Λίγο έως πολύ αναμενόμενη ήταν. Και ας την υπέστη μια υπερδύναμη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, η οποία φάνταζε ως άτρωτη μέχρι πριν από μερικούς μήνες. Από τη μια ήταν η ισχύς της Μπάγερν. Μια πανίσχυρη ποδοσφαιρική μηχανή, που θυσίασε μερικά χρόνια πρωταγωνίστριας, για να «χτίσει» πάνω σε εντελώς νέα υλικά και υγιή φιλοσοφία.

Ο γερμανικός σύλλογος, που διαφεντεύεται από τεράστιες μορφές του παγκοσμίου ποδοσφαίρου τη δεκαετία του '70, ήδη δικαιώνεται κατά τρόπο πανηγυρικό. Η οργάνωση της Μπάγερν, στηριγμένη σε ανθρώπους που μεγάλωσαν μέσα στην ατμόσφαιρα και την οσμή ιδρώτα των αποδυτηρίων, αποτελεί πλέον ποιοτικό πρότυπο για όσους θέλουν να οικοδομήσουν πάνω σε κάτι γνήσια υγιές. Προσωπικά πιστεύω πως η Μπάγερν κάνει λάθος που απομακρύνεται από τη λογική Χάινκες, στρεφόμενη στον τροπαιοφόρο Γκουαρδιόλα.

Η εικόνα της «Μπάρτσα» βγάζει στην επιφάνεια μια τεράστια αλήθεια: Πως η ομάδα της είχε δομηθεί σε ένα εντελώς πρωτοποριακό και πρωτότυπο μοντέλο (γι΄ αυτό και άργησε να βρεθεί το αντίδοτο). Αλλά, στον αντίποδα, ήταν και τραγικά μονόπλευρο, χωρίς εναλλακτικές λύσεις, γι΄ αυτό και ήταν νομοτελειακά βέβαιο πως κάποτε θα εξουδετερωνόταν. Ηταν ο Γκουαρδιόλα αυτός που έφτιαξε το μοντέλο. Το ζητούμενο στην παρούσα φάση για την Μπάγερν είναι αν συμφέρει τους Βαυαρούς να μπουν σε διαδικασία... «playstation». Πρόκειται για ένα νέο πείραμα για την Μπάγερν, που έχει ενδιαφέρον.

Πηγή: Εθνοσπόρ

Ποδόσφαιρο SPORTS