Και αν για την κατάρριψη του «ταμπού του Δημοσίου» φρόντισε η τρόικα, για την εξολόθρευση του δεύτερου φρόντισαν οι ίδιες οι λεγόμενες μεγάλες ομάδες σε μια σειρά αθλήματα. Το παράδειγμα της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ μπορεί να είναι το κορυφαίο μιας μεγάλης ομάδας που βιώνει τον «εξευτελισμό» του υποβιβασμού, αλλά όχι το μοναδικό στον κόσμο των ομαδικών σπορ.
Τις τελευταίες ημέρες γνώρισαν τη σκληρή όψη της πραγματικότητας και το σοκ της αγωνιστικής κατρακύλας ομάδες που ως πρόσφατα ή πριν από μερικά χρόνια έδρεπαν δάφνες και τίτλους στις κορυφαίες κατηγορίες αλλά και στην Ευρώπη: η ομάδα βόλεϊ ανδρών του 19 φορές πρωταθλητή Ελλάδας Παναθηναϊκού αποχαιρέτησε την Α1 κατηγορία, η ομάδα χάντμπολ του Πανελληνίου, πέντε φορές πρωταθλητή Ελλάδας και κυρίαρχου του αθλήματος τη δεκαετία του 2000, υποβιβάστηκε στην Α2 κατηγορία, ενώ μια από τις διαχρονικά μεγάλες δυνάμεις του πινγκ πονγκ, ο Παναθηναϊκός, δεν κατάφερε να παραμείνει ούτε καν στην Α2 κατηγορία.
Αυτή η χιονοστιβάδα υποβιβασμών ομάδων με βαρύ όνομα δεν σηματοδοτεί μόνο την απαρχή ανακατατάξεων στα πρωταθλήματα ομαδικών αθλημάτων, αλλά βάζει ταφόπλακα και στο «ταμπού της φανέλας». Σε μια σχεδόν μεταφυσική και «θρησκόληπτη» αντίληψη, σύμφωνα με την οποία οι ομάδες που είχαν μεγάλη ιστορία, πλούσιο παλμαρέ ελληνικών και ευρωπαϊκών διακρίσεων και πλατιά οπαδική βάση δεν διατρέχουν τον κίνδυνο της αγωνιστικής υποβάθμισης και απαξίωσης, και έχουν ανοσία απέναντι στον… ιό του υποβιβασμού. Για τη μεγάλη πλειονότητα των οπαδών, ακόμη και των φιλάθλων, το βαρύ όνομα μιας ομάδας συνιστούσε εξ ορισμού και μια πανοπλία που την καθιστούσε άτρωτη και της εξασφάλιζε στο διηνεκές την παρουσία της στα ελληνικά αθλητικά σαλόνια.
Αυτού του είδους η προσέγγιση λίγη ή μηδενική σημασία έδινε στην οικονομική κατάρρευση ή χρεοκοπία, στην ανοργανωσιά, στην έλλειψη αξιόπιστων διοικητικών παραγόντων, στην υποβάθμιση του αθλητικού δυναμικού της ομάδας. Στα πραγματικά και όχι στα φαντασιακά στοιχεία που συνθέτουν το παρόν και το μέλλον μιας ομάδας. Ηταν αρκετή απλώς και μόνο η «βαριά φανέλα», σαν ένα είδος από μηχανής θεού, για να λύσει τους οικονομικούς γρίφους, για να αναβαθμίσει την αγωνιστική αξία των παικτών και να μεταμορφώσει μαθητευόμενους μάγους σε παράγοντες ολκής. Η διάψευση αυτής της αντίληψης με εκκωφαντικό τρόπο μπορεί να είναι τραυματική για πολλούς αλλά, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να καταστεί καθαρτήρια και σωτήρια για το μέλλον αυτών των ομάδων, αν οδηγήσει στην αυτογνωσία…