ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ

Κατά καιρούς έχω διαβάσει πολλές αληθινές ιστορίες που αλληγορικά θα άρμοζαν στο φινάλε του Παναθηναϊκού στη φετινή Ευρωλίγκα.... Με ανθρώπους που αντιμετώπισαν ασθένειες, καταστροφές, επέζησαν σε δύσκολες συνθήκες, αλλά στο τέλος, "ηττήθηκαν", από ένα απλό, καθημερινό λάθος. Από μία κακιά τραγική στιγμή.

Στους διαιτητές που καταλόγισαν τα δύο από τα τρία φάουλ στον Δημήτρη Διαμαντίδη (και ειδικά το τρίτο), πρέπει αύριο κιόλας να αφαιρεθεί η σφυρίχτρα. Είναι ακατάλληλοι να διευθύνουν αγώνες του υψηλότερου επιπέδου. Τόσο κυνικά, τόσο ωμά. Εκτός κι αν είχαν δόλο και πρόθεση.

Ο Παναθηναϊκός τερμάτισε στη Βαρκελώνη μία πορεία θαυμαστή, ηρωική, που υποχρεώνει τους πάντες (εχθρούς και φίλους) στο πέρασμά του, να του σφίγγουν το χέρι και να υποκλίνονται. Εξ αρχής υποστήριζα ότι ακόμα και σήμερα και ολοκληρωνόταν η σεζόν, η Αργύρης Πεδουλάκης και οι παίκτες του, πρέπει να πιστωθούν με τα εγκώμια για μία από τις πιο υπερβατικές παρουσίες στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Διαβάστε τη συνέχεια στο gazzetta.gr

Ευρωλίγκα Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS