Με το φτωχό μου το μυαλό ...λέω εγώ

Πριν όμως από την τελική επιλογή υπάρχουν κάποιες παράμετροι που σηκώνουν συζήτηση.

Το κύριο στοιχείο στην απόφαση θα πρέπει να είναι για πόσο η ΑΕΚ θα παίζει στο γήπεδο που θα χρησιμοποιήσει φέτος. Διαφορετικό είναι να μείνει στο Ελληνικό για δύο χρόνια, για τρία χρόνια ή για πέντε χρόνια. Αλλο είναι να υπομείνουν οι ΑΕΚτζήδες να βλέπουν ποδόσφαιρο για δύο χρόνια σε ένα γήπεδο φτιαγμένο για baseball, που το κεντρικό σημείο ενδιαφέροντος είναι στο home plate, που στο ποδόσφαιρο είναι το σημαιάκι του κόρνερ και άλλο να το κάνουν για πέντε χρόνια. Για δύο χρόνια δεν θα υπάρχει λόγος να γίνουν τα έξοδα για την αλλαγή προσανατολισμού, αλλά για πέντε θα είναι απαραίτητα.

Εδώ λοιπόν ερχόμαστε στην περίπτωση του ΟΑΚΑ. Το ΟΑΚΑ είναι ένα από τα χειρότερα γήπεδα για ποδόσφαιρο. Ο θεατής δεν βλέπει και για να υπάρξει ατμόσφαιρα πρέπει να έχει 40 χιλιάδες θεατές. Για δύο όμως χρόνια το ΟΑΚΑ μπορεί να είναι προτιμότερο από το Ελληνικό. Στον ενθουσιασμό της εμφάνισης του Μελισσανίδη με την ταυτόχρονη έναρξη των εργασιών στη Φιλαδέλφεια κάθε αριθμός θεατών είναι δυνατός. Επίσης μια ομάδα της Γ' Εθνικής που θα είναι αντίπαλος της ΑΕΚ πιο πολύ θα ψαρώνει στο αχανές ΟΑΚΑ, παρά σε ένα γήπεδο-στρούγκα που θα βράζει, αφού σε τέτοια γήπεδα παίζει.

Μπορεί όμως να πειραχτεί το ΟΑΚΑ; Μη γίνεστε κουτοί. Φυσικά όχι. Ο Πέτρος Γαλακτόπουλος χθες δήλωσε στον NovaΣΠΟΡ FM ότι «το ΟΑΚΑ είναι το μέρος που διεξήχθησαν οι δεύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ελλάδα μετά το 1896. Ο χώρος είναι Στάδιο, δεν είναι γήπεδο. Σε όλες τις χώρες τα στάδια τα σέβονται και τα τιμούν». Και μετά «αποκάλυψε» τα σχέδιά του. «Από τη στιγμή που δεν θα υπάρχουν (σ.σ.: οι ομάδες) αυτά τα έσοδα, θα προσπαθήσουμε να βρούμε κάτι άλλο. Δεν θα ήθελα να αποκαλύψω κάτι αυτή τη στιγμή. Στη Βαρκελώνη το Στάδιο δεν ερήμωσε. Ηδη γίνεται αυτό, όμως όλα θα φτιαχτούν. Δεν θα ήθελα να αποκαλύψω τίποτα για το κόστος λειτουργίας του Σταδίου. Εχουμε ένα τεράστιο προσωπικό. Πρόκειται για πολλά στρέμματα γης και δίνει δουλειά σε αρκετό κόσμο. Τα γήπεδά μας, όπως αυτά του τένις, είναι σε καλή κατάσταση. Θέλουμε να αξιοποιηθούν οι περιβάλλοντες χώροι εκτός των γηπέδων, αλλά οι επιχειρηματίες φοβόντουσαν να βάλουν τα χρήματά τους για την αξιοποίηση αυτών. Δεν τα λέω εγώ, αλλά επανειλημμένως τα έχετε καταγράψει αυτά τα περιστατικά. Περισσότερη ζημιά έκαναν, παρά χρησιμοποίησαν σωστά το Στάδιο. Σήμερα μιλάμε με το Υπουργείο Πολιτισμού και θέλουμε να κάνουμε την πρώτη μεγάλη εκδήλωση. Θα γίνουν αρκετά πράγματα στο μέλλον». 

Και ρωτάω εγώ, με το φτωχό μου το μυαλό: έχουμε το ΟΑΚΑ με «ένα τεράστιο προσωπικό» που ο διευθυντής του δεν λέει πόσο είναι, ένα κόστος λειτουργίας που επίσης δεν λέει, ετοιμάζει να κάνει την «πρώτη μεγάλη εκδήλωση» που δεν λέει ποια είναι και ένα χρέος από την περσινή σεζόν από τις ομάδες, που θα διεκδικήσει στα δικαστήρια και τρέχα γύρευε και αυτό το μανατζερικό μεγαλείο θα πληρώσουν οι Ελληνες φορολογούμενοι; Δηλαδή έχουμε έναν οργανισμό που δεν θεωρεί υποχρέωσή του να δίνει στοιχεία, αλλά κινείται με λεφτά των φορολογουμένων και ελπίζει ότι έτσι θα κινείται πάντα, αφού από τα γήπεδα του τένις με 10 ευρώ την ώρα να τα νοικιάζει δεν βγάζει ούτε το ρεύμα;

 

Ηταν θέμα εγωισμού

«Δεν ήταν ποτέ πρόβλημα μέχρι να παντρευτεί. Συνήθιζε να πηγαίνει για δουλειά με τους προπονητές των ακαδημιών τη νύχτα, ήταν ένα φανταστικό νέο παιδί. Ο γάμος του στον χώρο της σόου μπιζ του δημιούργησε δυσκολίες. Από εκείνη τη στιγμή η ζωή του δεν ήταν πια η ίδια. Είναι τόσο μεγάλο σελέμπριτι που το ποδόσφαιρο είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι από τη ζωή του», είπε για τον Ντέιβιντ Μπέκαμ το 2007 ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον και είχε απόλυτα δίκιο. Εδώ και πολλά χρόνια, μετά το 2003 που πήγε στη Ρεάλ, οι ομάδες που αγόραζαν τον Μπέκαμ δεν αγόραζαν ένα δεξί πλάγιο χαφ, αλλά μια φίρμα που θα τις είχε καθημερινά στην επικαιρότητα με το όνομά του. Είναι και ο λόγος που αν ο Ντέιβιντ Μπέκαμ ήθελε να συνεχίσει, θα μπορούσε να το κάνει όχι μέχρι τα 38, αλλά μέχρι τα 50 του. Η απόφασή του όμως έδειξε ποδοσφαιρικό εγωισμό. Δεν άντεξε να είναι το μεγαλύτερο όνομα της Παρί Σεν Ζερμέν, αλλά και ο αναπληρωματικός του τελευταίου τέταρτου και ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση.

Το ότι οι διακρίσεις ήρθαν νωρίς για τον Μπέκαμ φαίνεται ότι εκτός από τα έξι πρωταθλήματα και τα κύπελλα με τη Γιουνάιντεντ στην πρώτη δεκαετία της καριέρας του, τους τίτλους, πήρε ένα Κύπελλο και ένα πρωτάθλημα με τη Ρεάλ, δύο MLS Cups με τους Γκάλαξι και πέρυσι ένα πρωτάθλημα με την Παρί. Η πιο αξέχαστη στιγμή της καριέρας του μπορεί να είναι μια αρνητική, όταν το 1998 αποβλήθηκε σε ματς με την Αργεντινή στο Μουντιάλ, η Αγγλία αποκλείστηκε στα πέναλτι και στα αγγλικά pubs κολλάγανε φωτογραφίες του στους τοίχους και πετάγανε darts.

Τεχνικά η μεγάλη του αρετή ήταν το ελεγχόμενο follow through στις σέντρες, που έκανε την μπάλα να πέφτει απότομα στο σημείο που είχε επιλέξει. Στην προσωπική ζωή, αν υπήρξε Ελληνας Μπέκαμ ήταν ο Ντέμης Νικολαΐδης. Οπως και με τον Μπέκαμ, το τι έκανε, τι τατουάζ χτύπαγε και τι φορούσε ενδιέφερε περισσότερο από το πώς κλοτσούσαν την μπάλα.

Πηγή: SportDay