Δεν διαφωνώ ότι υπάρχουν βάσιμα επιχειρήματα από όσους φίλους του Παναθηναϊκού αντιτίθενται στην πρόσληψη του Νίκου Νταμπίζα. Από το πιο απλό «μα, βρε αδερφέ, δεν υπήρχε άλλος τεχνικός διευθυντής παγκοσμίως, τον Νταμπίζα βρήκε να πάρει;», μέχρι το «και να πεις ότι ήταν καταξιωμένος και είχε επιδείξει επιτυχίες στο παρελθόν, πάει στο καλό, αυτός δεν έχει εργαστεί ποτέ σ’ αυτό το πόστο». Από αυτό το σημείο, όμως, της αντίθεσης της συντριπτικής σιωπηρής πλειονότητας, μέχρι του σημείου μετά από κάθε γκολ χθες και επιπλέον δύο φορές σε… «άκυρα» χρονικά σημεία οι οργανωμένοι οπαδοί της ομάδας να τον βρίζουν χυδαία στην πρώτη του δημόσια εμφάνιση σε ματς της… καινούριας ομάδας του, προκειμένου να στείλουν το μήνυμα, η απόσταση είναι μεγάλη.
Διαβάστε όλο το σχόλιο στο gazzetta.gr