Έχει ενδιαφέρον το εξής: πέρυσι ο Αστέρας είχε καταφέρει να κερδίσει τον Ολυμπιακό στο πρώτο μεταξύ τους ματς στο πρωτάθλημα και στο δεύτερο στο Καραϊσκάκη είχε καταφέρει να προηγηθεί με 0- 2, αλλά στη συνέχεια δέχτηκε 7 γκολ!  Σε αυτά τα δυο ματς η ομάδα του ήταν πιο επιθετική και πιο ορθολογική σε σύγκριση με τα δύο εφετινά ματς του πρωταθλήματος κόντρα στον Ολυμπιακό, τα οποία και έχασε δύσκολα: η συνταγή για να δημιουργήσει στον πρωταθλητή πρόβλημα ήταν η περσινή, όχι η φετινή! Ενας προπονητής σπάνια χάνει ή κερδίζει: αυτό που επιβάλλεται είναι να παρουσιάσει μια ομάδα με πλάνο και τρόπο. Ο Αστέρας τα έχει ανάγκη αυτά, αλλιώς ο Ολυμπιακός θα τον κερδίσει, εύκολα ή δύσκολα. 

Ο Σάκης Τσιώλης είναι για μένα το κεντρικό πρόσωπο του τελικού του Κυπέλλου Ελλάδας γιατί καλείται να σχεδιάσει ένα ματς-αριστούργημα. Σε μια χώρα που οι ομάδες δεν έχουν μυστικά και στην οποία η απλοποίηση είναι πολλές φορές χρησιμότερη από την ανάλυση, ο Τσιώλης καλείται απόψε να λύσει ένα μυστήριο: να βρει τρόπους να τρομάξει έναν αντίπαλο, που μοιάζει να του έχει πάρει τα μέτρα. Απόδειξη αυτού είναι ότι φέτος τον κέρδισε δύο φορές, χωρίς να έχει παίξει πολύ καλύτερα.     

Τυφλοσούρτης

Ο Τσιώλης έχει χάσει πολλά ματς από τον Ολυμπιακό, γιατί σχεδόν ποτέ δεν είχε στα χέρια του μια ομάδα εξίσου δυνατή με αυτή που είχαν οι προπονητές των «ερυθρολεύκων». Ωστόσο τον θυμάμαι συχνά πυκνά να βάζει στον Ολυμπιακό δύσκολα. Πότε με τον Θρασύβουλο, πότε με τον Ιωνικό, πότε με τον Ολυμπιακό Βόλου και πότε με τον Αστέρα, ο Τσιώλης δυσκόλεψε τον Ολυμπιακό, χωρίς μάλιστα οι ομάδες του να παίζουν αντιποδόσφαιρο. Το πρόβλημά του είναι ότι δυστυχώς δεν έχει μια συνταγή επιτυχίας που να του 'χει σταθεί χρήσιμη: σχεδόν πάντα νόμιζες, βλέποντας τα παιχνίδια των ομάδων του, ότι η αξιοπρεπής ήττα ήταν ένα ανεκτό για αυτόν αποτέλεσμα. Κάτι ανάλογο συνέβη και φέτος στα δυο ματς με τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα. Στο Καραϊσκάκη, κόντρα στον κουρασμένο λόγω Τσάμπιονς Λιγκ Ολυμπιακό του Ζαρντίμ, ο Αστέρας πέταξε μοιρολατρικά ένα ημίχρονο, πριν απειλήσει στην επανάληψη. Και στην Τρίπολη, μένοντας με έναν παίκτη λιγότερο στο 70', περίμενε πίσω χωρίς να επιτεθεί ποτέ. Μετά την είσοδο του τιμωρού Μήτρογλου, ο Ολυμπιακός έχανε μια ευκαιρία στο λεπτό: βρήκε το γκολ στο τέλος.        

Ανοιχτά

Ο Τσιώλης έπαιξε πολύ ανοιχτά το περσινό ματς με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Ο Αστέρας έφτασε ένα βήμα από το να κάνει το 0-3 και να πάρει ένα σημαντικό προβάδισμα νίκης, όμως στο δεύτερο μέρος ειδικά, έπεσε θύμα της τακτικής του προπονητή του: το εντυπωσιακό εκείνη τη βραδιά passing game των χαφ του Ολυμπιακού έγινε αιτία για να κουραστούν οι μέσοι της ομάδας της Τρίπολης. Οι κυνηγοί του Βαλβέρδε βρήκαν στα αριστερά τον Φορμίκα ακάλυπτο κι έγινε πάρτι! Το περσινό 7-2 οδήγησε τον Τσιώλη στην απόφαση να παίξει φέτος δύο κλειστά ματς περιμένοντας, μπας και βγει στις αντεπιθέσεις. Την ίδια τακτική ακολούθησε και κόντρα στον ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημιτελικό: τον απέκλεισε, αφού για ένα ημίχρονο τον περίμενε. Προσοχή όμως: ο Ολυμπιακός, που είναι πολύ συνηθισμένος στο να αντιμετωπίζει ομάδες που τον περιμένουν, δεν είναι ΠΑΟΚ. Ο Ουσέρο κόντρα στον Κάτσε π.χ. αρκεί. Με τους χαφ του Ολυμπιακού το να περιμένεις δεν είναι ό,τι καλύτερο. Πρέπει να βρεις κουράγιο να τους βάλεις δύσκολα, να τους αναγκάσεις να κυνηγάνε.

Μαχαίρι

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο Ολυμπιακός θα έχει το άγχος του φαβορί. Μπορεί. Δεν καταλαβαίνω όμως σε τι διευκολύνει αυτό τον Τσιώλη ως προς την τακτική προετοιμασία του ματς. Τι θα κάνει δηλαδή ο κόουτς του Αστέρα; Θα ποντάρει στην πιθανότητα ο Ολυμπιακός να είναι χειρότερος; Και πρακτικά πώς μπορεί να το κάνει αυτό; Να πείσει τους παίκτες ότι αυτό μεταφυσικά θα συμβεί ή να τους ζητήσει να προσευχηθούν να γίνει κάτι τέτοιο; Η κατάσταση στην οποία ο Ολυμπιακός θα εμφανιστεί δεν μπορεί να απασχολεί τον προπονητή του Αστέρα. Αντίθετα πρέπει να τον προβληματίζει πώς θα αντιμετωπίσει το παιχνίδι του αντιπάλου του. Ο Τσιώλης πρέπει να βρει λύση σε δυο γρίφους: στο πώς θα περιορίσει τον φορ του Ολυμπιακού (που όποιος κι αν είναι, σκοράρει πάντα) και στο πώς θα μπλοκάρει τον Αμπντούν, χωρίς να ξοδέψει ένα ακραίο χαφ πάνω του γιατί θα συμπιεστεί. Κυρίως όμως πρέπει να παρουσιάσει μια ομάδα με μεσοεπιθετικό παιχνίδι. Δεν αρκεί η παρουσία Ράγιος, Ντε Μπλάσις και Ναβάρο: πρέπει και να υποστηριχθούν.

Καλός

Φέτος ο Τσιώλης έκανε πολύ καλή δουλειά, αλλά η αποψινή δοκιμασία είναι για τον Αστέρα και για αυτόν πολύ μεγάλη. Στο πρωτάθλημα πολλές φορές έσωσε την παρτίδα στο τέλος, τρομάζοντας ομάδες που έμοιαζαν ευχαριστημένες με την ισοπαλία κι έχαναν στις καθυστερήσεις. Ο Ολυμπιακός έχει αδυναμίες, αλλά δύσκολα θα τον φοβηθεί. Και για αυτό περιμένω με περιέργεια να δω πώς θα επιχειρήσει να τον τρομάξει...

Πρωταθλητής Ευρώπης

Πολλές φορές έχουν χρησιμοποιηθεί από όλους μας εκφράσεις υπερβολικές για να περιγράψουν νίκες, που εν τέλει είναι συνηθισμένες, προβλέψιμες και διεκπεραιωτικά απλές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μπροστά στο αληθινό κατόρθωμα, να μην μπορείς να βρεις τα κατάλληλα λόγια. Η νίκη του μπασκετικού Ολυμπιακού επί της ΤΣΣΚΑ στο Λονδίνο είναι από αυτές που όποιος δεν την είδε, δεν μπορεί να την καταλάβει, ούτε και μπορεί να βρει κάποιον να του την περιγράψει. Είναι η εφαρμογή ενός άψογου παιχνιδιού, βασισμένο πάνω σε υπέροχες λεπτομέρειες: είναι νίκη μυαλού και όχι μόνο καρδιάς, είναι νίκη ενός αληθινού πρωταθλητή Ευρώπης που έδειξε ότι η περσινή πρωτιά του δεν ήταν θαύμα, αλλά το κλασικό αποτέλεσμα που κάνει μια ομάδα να δυναμώσει, να καταλάβει τι μπορεί, τι θέλει, ποια είναι.

Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του τελικού, ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα είναι πρωταθλητής Ευρώπης. Οχι γιατί συνέτριψε την ακριβή, πανίσχυρη, αλαζονική «αρκούδα» της Μόσχας, αλλά γιατί κατέθεσε τα διαπιστευτήρια της υπεροχής του, δείχνοντας από το πρώτο λεπτό ανωτερότητα. Τα όσα καταπληκτικά ο Σπανούλης, ο Αντιτς, ο Περπέρογλου, ο γίγαντας Χάινς, ο τίμιος μαχητής Σερμαντίνι και όλοι οι υπόλοιποι κάνουν στο ματς, είναι αποτέλεσμα μιας εσωτερικής σιγουριάς που την κατάλληλη στιγμή αυτή η υπέροχη ομάδα βρήκε. Ο Ολυμπιακός έκανε την πιο κρίσιμη στιγμή το καλύτερο εφετινό παιχνίδι του, γιατί έτσι κάνουν οι πρωταθλητές: ανεβαίνουν στο παλκοσένικο για να δώσουν σε όλους μαθήματα και να εισπράξουν θαυμασμό και χειροκροτήματα.

Θα 'ναι δύσκολο στον τελικό ο πρωταθλητής Ευρώπης να παίξει καλύτερα. Αλλά και φέτος το φάιναλ φορ είναι τελικά μια ιστορία δική του: ο θρίαμβός του κόντρα στα προγνωστικά είναι απόδειξη μιας ηγεμονικής υπεροχής. Μια μέρα πριν από τον τελικό, ας τον χειροκροτήσουμε: είναι πρωταθλητής Ευρώπης!  

Σαν τα ομόλογα

Να σημειώσουμε ότι έγινε πραγματικότητα και η δέσμευση του κ. Καϋμενάκη, που μετά το Αστέρας - Ολυμπιακός είχε πει στον Σπάθα πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να μη σφυρίξει αυτός τον τελικό: όντως ο Ηλίας είναι απλός τέταρτος. Βέβαια δεν αποκλείεται να τραυματιστεί ο Γιάχος και να μπει αυτός –ποτέ δεν ξέρεις. Θα πει κάποιος ότι ο Καϋμενάκης δεν είχε αντίρρηση να παίξει ο Σπάθας τον ημιτελικό: πολύ σωστά. Μόνο για τον τελικό είχε μιλήσει ο άνθρωπος, όχι για την ιστορία του ποδοσφαίρου. Αλλωστε γνωρίζει ότι οι διαιτητές είναι σαν τα ομόλογα: οι προηγούμενες αποδόσεις ποτέ δεν διασφαλίζουν τις μελλοντικές...

Πηγή: SportDay

Ποδόσφαιρο SPORTS