Και δικαιολογημένα. Δεν θα έκανε λάθος κάποιος αν τον χαρακτήριζε κορυφαίο μάνατζερ της γενιάς του. Με την περιορισμένη γνώση του Αγγλικού ποδοσφαίρου που έχω, στον πάγκο της ιστορίας θα τον έβαζα μαζί με τον Κλαφ, τον Σάνκλι, τον Τσάπμαν και έναν από τους Κούλις, Ράμσεϊ και Μπάσμπι. Ομως, πέρα από τους απολογισμούς, εκείνο που βρισκεται μπροστά, είναι η επόμενη μέρα.

Ο άνθρωπος που θα τον διαδεχθεί. Είναι σίγουρο ότι γι' αυτήν την ομάδα, δεν αρκεί μόνον η προπονητική ικανότητα του ανθρώπου, ο οποίος θα τον διαδεχτεί. Ετσι κι αλλιώς, στην Αγγλία, ο μάνατζερ είναι κάτι πολύ περισσότερο από προπονητής. Πόσω μάλλον αν πρόκειται για μία ομάδα που έχει γίνει ένα παγκόσμιο σήμα κατατεθέν με τεράστια οικονομική δυναμική. Αν θα επιχειρούσαμε να κάνουμε έναν παραλληλισμό της Γιουνάιτεντ με την Apple, η αποχώρηση του Φέργκιουσον είναι ανάλογη εκείνης του Στιβ Τζομπς. Οι απώλειες της μετοχής της Μάντσεστερ στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, μόλις ανακοινώθηκε η αποχώρηση του Σκωτσέζου μάνατζερ είναι ενδεικτική της σπουδαιότητας που αποδίδει η αγορά σε ορισμένα πρόσωπα τα οποία διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία μίας επιχείρησης.

Γιατί η Γιουνάιτεντ είναι και αυτό, για να μην πω πρώτα από όλα αυτό. Το σύστημα σπόνσορσιπ που δημιούργησε και ανέπτυξε η Γιουνάιτεντ παραμένει μοναδικό και αποτελεί υπόδειγμα για όποια ομάδα θέλει να κινηθεί σε ανάλογο επίπεδο. Αυτή η δημιουργία μίας «παγκόσμιας» ομάδας, φυσικά δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς την αγωνιστική επιτυχία, αλλά σε αυτή, καθοριστική σημασία διαδραματίζει η λειτουργία του συστήματος Γιουνάιτεντ και του ανθρώπου που προΐσταται αυτού του συστήματος. Που έχει την εποπτεία της λειτουργίας του προπονητικού κέντρου του Κάρινγκτον, που είναι υπεύθυνος για τις σχέσεις με τους μάνατζερ ποδοσφαιριστών, που επιλέγει αυτός αποκλειστικά τους συνεργάτες του σε όλα τα επίπεδα του αγωνιστικού τμήματος, που μπορεί να χειριστεί ψυχολογικά όλα αυτά τα «κακομαθημένα των εκατομμυρίων», που είναι το «πρόσωπο» του συλλόγου προς τα έξω, που έχει το ειδικό βάρος για να κάνει τις παρεμβάσεις του να μετράνε σε κάθε επίπεδο. Εν ολίγοις έναν μάνατζερ με προσωπικότητα, που να ταιριάζει με αυτό το παγκόσμιο brand του συλλόγου, αλλά να μην αγνοεί τα χαρακτηριστικά της «βρετανικότητας». Υπό αυτή την έννοια, ο Μουρίνιο είναι ο ιδανικός διάδοχος.

Η Γιουνάιτεντ είναι μία πολύ μεγάλη επιχείρηση που μπορεί να γίνει προβληματική σε μηδέν χρόνο. Θυμίζω ότι η ομάδα είναι ακόμη φορτωμένη με ένα χρέος 500 εκατομμυρίων ευρώ και χρειάζεται να παράγει κάθε χρόνο κέρδη, για να εξυπηρετεί ετησίως δόση 60 εκατομμυρίων ευρώ και παράλληλα να χρηματοδοτεί τη λειτουργία της και τις φιλοδοξίες της. Μεγάλο και δύσκολο καράβι που έχει ανάγκη έναν καπετάνιο με ικανότητες και αυτοπεποίθηση. Η παρουσία του Αλεξ Φέργκιουσον στη διοίκηση της ομάδας μπορεί να εγγυηθεί τη στενή επίβλεψή του στα βήματα του διαδόχου του, τουλάχιστον στους κρίσιμους πρώτους μήνες.

Ο Φέργκιουσον έχει ήδη αφήσει μία μεγάλη βάση «δεδομένων» στις ακαδημίες της Γιουνάιτεντ, με την οποία θα δουλέψει ο διάδοχός του, που είναι υποχρεωμένος να «χτίσει» μία ομάδα. Πριν από λίγο καιρό μιλώντας ο Φέργκιουσον σε μία ομάδα νέων επιχειρηματιών ύστερα από πρόσκληση του Ρίτσαρντ Κάρμπον, πρώην υπουργού Αθλητισμού των Εργατικών με τον οποίο διατηρεί καλή σχέση, είχε πει ότι μπορεί να προβλέψει το 80% των νέων ποδοσφαιριστών που σε μία πενταετία θα στελεχώνουν την πρώτη 11άδα της Γιουνάιτεντ. Αυτό μπορεί να υποψιάσει κάποιους για το μέγεθος και τα χαρακτηριστικά της δουλειάς που γίνεται στις ακαδημίες της ομάδας. Ενα περιουσιακό στοιχείο πολύ μεγάλης αξίας που έστησε από την αρχή ο Φέργκιουσον. Υπάρχει ένα ακόμη στοιχείο, εκτός από τον διάδοχο του Φέργκιουσον, που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην επόμενη ημέρα της Γιουνάιτεντ. Ο κόσμος της και η αντίδρασή του. Η υπομονή του, για τους πρώτους μήνες τουλάχιστον, θα είναι καθοριστική, όπως και αυτό που οι Αγγλοι ονομάζουν loyalty, πίστη δηλαδή στον σύλλογο. Τη χρονιά του υποβιβασμού, το 1974, οι οπαδοί της έγραφαν στις φανέλες τους «everywhere you will go, we will be with you» (όπου και να πας, θα σε ακολουθούμε). Τώρα; Θα το κάνουν πάλι;

Πηγή: SportDay