Το αναφαίρετο δικαίωμα του προπονητή

Δικά του τα γένια, δικά του και τα χτένια, δικός του ο φάκελος κι αν έχει πάρει την απόφαση να γεμίσει τα «κενά» με δικά του χρήματα, με γεια του και χαρά του. 

Σε αυτή τη λογική άλλωστε πορεύεται κι ο Αναστασίου με τον Νταμπίζα: δεν ψάχνουν για τρεις παίκτες άνω των 24 ετών, αλλά για περισσότερους στις θέσεις που κρίνουν ότι χρειάζεται ενίσχυση η ομάδα. Μπαϊράμι, Φάλκενμπουργκ, Μπεργκ, Ντελαπλάς, Μπόρεκ, Φυτανίδης, Μόρας. Διαφορετικά, θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν τα πλάνα, να εστιάσει η ομάδα αποκλειστικά σε τρεις παίκτες άνω των 24 ετών, να κάνει όσες ανανεώσεις υπάρχοντων παικτών κρίνει ότι πρέπει να γίνουν και από κει και πέρα να δει ποιοι Ελληνες πιτσιρικάδες, από τις ακαδημίες ή από γύρω γύρω είναι εφικτό να έρθουν και να βοηθήσουν.

Μια περίπτωση πάντως που κάνει αρκετό κόσμο να απορεί είναι αυτή του Φιγκερόα: ο Παναθηναϊκός δεν δείχνει ότι θέλει να τον κρατήσει, παρ' όλο που ο Αργεντινός έδειξε καλά δείγματα με το ατού ότι δεν ζητάει «παλαβά» χρήματα. Συμφωνώ, με μια υποσημείωση: πάντα θεωρώ αναφαίρετο το δικαίωμα του εκάστοτε προπονητή να αποφασίζει για το ρόστερ του, αν τα αφεντικά του, του παρέχουν αυτή τη δυνατότητα. Ρόστερ με τη βοήθεια του κοινού δεν φτιάχνεται. Αρα, αν ο Αναστασίου θεωρεί ότι ο -πιο ακριβός- Μπεργκ θα του κάνει τη δουλειά καλύτερα από τον Φιγκερόα, αν έχει πάρει π.χ. πληροφορίες ότι το πρόβλημα τραυματισμού θα το κουβαλάει ο «Λούτσο» για μια ζωή και δεν θα είναι διαθέσιμος παντού και πάντα, τότε είναι δικαίωμά του να κάνει άλλες επιλογές.

Ο καθένας ΜΑΣ κρίνεται από τις επιλογές του και τα αποτελέσματα και το ίδιο ισχύει και για τους προπονητές, οι οποίοι φεύγουν ως επιτυχημένοι ή αποτυχημένοι ανάλογα με αυτά. Σε τελική ανάλυση, όπως η διοίκηση στήριξε (αδικαιολόγητα πολύ, κατά τον Γιάννη Αλαφούζο) τον Φερέιρα, το ίδιο οφείλει να κάνει (όχι το ίδιο αδικαιολόγητα πολύ ελπίζω) και με τον Αναστασίου. Κι όπως ακριβώς ο Φερέιρα είχε κάθε δικαίωμα να μη θέλει τον Καραγκούνη ή να μην του κάνει ή να μην μπορεί να του εγγυηθεί ότι θα παίζει βασικός, ας αναγνωρίσουμε και στον Αναστασίου το δικαίωμα να διαλέξει τον βασικό του επιθετικό και να μην αρχίζουμε ούτε τις γκρίνιες για τον Φιγκερόα, ούτε κάποιοι να φτάσουν στο εύκολο, απλοϊκό και δηλητηριώδες συμπέρασμα ότι θέλει να φέρει «τους δικούς του» ή ότι παίρνει «το κατιτίς του». Από δηλητήριο έχουμε χορτάσει τόσα χρόνια, από υγεία πάσχουμε στον Παναθηναϊκό.

Πηγή: SportDay.gr