νέστα έτσι όπως έβγαινε πρώτος στη μπάλα και καθάριζε όλες τις φάσεις.

Ποιος αποθέωσε τον Βύντρα; Ειδικά στο α' ημίχρονο, ήταν μια ομάδα μόνος του. Κουτούς τους έκανε κάθε φορά που έπαιρνε τη μπάλα στα πόδια και ξεχυνόταν προς την περιοχή του Πάρντο.

Για να μην το κουράζουμε παραπάνω, όλα τα παιδιά ήταν συγκλονιστικά. Όλοι σας είδατε κάτω από ποιες συνθήκες έγινε το παιχνίδι. Όλοι σας μπορείτε να καταλάβετε πόσο σπουδαίο ήταν αυτό που έκαναν, κόντρα σε όλους και όλα.

Κι όμως αυτή η μεγάλη εμφάνιση δεν προβλήθηκε τόσο όσο θα έπρεπε και όσο θα της άξιζε στο φινάλε. Πνιγήκαμε από τα απόνερα της αθλιότητας και δεν αφιερώσαμε στους ίδιους τους πρωταγωνιστές τις δάφνες που έδρεψαν με την εμφάνισή τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Αυτή η αδικία πρέπει να αποκατασταθεί, με πρώτο δείγμα γραφής στο παιχνίδι του Σαββάτου. ΟΚ, να δώσει ο κόσμος το στίγμα της αγανάκτησης. Να διαδηλώσει την οργή του και να απαιτήσει με τη φωνή του (και μόνο με τη φωνή του) να σπάσει το απόστημα που χρόνια τώρα μολύνει το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Αλλά να μην παρασυρθεί και ξεχάσει τους πραγματικούς πρωταγωνιστές. Ο Φερέιρα και οι παίκτες του αξίζουν να βρίσκονται στο επίκεντρο. Αυτά που προσέφεραν στον κόσμο του Παναθηναϊκού στα τέσσερα συνεχόμενα ντέρμπι, άσχετα αν αδίκησαν τους εαυτούς τους στα περισσότερα από τα προηγούμενα παιχνίδια, είναι πινελιές που σπάνια χρωματίζουν τόσο έντονα την ποδοσφαιρική ζωή μας.

Δεν έχει σημασία που με τον τρόπο που όλοι μας είδαμε, χάθηκαν και οι δύο στόχοι, πρώτα στο Κύπελλο και μετά στο πρωτάθλημα. Αυτή η ομάδα κέρδισε σ' αυτά τα συνεχόμενα ντέρμπι πολλά περισσότερα απ' όσα την ανάγκασαν να χάσει. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού οφείλει να την επιβραβεύσει και να μην αφήσει οτιδήποτε άλλο να σκεπάσει τη λάμψη της, όπως συνέβη με τις αθλιότητες στο Καραϊσκάκη.

Πηγή: leoforos.gr

Παναθηναϊκός Superleague