Οι ρεαλιστές και ολιγαρκείς θα πουν ότι δεν πειράζει, ας πάει τουλάχιστον μία ομάδα μας στο φάιναλ-φορ. Οι αισιόδοξοι θεωρούν την πρόκριση του Ολυμπιακού βέβαιη και σχεδιάζουν επί χάρτου την άλωση της Βαρκελώνης. Εμένα θα μου επιτρέψετε να είμαι επιφυλακτικός. Φοβάμαι, πλέον, τα χειρότερα.

Η εικόνα που παρουσίασε ο πρωταθλητής Ευρώπης στην αγαπημένη του Κωνσταντινούπολη ήταν απογοητευτική, με εξαίρεση το α’ ημίχρονο του χθεσινού αγώνα. Ακόμη και αυτό το τελευταίο δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστο δείγμα γραφής, αφού συνοδεύτηκε από εξωπραγματικό ποσοστό στα τρίποντα (9/15), αντιστρόφως ανάλογο με εκείνο της Εφές στα δύο ραντεβού του Φαλήρου (3 στα 34).
Ο Ολυμπιακός θα επιβάλει τον νόμο του όταν βρει τρόπο να «ακουμπήσει» τη μπάλα μέσα στην τουρκική ρακέτα, ώστε να αποκτήσει πολυδιάστατο παιχνίδι και να απεγκλωβίσει τον Βασίλη Σπανούλη. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού έχυσε πολύ ιδρώτα στους πρώτους τέσσερις αγώνες, αλλά ουδέποτε βρήκε ρυθμό στην επίθεση. Μετράει μέχρι τώρα 1/18 τρίποντα και 6/19 δίποντα!
Η αστοχία του φέρνει εκνευρισμό στους υπόλοιπους, στον ίδιο, στην υπόλοιπη ομάδα. Οι μέσοι όροι του σε ασίστ και ριμπάουντ είναι αισθητά βελτιωμένοι σε σύγκριση με την κανονική περίοδο και το Top-16, αλλά ο Ολυμπιακός χρειάζεται πια τους πόντους του. Ο Σπανούλης θα πρέπει να γίνει μπροστάρης στην «όλα ή τίποτα» αναμέτρησης της Παρασκευής.

Εφ’όσον το καταφέρει, θα διώξει μακριά το άγχος και θα κόψει τα πόδια των Τούρκων. Στην Πόλη, μιλούν για «ιστορική ευκαιρία», αφού η Εφές και οι άλλες ομάδες τους απουσιάζουν από τα φάιναλ-φορ εδώ και 12 χρόνια.
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης καλείται –και αυτός- να παίξει ρόλο Σπανούλη στο ματς της πρόκρισης. Οφείλει να απειλήσει περισσότερο το αντίπαλο καλάθι, να δημιουργήσει καταστάσεις, να γίνει αγκάθι στο πλευρό της αντίπαλης άμυνας, να λύσει τη ζώνη με τη δράση του. Δεν αρκεί πλέον να μοιράσει παιχνίδι και να ενορχηστρώσει την αμυντική προσπάθεια. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν Διαμαντίδη τριών διαστάσεων, όχι δύο.

Οι επτά ημέρες της ξεκούρασης μπορεί να αποδειχθούν θείο δώρο για τον αρχηγό του «τριφυλλιού» και για τον εξίσου εξουθενωμένο από την υπερπροσπάθεια υπολοχαγό του, Λένι-Ρόκο Ούκιτς. Είναι όμως ο Διαμαντίδης αυτός που κρατάει τα κλειδιά της ομάδας, όχι ο Ούκιτς. Στα δύο παιχνίδια της Αθήνας, δεν εκτέλεσε ούτε μία ελεύθερη βολή. Τα μοναδικά του δίποντα τα πέτυχε στο πρώτο ημίχρονο του 2ου αγώνα, όταν έδειξε –για λίγο- διάθεση να γίνει πολιορκητικός κριός απέναντι στην ισπανική άμυνα.
Εάν πρέπει να συνοψίσω σε μία φράση αυτό που θέλω να πω, θα γράψω το εξής: ο Παναθηναϊκός θα νικήσει τη Μπαρτσελόνα εάν ο Διαμαντίδης ξεπεράσει τους 15 πόντους.

Είναι, βέβαια, φριχτά δύσκολο το εγχείρημα. Οι Ισπανοί έδειξαν την κλάση τους όταν βρέθηκαν με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο και κατόρθωσαν να σηκωθούν από το καναβάτσο. Πλέον, παίζουν αυτοί με τα λευκά. Αλλά ο Παναθηναϊκός ξέρει πια, ότι έχει τη δυνατότητα να πετύχει ριφιφί στο Παλάου Μπλαουγράνα. Αυτό που έγινε πριν από δύο εβδομάδες μπορεί να συμβεί ξανά την ερχόμενη Πέμπτη.

ΠΗΓΗ: Novasports.gr

Μπάσκετ SPORTS