Στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Ισπανία και την Ιταλία δεν υπάρχει ούτε μία ομάδα στα ημιτελικά που να έχει στον πάγκο της ξένο προπονητή.

Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται σιγά σιγά και έρευνα ξεκίνησε. Για να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα που μάλλον δεν τον είχαμε αξιολογήσει τους προηγούμενους μήνες. Ο ευρωπαϊκός νότος έχει κάνει την προπονητική επανάστασή του. Στις χώρες που προαναφέραμε, αυτές που εκφράζουν τη μεγαλύτερη μπασκετοσύνη (μαζί φυσικά με τις χώρες της Αδριατικής Λίγκας και τη Ρωσία), αλλά και την υψηλότερη φιλοδοξία αναφορικά με την κατάκτηση των ευρωπαϊκών τίτλων και των σκήπτρων του ευρωπαϊκού μπάσκετ, εργάζονται συνολικά πέντε ξένοι προπονητές!

Η ποσοστιαία αναλογία είναι απίστευτη, ασυνήθιστη και πολύ μακριά από την πρακτική που είχαμε αντιμετωπίσει στο παρελθόν. Αρα, λοιπόν, υπό αυτήν την έννοια είναι πολύ λογικό όταν οι ομάδες που προκρίνονται μέχρι την τελική τετράδα των πρωταθλημάτων να είναι γηγενείς. Το οξύμωρο σχήμα παρατηρείται στην Ισπανία, όπου ούτε ο Φώτης Κατσικάρης ούτε ο Βέλιμιρ Περάσοβιτς, ο Γιαν Τάμπακ και ο Γιασμίν Ρέπεσα κατάφεραν να οδηγήσουν τις ομάδες μέχρι τα ημιτελικά.

Αναλογιστείτε, δε, ότι από τους πέντε ξένους κόουτς που βρέθηκαν στις ομάδες του ευρωπαϊκού νότου στο τελείωμα των πρωταθλημάτων, οι τέσσερις βρέθηκαν στην Ισπανία και μόλις ένας (ο Νέναντ Μάρκοβιτς) στην Ελλάδα, η οποία όμως ξεκίνησε έχοντας 14/14 γηγενείς κόουτς.

Στην Τουρκία και την Ιταλία, με εξαίρεση τον Σιμόνε Πιανιτζιάνι στη Φενέρ, δεν εργάστηκε ξένος προπονητής στη διάρκεια του πρωταθλήματος. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι οι καλοί ξένοι κόουτς είτε δεν εργάστηκαν καθόλου (Ιβκοβιτς, Ομπράντοβιτς) είτε επέλεξαν τη Ρωσία όπου το χρήμα ρέει άφθονο.

Θα μπορούσε να υπάρχει λογική στη συγκεκριμένη υπερασπιστική γραμμή αν στο ρώσικο πρωτάθλημα δεν εργάζονταν μόλις 4 ξένοι στις 10 ομάδες, οι οποίοι πλέον έχουν γίνει τρεις μετά την αποχώρηση του Ζντοβτς από την Αγία Πετρούπολη, όπου ανέλαβε ο Σεργκέι Κισούριν.

Πού είναι οι Σέρβοι, οέο;

Δεν υπάρχει καµία αµφιβολία ότι παλιότερα γινόταν ανταλλαγή προπονητικού πληθυσµού, µε τους Σέρβους (και γενικά τους πρώην Γιουγκοσλάβους) να έχουν τη µερίδα του λέοντος στις κορυφαίες οµάδες της Ευρώπης. Η εξαγωγή κόουτς εκ µέρους της Σερβίας και των πρώην γιουγκοσλαβικών κρατών συνεχίζεται, µε τη µόνη διαφορά όµως ότι ο προορισµός τους πλέον είναι πολύ συγκεκριµένος.

Η VTB League και η Γερµανία. Και µάλιστα σε οµάδες που δεν κατέχουν πρωτεύοντα ρόλο στην ευρωπαϊκή κοινότητα. Η εξήγηση µπορεί να είναι απλή, µπορεί και όχι. Πλέον, οι οµάδες εµπιστεύονται τους εγχώριους προπονητές, διότι πάνε πολλά χρόνια από τότε που οι Σέρβοι παρήγαγαν κάποιον προπονητή που να δείχνει ότι µπορεί να κάνει τη διαφορά. Τελευταίος ήταν ο Ντούσαν Βουγιόσεβιτς, ο οποίος εργάστηκε στην ΤΣΣΚΑ αλλά καταποντίστηκε. Αιτίες µπορεί να υπάρχουν πολλές, αλλά δεν είναι της ώρας να αναλυθούν.

Εντύπωση, πάντως, προκαλεί και η στάση που τηρούν οι Γάλλοι στις προπονητικές επιλογές τους, µία χώρα που ανέκαθεν εµπιστευόταν ξένους και ιδιαίτερα Αµερικανούς για τους πάγκους των οµάδων. Το φετινό πρωτάθληµα ολοκληρώθηκε µε µόλις τρεις από τις 16 οµάδες να έχουν παραδώσει τα ηνία σε ξένους κόουτς (Λιµόζ-Γιαννάκης, Ροάν-Παβίσεβιτς, Λε Μαν-Τζέι Ντι Τζάκσον). Η στροφή στους γηγενείς είναι δεδοµένη και οφθαλµοφανής, µε τη µόνη διαφορά όµως ότι δεν γνωρίζουµε τι διάρκεια θα έχει αυτή η τακτική εκ µέρους των συλλόγων του Νότου και όχι µόνο!

108 οµάδες συµµετέχουν στα πρωταθλήµατα της Γαλλίας, της Ρωσίας, της Γερµανίας, της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Ιταλίας. Από αυτές µόνο οι 20 έδωσαν τα ηνία σε ξένους προπονητές.

10 ξένοι προπονητές εργάζονται µόνο στη Γερµανία. Αρα, στις υπόλοιπες έξι χώρες, τα πρωταθλήµατα των οποίων θεωρούνται κορυφαία, δουλειά βρήκαν µόλις 10 προπονητές.

0. Τουρκία και Ιταλία ολοκληρώνουν τα πρωταθλήµατά τους µη έχοντας ούτε έναν προπονητή σε 32 οµάδες.

9. Στην ιστορία των 26 φάιναλ φορ και της Ευρωλίγκα που έγινε µε σύστηµα πλέι οφ, άρα των 27 τίτλων που έχουν µοιραστεί από το 1988, εννιά οµάδες έχουν κατακτήσει το τρόπαιο έχοντας γηγενείς προπονητές... Η Γιουγκοπλάστικα (Μάλκοβιτς, Παβλίσεβιτς) και η Μακάµπι (Γκέρσον) από τρεις φορές, η Βίρτους Μπολόνια δύο φορές (Μεσίνα), η Ζαλγκίρις (Καζλάουκας) και η Μπαρτσελόνα από µία... Συνολικά 10 στους 27 τίτλους!

ΙΣΠΑΝΙΑ

Εστουντιάντες/Τσους Βινταουρέτα (Ισπανία)

Βαγιαδολίδ/Ρομπέρτο Γκονζάλεζ (Ισπανία)

Ομπραντόιρο/Μόντσο Φερνάντεζ (Ισπανία)

Σαραγόσα/Χοσέ Λουίς Αμπός (Ισπανία)

Καχασόλ/Αΐτο Ρενέσες (Ισπανία)

CB Κανάρια/Αλεχάντρο Μαρτίνεζ (Ισπανία)

Μπαρτσελόνα/Τσάβι Πασκουάλ (Ισπανία)

Χουβεντούτ Μπανταλόνα/Σάλβα Μαλντονάδο (Ισπανία)

Γκραν Κανάρια/Πέδρο Μαρτίνεθ (Ισπανία)

Μανρέσα/Χαουμέ Πονσαρνάου (Ισπανία)

Κάχα Λαμποράλ/Γιαν Τάμπακ (Κροατία)

Λαγκούν Αρο/Σίτο Αλόνσο (Ισπανία)

Φουενλαμπράδα/Τριφόν Πος (Ισπανία)

Ρεάλ Μαδρίτης/Πάμπλο Λάσο (Ισπανία)

Μούρθια/Οσκαρ Κιντάνα (Ισπανία)

Μάλαγα/Γιασμίν Ρέπεσα (Κροατία)

Μπιλμπάο/Φώτης Κατσικάρης (Ελλάδα)

Βαλένθια/Βέλιμιρ Περάσοβιτς (Κροατία)

ΙΤΑΛΙΑ

Ρόμα/Μάρκο Καλβάνι (Ιταλία)

Μπιέλα/Μάσιμο Κανσελιέρι (Ιταλία)

Σάσαρι/Ρομέο Σακέτι (Ιταλία)

Καντού/Αντρέα Τρινκιέρι (Ιταλία)

Βαρέζε/Φραντσέσκο Βιτούτσι (Ιταλία)

Αρμάνι/Σέρτζιο Σκαριόλι (Ιταλία)

Μπρίντιζι/Πιέρο Μπούκι (Ιταλία)

Καζέρτα/Στέφανο Σακριπάντι (Ιταλία)

Σιένα/Λούκα Μπάνκι (Ιταλία)

Μπολόνια/Λούκα Μπέκι (Ιταλία)

Πέζαρο/Λούκα νταλ Μόντε (Ιταλία)

Αβελίνο/Τσέζαρε Πανκότο (Ιταλία)

Μοντεγκρανάρο/Τζιόρτζιο Βάλι (Ιταλία)

Ρέτζιο Εμίλια/Μασιμιλιάνο Βενέτι (Ιταλία)

Βενέτσια/Αντρέα Ματσόν (Ιταλία)

Κρεμόνα/Ατίλιο Κάχα (Ιταλία)

ΤΟΥΡΚΙΑ

Αλιάγα/Χακάν Ντεμίρ (Τουρκία)

Αναντολού Εφές/Οκτάι Μαχμουτί (Τουρκία)

Αντάλια/Τιμουτσίν Μερίτς (Τουρκία)

Μπάνβιτ/Ορχούν Ενέ (Τουρκία)

Μπεσίκτας/Ερμάν Κουντέρ (Τουρκία)

Ερντεμίρ/Οσχάν Σιβτζίν (Τουρκία)

Φενέρ/Ερντογκρούλ Ερντογκάν (Τουρκία)

Γαλατάσαραϊ/Εργκίν Αταμάν (Τουρκία)

Χατσέτεπε/Αλπ Μπαϊράμογλου (Τουρκία)

Μερσίν/Μετέ Μπαμπάογλου (Τουρκία)

Ολίν Εντιρνέ/Γκοκάν Ταστιμούρ (Τουρκία)

Καρσίγιακα/Ουφούκ Σαρίτσα (Τουρκία)

Γκατζιαντέπ/Τσεμ Αγκντάγκ (Τουρκία)

Ανκαρα/Ερτσουμέντ Σουντέρ (Τουρκία)

Τόφας/Αχμέτ Τσακί (Τουρκία)

Τουρκ Τέλεκομ/Κοράι Ες (Τουρκία)

ΕΛΛΑΔΑ

Ολυμπιακός/Γιώργος Μπαρτζώκας (Ελλάδα)

Παναθηναϊκός/Αργύρης Πεδουλάκης (Ελλάδα)

Πανιώνιος/Γιάννης Σφαιρόπουλος (Ελλάδα)

Ρέθυμνο/Θανάσης Γιαπλές (Ελλάδα)

ΠΑΟΚ/Σούλης Μαρκόπουλος (Ελλάδα)

Αρης/Βαγγέλης Αγγέλου (Ελλάδα)

Κολοσσός/Βασίλης Φραγκιάς (Ελλάδα)

Ικαρος/Γιώργος Καλαφατάκης (Ελλάδα)

ΚΑΟΔ/Νέναντ Μάρκοβιτς (Βοσνία)

Περιστέρι/Τζίμις Κουστένης (Ελλάδα)

Ηλυσιακός/Δημήτρης Λιόγας (Ελλάδα)

Καβάλα/Βαγγέλης Αλεξανδρής (Ελλάδα)

Απόλλων Πάτρας/Νίκος Βετούλας (Ελλάδα)

Ελευσίνα/Γιώργος Σκαραφίγκας (Ελλάδα).

Πηγή: Goal

Μπάσκετ SPORTS