Ο Πελέ σημειώνει το 5-2, το ματς τελειώνει και το πάρτι ξεκινά, καθώς όλοι πανηγυρίζουν τον θρίαμβο της «σελεσάο», η οποία στέφεται για πρώτη φορά πρωταθλήτρια κόσμου! Όλοι με εξαίρεση τον Ελένο ντε Φρέιτας που κάθεται μόνος στο δωμάτιο του… Καπνίζει ασταμάτητα τα τσιγάρα δυο-δυο, λες και θέλει να πεθάνει…

Ο χρόνος γυρίζει 10 χρόνια πίσω στο 1948, ο Ελένο είναι ο απόλυτος σταρ του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. «Ο Ελένο ήταν σίγουρα τσιγγάνος. Είχε το πρόσωπο του Ροδόλφο Βαλεντίνο και το ταμπεραμέντο λυσσασμένου σκύλου. Στο χορτάρι έλαμπε. Ένα βράδυ στο καζίνο έχασε όλα του τα λεφτά. Ένα άλλο βράδυ, ποιος ξέρει πού, έχασε την επιθυμία του για ζωή», έγραψε ο Εντουάρντο Γκαλεάνο στο βιβλίο του «Ποδόσφαιρο στον ήλιο και στη σκιά» για τον «καταραμένο πρίγκιπα».

Γεννημένος στις 12 Φεβρουαρίου του 1920 στο Σάο Ζοάο Νεπομουκένο στην επαρχία του Ρίο, γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας της περιοχής. Ο ίδιος σπούδασε Νομική, αλλά τον κέρδισε το ποδόσφαιρο.

Ο θρύλος λέει πως οι άνθρωποι της Μποταφόγκο τον είδαν στην παραλία της Κόπα Καμπάν να κάνει γκελάκια με πορτοκάλια (!) στα 17 του και αποφάσισαν να τον πάρουν στην ομάδα. Στα 19 του ήταν κιόλας σταρ, με την καλή και την κακή έννοια…

Μποέμ, αθεράπευτος γυναικάς, όντας εμφανίσιμος, μεγάλος γλεντζές και με έντονη… σχέση με το αλκοόλ και τις ουσίες, ήταν απλά αξιολάτρευτος από τον κόσμο! Στο καρναβάλι του Ρίο υπήρχαν άρματα για χάρη του, το κοινό τον υπεραγαπούσε και ο ίδιος τους αντάμειβε με γκολ, πολλά γκολ. Όταν σκόραρε χόρευε σάμπα και μετά το ματς, πήγαινε έξω από το γήπεδο «Ζενεράλ Σεβεριάνο» και μοίραζε μπανάνες!

«Ο Ελένο έχει πλάτη στο τέρμα. Η μπάλα του ήρθε από πάνω, τη στόπαρε με το στήθος και γύρισε δίχως να την αφήσει να πέσει. Το κορμί του έγειρε, η μπάλα όμως ήταν ακόμα στο στήθος του. Μεταξύ αυτού και του γκολ στεκόταν το πλήθος. Υπήρχαν πιο πολλοί άνθρωποι στην περιοχή της Φλαμένγκο απ` ότι σε όλη τη Βραζιλία. Αν η μπάλα ακουμπούσε στο χορτάρι, θα έχανε. Έτσι, ο Ελένο με την μπάλα στο στήθος ξεκίνησε να περπατά και ήρεμα πέρασε τους αντιπάλους, με το κορμί λυγισμένο και την μπάλα στο στήθος. Κανείς δεν μπορούσε να τον σταματήσει χωρίς να κάνει φάουλ και ήταν στην περιοχή. Όταν έφτασε κοντά στο τέρμα, ίσιωσε το κορμί, η μπάλα ήρθε στο πόδι του και σκόραρε», περιγράφει με το γνωστό του λυρισμό ο Γκαλεάνο ένα γκολ κόντρα στη Φλαμένγκο το 1947.

Η μποέμικη ζωή είχε αρχίσει όμως να τον φθείρει, καθώς εθίστηκε στον αιθέρα, τον οποίο εισέπνεε από τη μύτη χρησιμοποιώντας μαντίλια, ενώ και η υγεία του είχε κλονιστεί από συμπτώματα σύφιλης, αλλά ο ίδιος αρνήθηκε οποιαδήποτε θεραπεία για να μη βάλει τέλος στην καριέρα του, ψάχνοντας γιατρειά στα ναρκωτικά…

Κυνηγημένος από τους δαίμονες του, το 1948 έφυγε από την Μποταφόγκο, με την οποία είχε το απίστευτο ρεκόρ των 209 γκολ σε 235 αγώνες στα 9 χρόνια που αγωνίστηκε και πήγε στην Μπόκα Τζούνιορς.

Με την Εθνική Βραζιλίας ήταν φιναλίστ στο Κόπα Αμέρικα, το 1945 και 1946, αλλά στόχος του και μεγάλο του όνειρο, το απωθημένο του, ήταν το Παγκόσμιο Κύπελλο που θα διεξαγόταν στην Ουρουγουάη το 1950…

Λόγω του ταμπεραμέντου του, ο κόσμος του κόλλησε το παρατσύκλι «Τζίλντα» από τη γνωστή ταινία με τη Ρίτα Χέιγουορθ. Αυτοκαταστροφικός και παρορμητικός όπως ήταν, λίγο πριν φύγει από την Μποταφόγκο σε ένα εντός έδρας ντέρμπι με τη Φλουμινένσε, δεν άντεξε να τον βρίζουν οι οπαδοί της «Φλου» και μόλις σκόραρε πήγε στην εξέδρα και τους έδειξε τα γεννητικά του όργανα! Στη συνέχεια έδειξε τον πίνακα και τους έγνεψε με τα δάχτυλα «2», προβλέποντας και δεύτερο γκολ, όπως και έγινε! Λίγα λεπτά μετά ο Τεϊσερίνια σκόραρε το 2-1, με τον κόσμο να αποθεώνει τον Ελένο!

Η μεταγραφή του στην Μπόκα, και το ταξίδι του στην Αργεντινή ουσιαστικά ξεκίνησαν την αντίστροφη μέτρηση, ενώ η τραγική ειρωνεία ήταν πως με το που έφυγε από την Μποταφόγκο η ομάδα κέρδισε το πρωτάθλημα Καριόκα, το οποίο ο ίδιος τόσο πολύ ήθελε.

Στο Μπουένος Άιρες χωρίς τη σύζυγο του Ίλμα μαζί, ξέφυγε εκτός ελέγχου. Δεν του άρεσε ο καιρός, έκανε προπονήσεις με παλτό (!), αλλά εκτός γηπέδου… προσαρμόστηκε γρήγορα, καθώς οι φήμες τον ήθελαν να έχει σχέση με την Εβίτα Περόν.

Το 1949 γύρισε στη Βραζιλία και στη Βάσκο Ντα Γκάμα, αφού ο πρόεδρος της Μποταφόγκο και φίλος του, Καρλίτο Ρότσα, δεν τον ήθελε, με την οποία κέρδισε το πολυπόθητο για τον ίδιο πρωτάθλημα Καριόκα, αλλά δεν το χάρηκε.

Σε μια προπόνηση, όταν τον έδιωξαν, επέστρεψε κρατώντας όπλο, το οποίο έβαλε στο κεφάλι του προπονητή Φλάβιο Κόστα και πάτησε τη σκανδάλη, χωρίς, ευτυχώς, το όπλο να είναι γεμάτο…

Μετά τη Βάσκο, πήγε στην Κολομβία για να παίξει στην Ατλέτικο Ζούνιορ της Μπαρανκίγια. Εκεί γνωρίστηκε με τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, νεαρό ρεπόρτερ τότε. «Σαν ποδοσφαιριστής, ο Ελένο ντε Φρέιτας ήταν απρόβλεπτος, όμως ήταν κάτι παραπάνω από σέντερ φορ. Ήταν μια μόνιμη ευκαιρία για τους άλλους να μιλάνε άσχημα γι` αυτόν», έγραψε τότε ο Μάρκες.

Στην Κολομβία πληροφορήθηκε την απώλεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Ουρουγουάη, του τροπαίου που ήθελε όσο τίποτα άλλο. Παρότι στην Ατλέτικο Ζούνιορ τα είχε πάει καλά δεν είχε κληθεί στην Εθνική, η οποία είχε προπονητή τον Φλάβιο Κόστα, του οποίου είχε απειλήσει τη ζωή!

Το 1951 γύρισε στη Βραζιλία και πήγε στην Αμέρικα του Ρίο με όνειρο πλέον να παίξει στο «Μαρακανά», όπου έπαιξε ένα και μοναδικό ματς. Μετά από δύο χρόνια είχε μπει σε κλινική…

Άφησε την τελευταία του πνοή το 1959 σε ηλικία μόλις 38 ετών, μετά από επιπλοκές στην -κλονισμένη από τη σύφιλη-υγεία του.

*Η περιπετειώδης ζωή του έγινε ταινία το 2012 στη Βραζιλία, με τον τίτλο «Ελένο» και πρωταγωνιστεί ο Ροντρίγκο Σαμπόρο, ο «Ξέρξης» στην ταινία «300». Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχει διανεμηθεί, αλλά κυκλοφορεί στο διαδίκτυο.

Πηγές: «The forgotten story of … Heleno de Freitas» (εφημερίδα Guardian), Wikipedia, soundsandcolours.com (LOVER, FIGHTER, JOGADOR: THE UNBELIEVABLE LIFE OF HELENO DE FREITAS)

Πηγή: othersidefootball.com

Ποδόσφαιρο Διεθνή SPORTS