Ειδικά γι' αυτούς που είχαν την εμπειρία της παρουσίας στο πρώην Αλεξάνδρειο την περασμένη Τρίτη. Οι μαρτυρίες και οι περιγραφές σε οδηγούσαν δίχως υπερβολή στον συλλογισμό ότι ακόμη και διπλάσιος αριθμός t-shirts να είχαν ετοιμαστεί θα είχαν πουληθεί, ειδικά αν υπήρχε η δυνατότητα περισσότερων σημείων πώλησης. Ο ίδιος «χαμός» θα γινόταν αν αυτά τα μπλουζάκια πωλούνταν και σε ένα ψηφιακό κατάστημα, ειδικά μάλιστα αν υπήρχε η μέριμνα για να διατίθενται τα μπλουζάκια στα χρώματα της Εθνικής ομάδας. Ποιος Ελληνας φίλος του μπάσκετ δεν θα ήθελε να φυλακίσει τη στιγμή αυτής της γιορτής σε ένα μπλουζάκι που θα του τη θυμίζει;

Μου εξηγούσαν ότι η ΚΑΕ Αρης βγήκε και οικονομικά κερδισμένη από αυτή τη μεγάλη γιορτή. Και φυσικά δεν ένιωσα έκπληξη. Διότι κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν μεθοδικά, με προγραμματισμό, για μια εκδήλωση με προδιαγραφές που δεν είχαν ξαναμπεί για άλλον Ελληνα αθλητή. Εργάστηκαν για περίπου 6 μήνες και από το βράδυ της Τρίτης γεύονται τους καρπούς της προσπάθειάς τους.

Αυτό που συνέβη στη γιορτή του Γκάλη είναι μια τρανή απόδειξη που τεκμηριώνει τον ισχυρισμό ότι στην Ελλάδα ακόμη και αυτή την εποχή ο αθλητισμός θα μπορούσε να είναι κερδοφόρος, και άρα αυτοχρηματοδοτούμενος, αν υπήρχαν οι ιδέες και το μεράκι για την υλοποίησή τους.

Ναι, ένας είναι ο Γκάλης, δεν θα γινόταν για οποιονδήποτε το ίδιο. Πόσοι όμως είναι οι αθλητές για των οποίων την τιμή θα μπορούσαν να έχουν στηθεί καλές και όχι ανούσιες και ανιαρές γιορτές; Πόσοι είναι οι λόγοι που έχει κάθε σύλλογος, και ειδικά οι μεγάλοι, σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, για να γιορτάσουν; Πόσες αφορμές και λόγους δίνει το παρελθόν και το παρόν των συλλόγων για να φτιάξουν ψυχαγωγικές εκδηλώσεις και να δημιουργήσουν θετικά συναισθήματα στους φίλους τους;

Συζητάμε για μια χώρα της οποίας οι σύλλογοι δεν έχουν κάνει ούτε τα ευρωπαϊκά στοιχειώδη. Δεν έχουν φτιάξει μουσεία, δεν έχουν οργανώσει την πληρωμένη ξενάγηση στις εγκαταστάσεις τους, δεν κάνουν εκδηλώσεις πριν και μετά από τους αγώνες για να προσελκύουν περισσότερο κόσμο και να τον κρατούν περισσότερη ώρα στις αθλητικές εγκαταστάσεις.

Στην εποχή που η Μπαρτσελόνα σου δίνει, επί πληρωμή φυσικά, την ευκαιρία να κάνεις εικονικό τουρισμό στα μέρη της, στο μουσείο, το γήπεδο, το προπονητικό κέντρο, την ακαδημία της, οι ελληνικοί σύλλογοι δεν έχουν καν επιχειρήσει να φτιάξουν ή να αξιοποιήσουν τα αξιοθέατά τους. Εχουν ξεχάσει πώς είναι να προσφέρεις ψυχαγωγία. Γι' αυτό και δεν έχουν μάθει να βγάζουν κέρδος από τον αθλητισμό που παράγουν.